Lekker veel zwemmen

Het zwembad van Lifetime is weer open dus ik sta bijtijds op en kleed me in bikini.  Lekker makkelijk zo in de zomer, dat zal als het kouder wordt moeilijker worden. Als ontbijt maak ik crackers met kaas en tomaat en neem dan afscheid van Rick en Saskia.

Tegelijkertijd met de instructrice loop ik het zwembad in.  Vandaag zie ik niemand, die ik al eerder ontmoet heb, maar maak wel kennis met Kathryn, die mijn "buddy" is tijdens de klas. Zoals iedere keer vind ik het uur flink pittig.  Er zijn intervals en gewichten en dit keer ook veel buikspieroefeningen.

Mijn spieren voelen na afloop dan ook moe aan. Eigenlijk wilde ik hierna nog tienduizend passen op de plaats lopen, maar ik kom maar halverwege.  Ik ben er gewoon te moe voor en ik heb mijn benen morgen ook hard nodig.

Met een boodschappenlijstje voor ons en Saskia ga ik naar Whole Foods. Daar koop ik avondeten voor Rick en mij en dumplings voor mijn eigen lunch. Saskia wil groenteburgers, broodjes, tomaat en avocado. 

Als ik de dumplings op heb (lang niet zo lekker als van District Dumplings en nota bene duurder) wil ik naar het zwembad gaan. Gelukkig kijk ik net op Twitter en zie dat er weer eens donder bij heldere hemel is gehoord (de radar is compleet schoon).  Het zwembad is dus drie kwartier gesloten.

Die breng ik dan maar in mijn hangmatstoel door met mijn spannende boek, ook geen straf.  Een uurtje later gaat Saskia babysitten en loop ik eindelijk naar het zwembad.  Het is er vrij rustig, waarschijnlijk vanwege dat eerdere sluiten.

Zonder moeite vind ik een ligstoel onder een parasol.  Ik zie Angelique, die ik al een hele tijd niet gesproken heb.  We praten bij over de kinderen, die van haar zijn ongeveer dezelfde leeftijd als de onze. Dan gaan we beiden onze baantjes trekken.

Het water is heerlijk en de muziek voor de verandering erg leuk en niet te luid.  Voor ik het weet zit mijn kilometer erop.  Het is altijd weer jammer als het erop zit, want het is zo ontspannend, maar ik voel mijn benen en schouders wel dus ga maar niet door.

Op de ligstoel lees ik verder over Willem van Oranje en de Tachtigjarige Oorlog.  Wat een ontberingen allemaal!  Zoals altijd is het weer jammer als het boek uit is.  Net als ik de laatste regels lees, hoor ik donder en de lifeguards ook.  Alweer gaat het zwembad voor onbepaalde tijd dicht.

Mij deert dat niet, want ik wilde toch al naar huis.  Rick belt dat hij nog wat gaat drinken met wat collega's en niet op hem te wachten met eten.  Prima, ik maak de tomaten, augurk en olijf salade en geniet van de moot zalm en een snee olijfbrood.

Saskia vertrekt naar Richmond, maar moet op haar pasfoto's de handtekening van een advocaat hebben.  Nu wonen er een heel aantal advocaten aan ons pleintje, maar Chuck van hiernaast kennen we het beste en hij is zeer bereid te helpen.

Eigenlijk had ik Saskia deze taak op willen dragen, maar er is wat haast bij dus neem ik hem maar op. Het is natuurlijk maar een paar stappen naar het buurhuis, maar eigenlijk vind ik dat Saskia meer moet regelen omtrent haar reis, die tenslotte haar wens was.  Maar ja, het is ook allemaal wel overweldigend en dit is een klein iets om te doen.

Chuck ontvangt me zoals altijd hartelijk. Hij is niet zomaar een advocaat, maar werkt voor het ministerie van justitie als aanklager.  Hij is daarmee ook heel wat op reis dus we hebben geluk dat hij net weer thuis is.

Een uurtje later komt Rick thuis en wil zijn eten maken.  Alleen heeft hij nog steeds niet geleerd wat een "aanrechtsurfer" Orion is.  Terwijl Rick zich boven verkleedt, steelt Orion zijn zalm van het eiland en binnen de kortste keren is die in de hondenmaag verdwenen!  Rick houdt het dan maar bij hot dogs en hopelijk krijgt Orion geen last van de kruiden op de zalm!

Morgen heb ik een heel warme rondleiding voor de boeg.  Toch heb ik er zin in.  Ik ben wel een beetje blij dat het aantal rondleidingen deze maand wat minder is dan vorige jaren.  Waar dat aan ligt, geen idee.