Zeer zomers eerste juli weekend

Zaterdag

Met Katja loop ik door Vienna en opeens zien we daar drie schattige ijsbeertjes!  Maar die horen hier helemaal niet, natuurlijk.  We proberen ze te vangen, maar een van de schatjes bijt in mijn hand.  Gelukkig had ik daar mijn telefoon in, die het rokend laat afweten... *poef*

Plotseling word ik uit mijn droom gerukt door het laatste couplet van het Amerikaanse volkslied.  Slaapdronken kijk ik op mijn horloge en het is al negen uur!  Ricks kant van het bed is leeg, wie weet hoe lang al.

Gauw sta ik op en hoor een gepiep voor de deur.  Orion heeft me bezig gehoord en komt me begroeten.  Dat is toch wel altijd wel heel leuk met een hond!  Het is alsof hij me jaren niet gezien heeft.

Dat volkslied werd gezongen bij het zwembad, want daar is een grote wedstrijd gaande, zoals altijd op het weekend voor 4 juli. Dat moet best luid geweest zijn dat ik het in onze slaapkamer kon horen!

Het is al 27 graden en belooft een warme, maar vooral vochtige dag te worden.  We halen ijskoffies bij Starbucks en Rick heeft al een egg Mcmuffin op.  Voor mij halen we een kipsausage broodje van Peet's.

Op de terugweg stoppen we nog even bij het boerenmarktje.  Daar zie ik bakjes met rode, witte en zwarte bessen en klapbessen. Die heb ik al vele jaren niet meer gezien!  Brengt herinneringen van vroeger terug toen wij ze moesten eten en ik er bergen suiker op deed. Ik zou ze kopen, maar ze zijn duur en ik denk dat ik ze nog steeds niet lekker zal vinden en Rick al helemaal niet.

Patriottisch vandaag voor 4 juli

Allerlei bessen!

Met lege handen lopen we dus terug naar de auto.  Misschien dat ik het volgende week toch gewoon doe, even over nadenken.  Het is wel jammer dat deze marktjes duurder zijn dan de supermarkten. Al heb ik die bessen nog nooit in een supermarkt gezien.

Rick gaat een stuk fietsen en ik besluit op het deck op de plaats hard te lopen.  Nu voel ik de vochtigheid zeker, ik druip letterlijk!  Toch ben ik liever buiten dan boven op de elliptical.  Er is zoveel te zien en te luisteren naar vogels, het zwembad en meer.

Als Rick weer thuiskomt heb ik er 6500 stappen opzitten.  We lijnen Orion aan, nemen zijn snoepjes mee en ik laat zien aan Rick hoe ik de wandelingen nu doe.  Het begint goed, want Orion is zo geconcentreerd op de snoepjes dat hij zijn grote "vijand" Ray niet eens vlakbij ziet staan!

We lopen uiteindelijk twee kilometer, telkens hondensnoepjes voor ons uitgooiend.  Zo negeert Orion langskomende fietsers, een man, die uit zijn auto stapt en een omaatje dat haar huis uitkomt.  Zolang hij snoepjes krijgt toegegooid gaat het goed.  Ik merk ook dat hij echt op ons let en ook dat is goed.

Op de terugweg zit Ray er nog en kletsen we even met hem.  Intussen blijf ik snoepjes voor Orion gooien en hij blijft rustig.  Tot Ray opstaat en op ons afloopt.  Dat is teveel van het goede.  Baby stapjes, zoals we hier zeggen.

Jammer genoeg zijn de Deense doggen in de tuin van de buren en Phil blaft enorm naar Orion.  Die trekt met als gevolg dat het halve bakje met snoepjes uit Ricks hand valt op de oprit.  Dat is makkelijk genoeg weer opgeruimd en al met al was het een succesvolle wandeling en hebben we nu een uitgeputte hond (het is ook wel heel warm voor hem!).

Zo vermoeid dat we hem als we lunch gaan halen niet in zijn bench doen.  Eerder was het enorm druk vanwege de begrafenis van de omgekomen coach, maar nu is het totaal rustig in Vienna.  Bij Chopt is het restaurant zelfs compleet leeg. Wellicht zijn mensen nog bij de receptie na de begrafenis.

Bij dit restaurant hebben ze allemaal shirts met het woord "Beter" erop in verschillende talen.  Ik word geholpen door een medewerkster met "kalutera" in het Griekse alfabet (ik schrijf het niet goed, maar zo klinkt het ongeveer) op haar shirt.  Mijn gymnasium opleiding komt soms nog van pas met het lezen van het Griekse alfabett, ha ha.

Zij weet ook precies wat ik wil bestellen! Al voor ik "Melrose" kan zeggen vult ze me aan.  Ze waarschuwt dat die salade na deze week niet meer te krijgen zal zijn.  Ze weet zelfs welke dressing ik wil!  Ik complimenteer haar met haar geheugen, want ze krijgt toch heel wat salades te maken per dag.

Intussen duurt het maar voor Rick terugkomt.  Ik sms hem zelfs, maar dan komt hij eindelijk uit Taco Bamba.  Kennelijk was het daar een stuk drukker.  Thuis treffen we Orion nog steeds slapend aan, zijn eerste keer zonder bench als wij weg waren!  Er is hoop!

De lunch nuttigen we natuurlijk weer buiten op het deck. Rick besluit de voortuin nog even te gaan maaien en ik speel met Orion in de achtertuin.  Hoewel, echt spelen is het niet, want hij heeft geen zin in rennen.  Hij speelt wat in zijn badje, maar met deze hitte ontbreekt het Orion duidelijk aan energie.

Zodra Rick klaar is maken we ons klaar om naar het zwembad te gaan.  Ik voel me niet
zo lekker van de vochtige hitte en moet er duidelijk nog aan wennen.  Gelukkig is het water heerlijk verkoelend.

Rick gaat zijn tien baantjes trekken en ik begin aan mijn kilometer. Intussen zie ik de donkere wolken samenpakken en ik vrees dat ik de kilometer niet ga halen voor er donder wordt gehoord!

Gelukkig lukt het me net!  Ik ben net aan wal als er een duidelijke donderslag klinkt en we naar huis moeten voor tenminste drie kwartier.  Ze zijn hier heel streng op, ik las bij Lifetime zelfs dat hun binnenbad sluit als er buiten donder en bliksem is.

Wij wilden toch al niet langer blijven dus het is helemaal goed. Rick vertrekt naar de Giant voor wat boodschappen en ik blijf bij Orion voor het geval hij toch bang is van onweer.  Ik merk daar echter nog niets  van en wij krijgen maar een paar spetters. Alles trekt net ten noorden van ons terwijl wij de regen ook heel goed kunnen gebruiken.

Een paar druppels voor onze hibiscus

Rick komt net op tijd thuis om naar de film te gaan.  We hebben kaartjes voor Despicable Me 3 in de zaal met Dolby Cinema (dan trilt je stoel ook soms) en de speciale stoelen, die helemaal in de ligstand gaan.  Het is een ontzettend leuke film en die stoelen, ik wou dat ze ze in ieder theater hadden!

Na afloop hebben Rick en ik behoefte aan warmte, want het was op zijn minst fris in de bioscoop.  De onweersbuien zijn vertrokken en een blauwe lucht lacht ons toe buiten.  Bij Barrel & Bushel kunnen we zo in de buitenbar plaatsnemen. 

Dit is het enige restaurant in de omgeving met een heerlijke mint julep!

Die ligt in de volle zon, maar de airco van binnen maakt het koeler.  De warme zon voelt heerlijk op mijn rug en helpt met de pijn.  We nemen beiden "voorafjes" als hoofdgerecht, voor mij de raclette kaas en salami met asperges, aardbeien en gegrilde baguette.  Het smaakt heerlijk en is genoeg voor mij!

Ook Rick heeft genoeg aan zijn keuzes. Zo wordt het een zeer betaalbare maaltijd en dat in een Hyatt Regency! Die hotels zijn meestal heel luxueus, maar misschien is het door de mall met al zijn restaurants dat ze hier een vrij betaalbaar restaurant hebben.

Thuis "kletsen" we via Facebook met de meisjes.  Katja beleeft een lekker weekend aan het strand in het appartement van Kevin's ouders.  Saskia geniet van New Hampshire en Maine met Mo. Kai werkt aan het einde van hun semester en daardoor horen we weinig van hem.  Ik mis iedereen onder ons dak, maar ben ook zo dankbaar voor social media!

Vroeger was het alleen telefoon of brieven schrijven contact met familie en dat heb ik nog vijftien jaar meegemaakt. Nu heb ik een veel beter contact met onze familie overal, want die is nogal verspreid.

Zondag

We gingen gisteravond later naar bed dan gewoonlijk en staan weer rond negen uur op.  Na Orion uitgelaten te hebben gaan we naar Starbucks voor onze ijskoffies en Peet's voor onze broodjes. Voor mij weer de kipsausage sandwich.

Dit is gewoon niet te vergelijken met iets wat ik ooit in Nederland had.  Het is hamburgervorm, maar andere consistentie.  De smaak is lekker gekruid maar ook een zweem van zoetheid door de esdoorn siroop. Ik vind het heerlijk.

Op de terugweg wil ik medicijn voor Orion ophalen bij de Rite Aid apotheek.  De winkel is open, maar de apotheek gaat pas om tien uur open. Het is tien voor tien dus ik besluit maar te wachten. Zo ben ik de eerste en niet veel later heb ik Orions pillen weer mee. Het blijft grappig om zijn medicijn hier te kopen.

Het juli maandthema is schaduwen en weerspiegelingen, dit is mijn foto van vandaag

Thuis eten we ontbijt en dan gaat Rick de achtertuin maaien.  Ik loop vast wat passen op de plaats tot om kwart voor elf de deurbel gaat.  Mary Ellen komt me ophalen voor een wandeling door de buurt.

De gladiolen zijn prachtig op het moment

Het is alweer een tijd geleden dat we dit deden en we hebben heel wat te bepraten.  Het is flink warm, 31 graden, maar het gaat wel tot het ons opeens beiden uitslaat!  Het is weliswaar minder vochtig dan gisteren, maar met flink lopen gutst het plotseling toch weer van ons af.  Toch lopen we drie kwartier en spreken af dit weer vaker te doen.

Rick vertrekt net naar het zwembad voor een snelle duik.  Toch handig zo'n onmiddellijke verkoeling aan de overkant van de straat te hebben.  Ik stel mijn zwembeurt uit tot na de lunch en kam Orion weer eens.  Er komt weer een hele hond uit hem en iedere kam zit vol.  Onvoorstelbaar!

De derde "lichting"

En ja, dit hete weer trekt me opnieuw voor de lunch naar Chopt.  Ik kan maar niet genoeg van de Melrose grain bowl krijgen.  Natuurlijk ook gezond en weinig calorieen dus helemaal goed. Rick heeft een rosbief met kaas broodje als lunch en we smullen van ons eten op het deck.

Voor alles door elkaar gemengd wordt

Echte liefde, Rick heeft last van een oor en haalt daar een spulletje voor en brengt mij een zakje nieuwe caramel M&M's, zo lekker!

Dan maken we ons klaar voor het zwembad en vinden daar nog net een paar vrije stoelen in de schaduw.  Het is vandaag drukker, maar verreweg niet vol.  Rick heeft niet goed geslapen dus doet een dutje in zijn ligstoel.

Met mijn flippers en kickboard wacht ik tot er een baan vrij is om te zwemmen.  Ik deel niet graag met anderen.  Ik ben van plan anderhalve kilometer te zwemmen, maar na 36 baantjes denkt een van de lifeguards donder te horen en wordt het zwembad voor drie kwartier gesloten.

Iedereen is erdoor verbaasd, want zij is de enige, die het hoorde (ik weet zeker dat het een vliegtuig was).  Ik kijk op mijn radar app en de onweersbuien zijn veel te ver weg om hier donder te horen.  Ik hoor meer mensen geergerd zijn, 

We betalen heel wat voor een lidmaatschap en voor niets naar huis gestuurd worden is vooral voor mensen, die alleen in het weekend hier kunnen ontspannen, heel ergerlijk.  Onze overbuurman is er ook zeer gebelgd over.  Ik tweet naar het zwembad dat men best een radar app op hun telefoon kan zetten om te kijken of er ook echt slecht weer in de omgeving is.

Enfin, voor mij is het enkel dat ik morgen vier baantjes meer moet trekken. Rick en ik ontspannen ons op het deck en Rick geeft me een glas van Trader Joe's mango en prosecco cocktail,  Die is heerlijk!  Ik was bang dat het te zoet zou zijn, maar het is lekker verfrissend.

Nadat we ons beiden weer in normale kleding hebben gekleed gaan we op weg voor het avondeten.  Eerst stoppen we bij de vuurwerkverkoper.  Hier koopt Rick zowel vuurwerk voor morgen, als we het met de buren gaan afschieten voor 4 juli, als voor Oud en Nieuw.  Het helpt dat alles hier koop er een, krijg de tweede "gratis" is.

Bij Michaels kopen we benodigdheden voor een project wat we voor het deck willen doen.  Ook ga ik bij de feeentuin spulletjes kijken en die zijn allemaal halve prijs. Ik koop een heel stel echt zomerse, zo leuk!  Zelfs Rick helpt mee met uitkiezen.

Van Rick krijg ik ook een spinner, ik moet toegeven dat ik er zeker ook mee speel

Voor ons avondeten rijden we naar het Mosaic District en vragen een tafeltje op het terras van Four Sisters.  Rick en ik bestellen een summer (niet gefrituurd) en een spring (wel gefrituurd) roll als voorafje. De spring roll is voor mij, de summer roll voor Rick.  Vietnamese loempia's zijn de lekkerste ooit!!!

Als hoofdgerecht bestel ik weer nummer 50, de gefrituurde en dan gegrilde (waardoor het helemaal niet vet is) vis met rijstpapier en groentes.  Rick heeft een Vietnamese nasi. Het terras is gezellig vol, zoals het hele Mosaic District eigenlijk.  We wanen ons hier werkelijk in Europa ergens met alle terrasjes en voetverkeer.

Een heerlijk en licht maal

Na heerlijk zomers (want dat vind ik Vietnamees eten) gegeten te hebben gaan we weer huiswaarts.  Dit weekend is alweer bijna voorbij, maar Rick zal morgen maar een halve dag werken en dan is het dinsdag een feestdag dus een korte werkweek de komende week.

Mijn uitzicht vanavond