Een beetje bewegen, gezellige lunch, zwemmen en onweer!

Rick vertrekt alweer vroeg naar zijn werk.  Ik heb moeite op te staan vanochtend.  Ik heb pijn en voel me nog moe als ik wakker word.  Eindelijk tegen negenen moet ik er van mezelf uit. 

Orion wacht geduldig beneden in zijn bench, hij ligt nog te slapen als ik beneden kom.  Rick heeft koffie gezet voor hij vertrok en ik besmeer weer een paar crackers met geitenkaas. Het glas V-8 wortel-mango sap smaakt er super bij.

Eigenlijk zou ik boven op de elliptical moeten gaan sporten.  Ik vind het echter mentaal zoveel fijner om buiten op de plaats hard te lopen.  Het is erg vochtig en warm en ik druip dus al gauw van top tot teen. Als de kolibrietjes komen drinken weet ik weer waarom ik liever buiten ben. Het geeft me het gevoel op een exotische locatie te sporten.

Een uur later heb ik 8500 stappen bijeen en lijn Orion aan voor de rest van mijn stappen.  Ik neem de nieuwe BarkBox snoepjes mee en we lopen lekker tot er een dame om de hoek komt joggen.  Gauw neem ik Orion mee naar de overkant, maar ik ben niet snel genoeg en hij begint flink te blaffen.

Tot mijn verbazing blijft de vrouw staan en spreekt me toe.  Eerst versta ik niet wat ze zegt en denk dat ze boos is op Orion, maar dan vraagt ze of ik Saskia's moeder ben.  Gelukkig negeert ze mijn neurotische hond (want nu realiseer ik me dat ze zelf honden heeft).  Het is de moeder van een van Saskia's high school vriendinnen, die ik al jaren niet gezien heb!

Blij dat er verder geen mensen langskomen loop ik naar huis.  Orion laat wel verbetering zien, maar het gaat maar tergend langzaam! In ieder geval is er vooruitgang zullen we maar denken.

Nadat ik me heb gedoucht wacht ik op Kathryn, die mij op komt halen voor de lunch. Ik heb maanden geleden speciale brillen besteld om de zonsverduistering hier maandag mee te kunnen zien.  Dat was een pakket van tien brillen en Rick en ik hebben er natuurlijk maar twee nodig.  De rest geef ik dus weg aan vriendinnen en Kathryn wilde er graag een.

In ruil ervoor stelde ze voor samen te gaan lunchen.  Dat doen we bij True Food Kitchen op hun terras.  Het is warmer dan maar niet zo vochtig als gisteren.  Er staat ook een lekker windje.  Ik heb weer enorme zin in de crudites, de bak met rauwkost en twee dips.  Kathryn neemt de edamame dumplings, die ik ook altijd heerlijk vind.

Als we bijna klaar zijn komt een vriend van Kathryn hallo zeggen.  Hij is duidelijk zeer bereisd en weet heel wat over Nederland. Ook is hij een investeerder voor de restaurants van Jose Andres (als ik het goed begreep).  Die van origine Spaanse lokale chef heeft een paar van mijn favoriete restaurants, Zyatinya en Jaleo, en ik wil graag zijn vrij nieuwe China Chilcano proberen.

Kathryn brengt me weer thuis in haar trouwe bijna twintig jaar oude Mercedes, die ze liefhebbend Margaret noemt.  De auto is voor die tijd zeer modern, maar ook heel groot en ik zou mijn piepjes als ik te dichtbij iets kom erg missen.  Over twee jaar is het een antiek.

Het is inmiddels 36 graden en na Orion nog een wandeling gegeven te hebben kleed ik me gauw in mijn bikini.  Er wordt vanmiddag onweer voorspeld en het is zaak de stormen voor te zijn.  Ik wil mijn 41ste kilometer vandaag zwemmen.

Chris komt tegelijkertijd het zwembad binnen.  We kletsen wat want Chris gaat door een moeilijke tijd.  Ik zie op de radar de onweersbuien naderbij komen en besluit gauw te gaan zwemmen.  Chris volgt later.

Ter vergelijking, mijn doel is deze zomer vijftig kilometer te zwemmen, het doel van Chris is honderd mijl!!! Dat is 160 kilometer!!! Vandaag lukt het haar niet daar veel mijlen bij te doen, want niet lang nadat ik klaar ben en net mijn boek heb geopend horen we donder.

Helaas de lifeguards ook en het zwembad is voor drie kwartier gesloten. Thuis douche ik nog eens, want enkel naar huis lopend druip ik alweer van het zweet.  Orion is blij dat ik thuis ben en houdt me daarna gezelschap op het deck. 

Om ons heen rommelt het vervaarlijk, maar het blijft wonder boven wonder droog.  Ik lees verder over Isabella van Castilie's inquisitie in haar biografie.  Dit is een heel uitgebreide biografie, maar ik vind hem heel interessant!  Ik krijg vaak de vraag (gisteren ook) of ik geschiedenis heb gestudeerd, maar dat is dus niet het geval.

Ik ben ook nog steeds met Italiaans bezig

Pas als Rick ook lekker vroeg thuiskomt wordt het wel heel donker en vallen de eerste druppels.  We besluiten bij Mad Fox Brewery te gaan eten.  Daar hebben ze een heel lekkere gazpacho waar ik mee begin.

Rick heeft een verse pretzel met mosterd en kaassaus.  Hij moet een urgente email beantwoorden en vijf minuten later wordt ons hoofdgerecht bezorgd!  Dat vind ik altijd zo ontzettend ergerlijk! Meestal wachten we daarom met het bestellen daarvan tot we ons voorgerecht ophebben, maar deze serveerster vroeg specifiek of we voorgerechten eerst wilden.

Gelukkig maakt het verder niet uit.  De hoofdgerechten worden weer bezorgd als wij er klaar voor zijn.  Mijn crab cakes zijn erg lekker en Rick vindt zijn meatloaf ook smakelijk.  Ik moet zeggen dat hun menu een stuk is verbeterd, er zijn nu een aantal dingen die ik er lekker op vind.

Buiten dondert en bliksemt het flink, maar als we klaar zijn spettert het gelukkig alleen nog. Thuis zien we een spectaculaire zonsondergang.  Lorraine komt ook naar buiten en we zien ook veel vleermuisjes overvliegen. Hopelijk eten die de vele muggen!

En zo begint alweer een weekend.  Waarom gaat de winter nooit zo snel voorbij?  Dit weekend zijn wij 29 jaar getrouwd dus dat gaat gevierd worden!