Onze webcam

Cul-de-sac Cam

zondag, augustus 27, 2017

Een rondleiding en een lekker rustige zondag

Zaterdag

Allerlei rare, maar realistische dromen waar ik me nu niets meer van kan herinneren zorgen ervoor dat ik het maar moeilijk vind om op tijd op te staan.  Ik laat half acht voorbijgaan, kwart voor acht ook, maar om acht uur moet ik eraan geloven, vooral ook omdat Rick opstaat speciaal om mij naar de stad te brengen.

We verwachten een monteur voor de afwasmachine en die kan ieder moment na tienen komen.  We vertrekken dus al om half negen, want Rick wil daar thuis voor zijn (uiteindelijk komt de monteur inderdaad niet ver na tienen, dus maar goed ook).

Bij Starbucks halen we ontbijt, koffies en voor Rick weer een broodje met ei, bacon en kaas, maar gelukkig hebben ze hier de egg bites wel.  Ik vind die echt heerlijk als ontbijt.  Kennelijk ben ik niet de enige, want ze zijn heel populair.

Net na negenen zet Rick me bij het Smithsonian kasteel af.  Ik heb dus nog bijna een uur voor ik mijn groepje van vandaag zal ontmoeten.  Ik koop een flesje water met aardbeiensmaak en speel dan Pokemon Go, al door minder bezochte gedeeltes van de Mall lopend. 



Er zijn hier allerlei "verborgen" tuintjes en beeldentuinen. Ik vang wat Pokemon en neem wat foto's en dan ga ik naar de uitgang van het metrostation wachten op R. en R. Een vrijwilliger daar vraagt of hij mij kan helpen en ik antwoord dat ik op een paar mensen wacht.

Er is ook een wensboom waar je je wens in kan hangen

Achteraf gezien is dat maar goed, want ze zijn wat laat en ik ga kijken of ze misschien bij de andere uitgang staan.  Daar zie ik niemand dus loop weer terug.  Daar zie ik een paar jongemannen mijn kant op lopen. 

Om de een of andere reden passen zij niet in het "Amerikanen" beeld. Ik kijk dus eens en nog eens en ik zie R. ook terugkijken.  Hij vraagt of ik Petra ben en we hebben elkaar weer gevonden. De man waar ik eerder mee sprak stuurde ze mijn kant op.  Toch wel heel grappig soms hoe het zoeken is!  Ik ga maar eens een foto van mezelf meesturen met bevestigingen.

Nu maak ik kennis met de vrienden R. en R.  R.'s zus heeft mijn rondleiding aangeraden, want zij deed die een jaar of vier geleden.  Dat is natuurlijk altijd het beste gevoel dat mensen mijn rondleiding zo goed vonden om die aan te raden!

We lopen naar het Washington Monument en het is zulk heerlijk weer! Voor de verandering is het niet vochtig en onder de dertig graden.  Voor de mannen is het nog steeds warm met 27 graden, maar zelfs zij moeten later toegeven dat het een heerlijk weertje is.
Door het Tweede Wereldoorlogsmonument lopen we naar het Vietnam Veteranen Monument.  Daar is een groep Honor Flight veteranen en in deze groep veel Vietnam Veteranen.  Mensen, die in deze oorlog hebben gevochten, zijn vaak heel emotioneel. 

Het was geen populaire oorlog en soldaten werden bespuugd bij thuiskomst. Dat heeft nu tot gevolg dat de soldaten in dienst overal speciale aandacht krijgen.  Ook wel terecht, want zij kiezen toch voor een zeer moeilijk pad.

Bij het Lincoln Memorial is het zoals altijd druk en warm.  De mannen bekijken het en dan lopen we door naar het Koreaanse oorlogsmonument.  Het blijft mijn favoriet.  Ik zie er iedere keer weer nieuwe dingen.

We lopen langs het Tidal Basin en bewonderen Martin Luther King Jr., Franklin Delano Roosevelt en Thomas Jefferson in hun monumenten. Dan lopen we terug naar het bewoonde gedeelte van de stad waar het veel drukker is.

Zij hebben ervoor gekozen een broodje te gaan eten en ik neem ze via de achterkant van het Witte Huis mee naar Potbelly.  Daar willen ze liever binnen eten in de airconditioning.  Ik vind dat natuurlijk ook goed, al is het buiten voor mijn gevoel ook erg lekker.

R. neemt een rosbief met kaas broodje en R. een pizzabroodje.  Ik vind de Mediterranean salade heel erg lekker en geniet daar weer van.  Grappig is dat ik me soms minder op mijn gemak voel met mensen van mijn eigen leeftijd, dan met jongeren. Deze twee zijn enthousiaste praters, die veel vragen stellen en dat maakt het rondleiden ook extra leuk.

Na het eten lopen we verder langs de voorkant van het Witte Huis waar allerlei protesten zijn, maar Trump is er toch niet.  Ik verdenk hem ervan niet in het Witte Huis te willen vertoeven vanwege die protesten. De dochter van President Ford zegt in de film in het Witte Huis bezoekerscentrum dat zij dat het moeilijkst vond.
Het US Navy Memorial


Wij gaan verder langs Pennsylvania Avenue. Opeens zijn we al bij het Newseum en ik sms Rick dat het allemaal sneller gaat dan ik dacht! Bij het Newseum was een evenement voor het honderdjarig bestaan van het recht voor vrouwen om te stemmen in dit land.

Er is nu niets meer van te zien, maar alles is nog afgezet.  We lopen om de barrieres heen naar het Capitool.   Aan de achterkant vertel ik over de geschiedenis.  Al gauw merken ze waarom ik dat niet aan de voorkant doe.  Daar is het veel te warm, ondanks de, voor ons althans, relatief koele augustus dag.

De airconditioning in de Library of Congress is dan ook welkom! Met wat gedoe komen we door de veiligheidscontrole. We bekijken het prachtige gebouw van boven naar beneden, beginnend met de grote leeszaal en eindigend met de oudste kaart van de VS.

Als we klaar zijn stel ik ze voor nog de rondleiding door het Capitool te gaan doen.  Daar hebben ze wel oren naar, dus we nemen afscheid nadat ik ze heb uitgelegd hoe dat te doen. Ik hoop dat ze mee konden met een rondleiding, want dat is ook weer interessant.

Rick is inmiddels in de stad en komt mij ophalen. Voor de verandering is het verkeer niet druk en komen we zonder oponthoud thuis. Mijn plan was nog te gaan zwemmen, maar heb daar toch geen energie meer voor. Ik heb meer dan 20000 stappen gelopen en geef mezelf vrij vanavond.

In plaats daarvan zoek ik mijn hangmatstoel op en leer in de biografie weer van alles over Isabella van Castilie.  Als ik dit boek uitheb ben ik een expert over deze koningin, want het heeft meer van 500 pagina's! Helemaal goed, want zij heeft mij altijd al gefascineerd. 

Na wat ik vandaag gelezen heb verbaas ik me erover dat er in oktober een "Columbus Day" is hier in de VS.   Columbus is hier zelfs nooit geweest en toch heeft hij een "feestdag".   In 1492 kwam hij in Hispaniola, niet hier in de VS.

Rick stelt voor om een drankje te gaan drinken bij BJ's en dan te eten bij Neisha Thai ernaast waar we een tien procent korting voor hebben.  We delen hun heerlijke zalm rolletjes en mijn kip met gember gerecht is ook lekker. Al vind ik die van Natta Thai veel beter, daar zitten veel meer groentes in.


Mijn voeten zijn dankbaar voor mijn stoel die in de ligpositie kan.  We kijken opgenomen episodes van America's Got Talent.  Er zijn dit seizoen heel veel goede vooral heel jonge zangtalenten.  Onvoorstelbaar wat een geluid er uit die kindermonden komt!

Zondag

Alweer heb ik allerlei rare dromen.  Ik vlieg helicopters en crash ze ook en val van trappen.  Geen idee waar dat allemaal vandaan komt.  In ieder geval word ik pas om negen uur wakker en Rick ligt nog te slapen!

We hebben vandaag helemaal niets gepland, ook weleens lekker. Gisteravond besloten we dat we genoeg Starbucks ontbijten hebben gehad de afgelopen dagen.  We halen daar wel koffies, maar gaan bij Crepe Amour crepes eten. De mijne is met zalm en spinazie, zo lekker!

Thuis gaat Rick verder aan een project voor ons deck.  Ik doe mijn hardlopen op de plaats, al is mijn Fitbit weer opeens leeg.  Ik weet inmiddels hoe ik mijn stappen dan toch kan loggen, maar irritant is het wel.

Als ik mijn uur vol heb gemaakt nemen Rick en ik Orion mee voor een wandeling.  Ik laat Rick zien hoe ik Orion met snoepjes zo afleid dat hij niet reageert op een fietser, iemand, die langs ons komt hardlopen en een andere hond aan de overkant. 

Rick neemt het over en het gaat goed tot Orion een hond aan de overkant wel ziet.  Dan is er geen houden meer aan en blaft en trekt hij. In de verte zien wij uitgerekend het paar shelties waar zowel Cosmo als Orion uit hun dak van gaan vertrekken voor een wandeling met hun baasje, de vroegere pianoleraar van Saskia.

Wij maken dus maar rechtsomkeerts en lopen gelukkig zonder die honden weer te zien terug naar huis.  Orion heeft zoveel te ruiken en zien en zoeken dat hij helemaal moe is.  Voor hem hoeven we niet zo ver te wandelen, want het is een en al trainen en dat houdt zijn brein bezig.

Voor de lunch gaan Rick en ik boodschappen doen bij Whole Foods.  Die zijn overgenomen door Amazon en vanaf morgen moeten we veel kortingen zien.  Vandaag lijken die er ook al te zijn. We halen spullen voor het avondeten en ik voor mijn lunch.

Thuis grill ik weer een tosti met rozemarijn brood en Goudse kaas.  Daarbij heb ik een kop gazpacho, zo lekker!  Rick heeft zijn eigen boterham met allerlei beleg.  Het smaakt ons weer heel erg goed. Zomertijd en buiten zijn is toch wel heel erg lekker!
Rick gaat na de lunch een stuk fietsen en ik blijf bij Orion.  Als Rick terug is kleden we ons beiden in zwemkleding.  Het is weliswaar koel voor ons gevoel, maar wel zevenentwintig graden. Ik "moet" nog zes kilometer zwemmen deze zomer om mijn doel te bereiken en Rick wil lekker afkoelen.

Dat doet hij zeker, want het water is maar vierentwintig graden opeens!  Ik moet dan ook even de moed bijeen rapen om te gaan zwemmen.  Het duurt lang voor ik helemaal door ben, maar dat maakt het ook weer heel lekker om baantjes te trekken.

Het is vrijwel leeg en ik besluit te proberen twee kilometers (tachtig baantjes) te gaan. Dat gaat prima tot ik zeventig baantjes heb getrokken. Die laatste tien zijn echt afzien en ik voel mijn spieren trillen.  Maar na een uur heb ik het erop zitten en dit seizoen zesenveertig kilometer gezwommen, nog vier te gaan!

Op een ligstoel rust ik nog even uit, maar ga dan weer huiswaarts.  We hebben nog een paar dingen vergeten bij Whole Foods vanmiddag dus ik rijd gauw naar Safeway om die nog te halen. Daar is het een drukte van jewelste, je zou bijna denken dat wij een storm verwachten.

Over stormen gesproken, ik heb heel wat Facebook vrienden in de omgeving van Houston.  Een daarvan moest gered worden met een boot, de anderen zijn vooralsnog okay. Het is werkelijk ongekend hoeveel regen daar valt, in Nederland wordt met millimeters gemeten, met deze storm in inches (2,5 centimeter)! Heel wat plaatsen hebben al meer dan een halve meter regen gehad!
Na al dat zwemmen heb ik wel een licht biertje verdiend

Als ik thuiskom is Rick al aan het avondeten bezig.  Ik snijd de champignons en maak de salade met verschillend gekleurde tomaatjes, Spaanse groene olijven en verse augurk.  Rick grilt de biefstuk, asperge en maiskolven. Ook maakt hij de champignonsaus.

Buiten genieten we van dit heerlijke maal waar je waarschijnlijk in een restaurant heel wat meer voor zou betalen. Bij mijn biefstuk heb ik behalve de champignons ook gorgonzola, zo lekker! Al vind ik mais best okay, na zoveel jaren hier vind ik zo'n hele kolf nog veel te veel. 

Het is al vroeg "herfstachtig" qua temperaturen hier (20-30 graden).  Ik vind het althans al zeer koel en ga na het eten naar binnen.  De komende week beginnen de scholen weer en ik had gehoopt vaak zonder kinderen aan het zwembad te liggen, maar de voorspelling ziet er niet zo lekker uit.  Tegen het einde van de week pas weer dus hopelijk krijg ik mijn vijftig kilometer zwemmen bijeen!

3 reacties:

Anja L. zei

Is jullie afwasmachine nu gemaakt?
Ik ben ook altijd gek op verborgen plekjes op onverwachte plaatsen. Pas ook weer in Rotterdam een heel leuk pleintje ontdekt.
Ik duim voor je dat je de vijftig kilometer gaat redden!
Fijne maandag.

Tineke zei

Bij ons is tegenwoordig de voor en na-zomer mooier als hartje zomer. Hier heerlijke dagen, lekker in de hangmat en fietsen.De tuin is nog heel mooi
scholen zijn hier vorige week begonnen en daarmee ook het oppassen op de kleinkids.

Petra zei

@Anja - Ja, de afwasmachine is gemaakt, gelukkig, en gratis ook nog

@Tineke - Hier is het ook lekker weer nu, wel wat koel voor ons doen, maar zomerse dagen voor Nederlandse begrippen