Net als gisteren wordt Kai om negen uur wakker en staan we op. Ik ben eerder wakker, maar vind het prima om wat te blijven doezelen. Dit is zijn laatste nacht van bij mij logeren alweer.
We gaan weer naar beneden voor het ontbijt. Als je van zoetigheden houdt is het hier heel goed. Ik word een beetje moe van hetzelfde stukje vreemd smakend omelet en stukje olijfbrood. Maar ach het is gratis, een kniesoor die erover valt dat het iedere dag hetzelfde is (het is nog steeds stukken beter dan het gemiddelde Amerikaanse gratis ontbijt).
We lopen naar het station en zien onderweg flink dreigende luchten, maar we houden het droog. De trein staat alweer klaar en we nemen plaats waar er geen graffiti is zodat we naar buiten kunnen kijken. Een half uur later stappen we in Modena uit waar het plenst van de regen!
Gelukkig is alles overdekt want mijn kleine paraplu gaat hier niet tegen helpen. We hebben geen haast en wachten binnen tot het wat minder wordt. Gelukkig gaat de plensregen al gauw over in motregen en op een gegeven moment wordt het zelfs helemaal droog en komt de zon tevoorschijn.
We gaan vanmiddag met Bea lunchen en zoeken een leuk restaurant bij haar in de buurt. Dat vinden we bij Mon Cafe met ook een leuk terrasje. We halen Bea van haar werk en nemen er plaats. Ik bestel een carpaccio van bresaola en die is werkelijk voortreffelijk! Bea's rijstgerecht en Kai's kalfsvleesgerecht zien er ook goed uit. Weer eens wat anders dan pasta.
Bea heeft een uur voor de lunch en dat gaat natuurlijk snel voorbij. Zij moet nog tot het einde van de week werken. Daarna gaan Kai en zij naar Sardinie waar ik eerst ook heen wilde gaan, maar dat was me teveel gedoe met al mijn bagage in mijn eentje. Deze week is ook eigenlijk leuker, zodat zij lekker met zijn tweetjes vakantie kunnen houden.
Kai en ik lopen het centrum van Modena in en gaan doen waar we zondag niet aan toekwamen. We beginnen met de prachtige historische zalen in het stadhuis. Er zijn er vier met de mooiste schilderingen uit de zestiende en zeventiende eeuw. Ook hangt er een schitterende kroonluchter!
De emmer werd in de 15e eeuw van de Bolognezen gestolen en men is daar nog steeds trots op!
Intussen heb ik dorst gekregen en we drinken een Coca Zero op het terrasje naast het stadhuis. Onze volgende stop, de Duomo en zijn museum gaan namelijk pas om half vier open. Deze duomo is interessant, al vind ik hem niet zo mooi van binnen.
Deze duif eet een hele bak pinda's!
Echter zien we er onder anderen een graf uit de vijfde eeuw en nog andere eeuwenoude dingen. Het museum heeft allerlei oude stenen van vorige kerken en een interessante verzameling bekers en anderen kerkspullen in zilver en goud. Het interessantst vind ik de spulletjes, die uit het graf van de heilige Petronius kwamen.
Waar nu heen, vraag ik Kai. Dat weet hij wel, want hij waart dagelijks door Modena wachtend tot Bea klaar is met haar werk. We gaan naar het Palazzo dei Musei en daar de klassieke kunst bekijken.
Zeer interessant allemaal al ben ik niet dol op alle kerkelijke schilderijen. Die stellen ook allemaal Maria en baby Jezus voor als compleet blanke mensen. Grappig dat Italianen ze ook zo schilderen terwijl zij toch vaak wat donkerder waren.
Voor we het weten is het tijd om Bea van haar werk te halen. Ik houd vast een tafeltje vast in het restaurant waar we ook lunchten en Kai gaat haar halen, We hebben een heerlijke Modenese spritz, ietsje anders dan de gewone Aperol spritz. We krijgen er ook wat snacks bij, zoals hier gewoonlijk is bij "aperitivo".
Kai en Bea gaan met een bus naar huis en die vertrekt om tien over zeven. We nemen dus afscheid, denkend elkaar morgen niet weer te zullen zien. Dat vind ik toch altijd weer even slikken, maar gelukkig is mijn taxi er snel en zwaaien we even na.
Tot mijn genoegen haal ik nog een eerdere trein dan gedacht en om half acht ben ik terug in Bologna. Ik laat een taxi me naar de Osteria del Capello waar we gisteren lunchten brengen. Dat vond ik gezellig, niet te duur en dichtbij het hotel.
Ook nu weer bestel ik tortellini in brodo met een salade en verschillende kazen. Het smaakt me voortreffelijk. Naast mij zitten een Amerikaanse en een Engelse en we raken gezellig aan de praat. Dat maakt het eten alleen ook wel zo gezellig.
Terug in het hotel schrijf ik nog een achterstallig blog en ga dan slapen. Onvoorstelbaar hoe snel deze week voorbij is gegaan. Morgen nog een dag en dan huiswaarts!
0 reacties:
Een reactie posten