Onze webcam

Cul-de-sac Cam

vrijdag, augustus 04, 2017

Een gezellige, maar warme rondleiding en Rick weer thuis

Alweer heb ik mijn gezette wekker niet nodig en ben ver voor acht uur wakker.  Ik maak me klaar en als Orion en ik beneden komen is Kai nog niet op. We wisselen elkaar deze week af qua opstaan.

Gauw zet ik koffie en schenk een glas groen sap in. Ik besmeer een paar crackers met allerlei zaden met geitenkaas. Op het deck smaakt het me weer prima.  Orion rent intussen als een gek van hek naar hek om zijn hondenvriendjes (of niet in het geval van de Deense doggen) hun ochtend groet te brengen.

Kai komt uit zijn bed om mij naar de metro te brengen, heel lief. Ik heb vandaag een halve dag rondleiding en besluit mijn FitFlops aan te doen en zien of dat tegen de pijn in mijn voet helpt (dat doet het).

De trein staat al klaar, weer een lekker schone nieuwe.  Ik neem plaats en kijk naar het filmpje dat ze als promotie spelen.  Deze wagons zijn een hele verbetering, de oude zijn al zeker twintig jaar oud! Deze zijn voorzien van alle moderne snufjes, inclusief camera's wat ook bijdraagt tot de veiligheid, hoewel er maar weinig misdaden plaatsvinden.

Saskia is helemaal in paniek.  Alles gaat mis, schrijft ze net voor ik in de metrotunnel verdwijn. Een van haar vakken is niet goedgekeurd.  Ze is te laat met iets anders en ze moet een essay schrijven.  Bij ieder station heb ik weer contact met Saskia en tegen de tijd dat ik in Washington ben is alles gelukkig gunstig opgelost.  Moederschap mijlen ver weg!

Een half uurtje later stap ik bij het McPherson Square station uit.  Ik ben meer dan een half uur te vroeg voor mijn afspraak en loop naar de Starbucks in de hoop daar naar de wc te kunnen en een flesje water te kopen.  Vergeet het maar, er staat een gigantische rij en ik heb geen zin om te wachten.

Aan de overkant is er bij de Eye Street Grill helemaal niemand.  Ik koop een flesje ijsthee en krijg de sleutel voor hun toilet.  Hier in de stad hebben veel cafe's en restaurants sleutels of codes voor hun wc's. Dit om tegen te gaan dat daklozen rond hun bedrijven blijven hangen en er gebruik van maken. 

Dan ga ik bij de uitgang van het metrostation wachten, maar om tien uur is er nog geen teken van mijn groepje.  Ik bel R. en het blijkt dat ze bij de andere uitgang staan, maar ze komen naar mij toegelopen.

Al snel zie ik ze aankomen en ik maak kennis met vrienden van M., mijn nieuwe Nederlandse kennis, R., haar man G. en hun dochters A. en S..  M.'s dochter Y. is er ook bij.  De meisjes hebben veel plezier met elkaar, zo te zien.

We lopen eerst naar het Witte Huis.  Het is er zo vroeg nog rustig en er wordt op los gefotografeerd.  Dan vertel ik wat over de geschiedenis ervan. Trump schijnt het Witte Huis een bouwval genoemd te hebben. Het is meer dan tweehonderd jaar oud en met de jaren is er van alles aan verbouwd en gerenoveerd.  Geen enkele voorgaande presidentsfamilie had er problemen mee.
Na ook de achterkant, waar we niet dichtbij mogen komen, bekeken te hebben gaan we op zoek naar een standje met drankjes. Daar worden er lekker koude flesjes drinken en Pringles gekocht en kan iedereen er weer even tegenaan.

We lopen de heuvel van het Washington Monument op en zien van daaruit ook het Capitool en de Library of Congress.  Die zullen we vandaag niet bezoeken, maar dit is het beste uitzicht over de Mall.

We lopen verder naar het Tweede Wereldoorlogmonument.  Het is intussen alweer flink warm, maar vooral vochtig.  We lopen van schaduw naar schaduw.  Het is nog lang niet zo erg als het kan zijn, maar als je Nederlands weer gewend bent is het wel afzien.
Via de Reflecting Pool lopen we lekker in de schaduw naar het Vietnam Veteranen Monument.  Onderweg zijn er allerlei tamme eekhoorntjes, die de meisjes veel meer aanspreken dan alle bezienswaardigheden.

Ze zijn dan ook schattig en een vrouw geeft er een zaadjes die natuurlijk met smaak worden opgegeten.  Kleine vuilnisbakjes zijn het hier. Ik herinner me een paar jaar geleden toen een jongetje een Fruitella aanreikte en dat beest die met papier en al opat!

Het leuke aan dit groepje is dat ze overal ruim de tijd nemen. De dames om selfies te maken en R. en G. zijn zeer geinteresseerd in de geschiedenis van de VS en het leven hier. Ook het Lincoln Memorial wordt uitgebreid bekeken.

Via het Koreaanse oorlogsmonument lopen we naar het Tidal Basin.  Daar staat Martin Luther King Jr. over het meertje uit te kijken naar het Jefferson Memorial. We rusten even in de schaduw en lopen dan door naar het Franklin Delano Roosevelt Memorial. 

Deze spreekt altijd wel tot de verbeelding.  Er is geen ander monument waar meer symboliek in zit dan deze. Voor iedere van Roosevelt's termijnen is er een kamer. Hij was een van de drie presidenten van Nederlandse afkomst (zijn oom Teddy Roosevelt en Martin van Buren waren de anderen).

Als laatste bekijken we Jefferson in zijn monument. Het is inmiddels al na enen en we lopen terug naar het museumgedeelte.  Zij willen vanmiddag het Air and Space Museum bezoeken en ik loop mee daarheen.

Vlakbij weet ik een Vie de France te liggen, want in het museum is er een McDonald's en daar is R. niet van gecharmeerd.  Ik breng ze tot bij de Vie de France en dan nemen we afscheid.  Ook nu weer veel enthousiasme over mijn rondleiding, dat is altijd een heel fijn gevoel!
Voor mijn lunch loop ik naar het American Indian Museum naast het Air and Space.  Bij Mitsitam bestel ik een met krabsalade gevulde avocado en een salade met een groente, die ik niet ken en waarvan ik de naam niet verstond toen ik vroeg wat het was.  Het smaakt in ieder geval super!

Er is weer eens een vertraging met de Metro en ik moet een kwartier wachten op mijn trein.  Intussen is Rick ook weer aangekomen uit Seattle.  Kai komt mij van de metro halen en niet veel later brengt een taxi Rick ook weer thuis.

De hele warme dag heb ik uitgekeken naar het zwembad.  Rick staat erop het gras te maaien, maar belooft later ook te komen. Kai is nog steeds hard aan het werk.  Aan de ene kant jammer dat hij zo'n groot project heeft net nu hij hier is, aan de andere kant kan hij het geld goed gebruiken en krijgt hij hier ongehinderd de kans te werken.

De zwembanen zijn bezet als ik aankom, maar ik vraag een vrouw of ze het erg vindt als ik met haar deel.  Dat vindt zij gelukkig niet.  Het water voelt zo lekker na alle transpiratie vanochtend! Ik kan niet eens in woorden uitdrukken hoe heerlijk ik het vind zo iedere dag buiten te kunnen zwemmen! Een half uur later heb ik er kilometer 36 dit seizoen opzitten.

Op een ligstoel ga ik lezen en ben helemaal in mijn boek over de dochter van Rembrandt (die uiteindelijk niet zijn dochter blijkt te zijn).  Rick komt na het grasmaaien ook zwemmen, maar ik lees door.  Tegen de tijd dat hij uit het water komt heb ik het boek uit. Tijd om weer een goed boek te vinden!

Terug thuis maken we ons snel klaar voor het avondeten.  Kai heeft besloten dat Pazzo Pomodoro leuk is om te gaan eten.  Gewoonlijk gaan Rick en ik aan de bar zitten, maar Kai heeft liever een tafeltje. 

We bestellen onze drankjes en Rick vertelt me net dat hij de bruschetta wil bestellen, als die voor zijn neus wordt geplaatst.  Wie is er hier gedachten lezer? Rick roept de man terug en zegt dat wij dit niet besteld hebben.

Vorige keer bestelde hij het wel en vergat Jonna, een van de bar tenders, die bestelling.  Zij heeft dat onthouden en ervoor gezorgd dat wij als eerste een gratis bruschetta krijgen! Zo vaak lees ik van Nederlanders dat de mensen hier alleen hard werken voor hun fooi, maar dit is een voorbeeld van hoe klantgericht deze maatschappij is.  Jonna serveert ons niet eens.

Rick en ik kiezen pizza's, ik heb geleerd de Margherita pizza met mijn keuze aan toevoegingen te bestellen.  Dat worden ham, ananas en kerstomaatjes. Rick heeft ook een lekker uitziende pizza en Kai pasta met een vleessaus.

Zo gaan we het weekend in.  Katja komt morgen en ik zie ernaar uit mijn twee oudsten samen te hebben. Wetend dat Saskia ook weer helemaal gerust is kan ik echt ontspannen. Onvoorstelbaar hoe snel deze week voorbij is gegaan!

3 reacties:

Anoniem zei

Ongelofelijk die service in USA. Ik hoop zo dat ook die overwaait naar Nederland want qua service hier in de horeca en in winkels moeten ze hier nog heeeeel veel leren.

Gezellig dat ook Katja komt dit weekend! Maak er een mooi weekend van!
Groet,
Evelyn

Petr@ zei

Mij viel ook juist op hoe goed het met de klantenservice gesteld is in Amerika. Vooral winkels in Nederland kunnen hier een voorbeeld aan nemen.

Petra zei

@Evelyn - Ja, het blijft zelfs mij nog verbazen hoe goed de service is hier

@Petra - Het wordt hier met de paplepel ingegoten