Dag 6 Italie: Lekker rustig Bologna verder verkennen

We slapen vandaag lekker uit, vooral Kai, die pas om negen uur wakker wordt. We gaan weer naar beneden voor het ontbijt.  Dat blijft lekker en uitgebreid voor een twee sterren hotel.  De koffie is ook erg lekker en voldaan beginnen we aan onze dag.

Jammer genoeg is het miezerig en koel weer, net niet regenachtig genoeg voor een paraplu. We hebben een boekje over Bologna mee en zijn van plan gewoon rond te lopen en te zien wat we tegenkomen. Ik ben blij dat we de toren donderdag hebben beklommen toen het mooi weer was.

Op maandag zijn vrijwel alle musea en ook sommige kerken gesloten, jammer genoeg.  Ik had graag de Pinoteca bezocht, maar het is niet anders.  We vinden nog genoeg kerken open en zien er een met een prachtige beschilderde kapel.  Op een gegeven moment vind ik het wel een beetje allemaal op elkaar gaan lijken.

Dan lopen we door het gezellige Middeleeuwse gedeelte naar wat in de zestiende eeuw de Joodse Ghetto was.  Tegenwoordig is er nog het een en ander historisch te zien, maar wat vooral opvalt is de graffiti overal. Zo zonde!

Eigenlijk had ik wel een gids willen verkrijgen vandaag, maar Kai vindt daar niets aan.  Ik luister af en toe mee met andere gidsen dan maar.  Deze ghetto was zeker interessanter geweest met meer van de geschiedenis erbij verteld. 

Zo hoor ik dat er muren omheen stonden dus de Joden mochten zich helemaal niet in het "gewone" leven begeven en ook maar een "synagoge" hebben, die van buiten er niet zo uit mocht zien.

Voor we het weten is het lunchtijd en we vinden de heel gezellige Osteria del Capello.  Hier bestel ik tortellini in brodo en Kai de plaatselijke pasta gramigna met vleessaus. We genieten er echt van!

De beloofde zon is er nog steeds niet en ik heb iets gelezen over ondergronds Bologna.  We gaan er bij het toeristenbureau over vragen, maar dat kan alleen met een gids en die moeten we dan bellen.  Daar hebben we geen zin in.

Op mijn vraag wat we dan vanmiddag kunnen doen nu alles dicht is raadt ze het treintje de heuvel op naar San Luca aan.  Dat gaat pas om tien voor drie en we hebben nog meer dan een uur. We lopen de Duomo weer in en zien nu andere dingen dan donderdag.

We steken ook een kaarsje aan voor Kai's grandpa/mijn schoonvader en aunt Mary, die haar gevecht tegen kanker maar nauwelijks vol kan houden.  Deze kerk is zo indrukwekkend!

Wachtend op het treintje drinken we wat.  Er staat een venijnige wind en ik ben eigenlijk niet warm genoeg gekleed! Bij de winkels om ons heen kost een simpele sjaal echter 200 euro, dan maar kou lijden! Gelukkig komt dat treintje eindelijk en zitten we daar uit de wind. Een half uurtje later zijn we boven op de heuvel.

Het uitzicht is hier maar matig en wij hebben het koud.  We zoeken dus toevlucht in de mooie kerk.  Daar horen we een langdurig gebed voor de heilige Maria.  Daarna begint er een dienstje, allemaal wat mysterieus.  Het is absoluut niet duidelijk wat de reden is en er zijn maar drie mensen, die meedoen.

Stiekeme binnenfoto en van buiten best een mooi gebouw

 

Kai en ik kijken gefascineerd mee en proberen te begrijpen wat de priester in het Italiaans zegt.  Veel is dat niet.  "Preghiamo" is bijna het enige. Al met al is het wel interessant om eens te zien.

Het treintje komt alweer bijna terug en de zon schijnt wonder boven wonder opeens.  Ik neem toch maar een foto van het uitzicht, maar dat hebben deze week wel veel beter gezien. De stad is eigenlijk te ver weg.

Terug op Piazza Maggiore gaan we een aperitivo drinken bij Caffe Vittorio Emmanuele.  Daar zeggen ze de Bolognese cocktail Balanzino ontdekt te hebben.  Die bestellen we dus en krijgen er lekkere snacks bij.

Nu de zon er is is het lekker hier te zitten en ik bedenk me dat hier al vele eeuwen mensen zo zaten te kijken naar de Duomo, die van buiten maar half af is.  Dat geeft ook een speciaal effect. Wel een bijzonder gevoel!

Voor we terug naar het hotel gaan halen we nog een paar boodschappen, onder anderen een tandenborstel voor Kai en water. Volgens Bea is het water hier niet te drinken. Als we even ontspannen hebben gaan we naar het restaurant voor ons avondeten.

Ook hier weer veel graffiti, zo zonde!

Na alle pasta heb ik zin in vis en heb gezien dat Nino daar een goed en betaalbaar menu voor heeft.  We krijgen een tafeltje buiten en ik zie heerlijke pizza's op de borden van anderen.  Er is er een met ansjovis zodat ik toch vis heb.  Ik bestel de Romana met ansjovis en kappertjes.  Kai heeft er een met prosciutto en een korst gevuld met ricotta.

Gratis limoncello!

Het smaakt zeer goed en we zijn beiden blij met onze keuzes.  Het restaurant ligt lekker dichtbij het hotel en ik schrijf voor we gaan slapen een van mijn achterstallige blogs.  Het is 11 september, altijd een beladen dag sinds 2001, ook vandaag denk ik terug aan die vreselijke dag. We zijn moe en om elf uur gaan de lichten uit.