Onze webcam

Cul-de-sac Cam

dinsdag, oktober 17, 2017

Een prachtige rondleiding

Rick staat om half acht op en ik volg niet veel later. Ik zie op mijn weersapp dat het maar drie graden is buiten! Dat wordt even bedenken wat ik aan zal doen want vanmiddag moet het een graad of twintig worden.

Het worden een spijkerbroek met een driekwart mouw topje en mijn donzen jasje. Dat laatste is de beste aankoop ooit, warm als het echt koud is, maar ook geschikt voor nu. Ook is het letterlijk vederlicht dus niet veel te sjouwen als het te warm wordt voor een jas.

Ricks vader heeft mij een bakje met zijn overheerlijke zalmdip meegegeven en die eet ik op een paar meerzaden crackers. Dan brengt Rick me naar de metro waar de trein vrijwel meteen aankomt. Tegenwoordig zijn het telkens de nieuwste treinen en ik stuur Rick, die daar nog nooit in heeft gezeten, wat foto's.


Iets meer dan een half uur later stap ik bij het Smithsonian station uit. Ik ben blij met mijn jas, want er staat ook een stevige koude bries. Ik haast me naar het "kasteel" en koop daar een flesje water met aardbeiensmaak.

Terug bij de uitgang van het metrostation zie ik Michael, die me weer een hug geeft, en mij voorstelt aan zijn "collega". Zij verkopen dingen om de daklozen in de stad te helpen en wijzen toeristen de weg.

Als ik tegen tienen opzij kijk zie ik een paar mensen op een van de bankjes zitten, die zomaar M. en N. zouden kunnen zijn. Ik loop erop af en inderdaad. We maken kennis en lopen richting het Washington Monument.

Het is werkelijk schitterend weer, de lucht is diepblauw met geen wolkje aan de lucht. Dat maakt alles toch een stuk mooier dan de miezerige regen, die we tijdens de rondleiding vorige week hadden! De wind maakt het koel, maar de zon is nog zo sterk dat het al gauw niet meer koud is.

Langs het Washington Monument lopen we naar het Tweede Wereldoorlog Monument. Het blijft mooi met zijn fonteinen. Bij het Vietnam Veteranen Monument zien we een groep Honor Flight veteranen uit Illinois. Daar zitten veel Vietnam veteranen bij dit keer.

Alles ziet er vandaag zo prachtig uit met de diepblauwe luchten, ook het Lincoln Memorial. Het is niet zo druk als gewoonlijk en dat maakt het in het monument wat aangenamer vertoeven. Het uitzicht over de Mall blijft ook ongeevenaard.

Het Koreaanse Oorlogsmonument maakt altijd weer indruk. Je wilt bijna de verhalen horen uit de monden van de soldatenbeelden. Die zullen natuurlijk altijd stil blijven en alles aan onze verbeelding (en M.A.S.H. voor degenen, die zich die serie herinneren) overlaten.

We lopen door naar het Tidal Basin waar bijna niemand is. Via het Martin Luther King Jr. Memorial wandelen we onder de Japanse kersenboompjes naar het Franklin Delano Roosevelt monument. M. merkt op dat de huidige president de spreuken daar wel ter harte mag nemen. Inderdaad zijn die weer helemaal actueel, een beetje eng, eigenlijk.
 

Na die vier "kamers" bekeken te hebben bezoeken we als laatste Jefferson in zijn tempel. M. vertelt nog nooit van Thomas Jefferson gehoord te hebben. Dat verbaast me even tot ik bedenk dat ik zelf ook de meesten van de "grote" Amerikaanse kolonisten niet kende voor ik hierheen verhuisde. Ik wist verrassend weinig van de geschiedenis van dit land, al had ik geschiedenis als eindexamenvak op het gymnasium.

Via en de achterkant van het Witte Huis lopen we naar de voorkant, maar daar mogen we niet dichtbij komen. Bij het verblijf voor buitenlandse staatshoofden hangt de Griekse vlag uit. Die premier is inderdaad op bezoek bij Trump. Ooit noemde die premier Trump "het kwaad" en nu zitten ze daar lief tegen elkaar te zijn. Ik vraag me soms af wat er door de hoofden van die buitenlandse leiders gaat al weet ik als geen ander hoe charmant een narcist kan zijn.

Bij de Old Ebbitt Grill krijgen we een tafeltje in het hoofdgedeelte, mijn favoriet. Ik krijg natuurlijk vragen over het menu en zeg dat de meeste gerechten niet enorme porties zijn. Ik bestel een heerlijke salade van rucola met pecorino, pittige amandelen, appel en meer, ik smul er echt van!

N. neemt het buffalo kip broodje en M. de meatloaf. Natuurlijk zijn die porties nu net weer "Amerikaanse" grootte, maar beiden lijken het erg lekker te vinden. Dat zijn ook wel heel typisch Amerikaanse gerechten, ook leuk.

Na de lunch zetten we onze wandeling voort. Er is nog steeds letterlijk geen wolkje aan de lucht. We lopen Pennsylvania Avenue af langs o.a. het FBI gebouw. Bij het Capitool is de Senaat in sessie, te zien aan de vlag die boven de vleugel uithangt.
De ezel is Democraat, de olifant Republikein

Pennsylvania Avenue waarlangs de presidenten na het inzweren naar het Witte Huis gaan

Nog steeds het FBI gebouw

We lopen achter het Capitool langs en maken daar nog foto's, want met die blauwe lucht is het een prachtig gebouw. Dan beklimmen we Capitol Hill en ik laat hen zien waar de interviews met de pers gehouden worden. Dat geeft ook een mooie foto.
Aan de overkant liggen het Supreme Court en de Library of Congress. Bij die laatste gaan we zoals altijd naar binnen. Ook nu weer maakt dit gebouw grote indruk. Ik ben hier ook heel graag en snap dat hun gidsen zo enthousiast zijn, ik zie er iedere keer weer een paar van, die duidelijk lol hebben in hun baan.

We bekijken de grote leeszaal, Thomas Jeffersons bibliotheek, de Guttenberg bijbel en als laatste de Abel Buell eerste kaart van de nieuwe Verenigde Staten uit 1784. Dan bespreken we wat hun verdere plannen zijn en dat is terug naar het hotel gaan.

Daarvoor moeten zij ook de metro nemen en we lopen naar het Capitol South station. Ik zie mijn Oranje trein net vertrekken en de volgende komt over zeven minuten. Zij kunnen al mee met een Zilver trein dus we nemen gauw afscheid. Ik wens ze nog een fijne tijd, want ze zijn aan het begin van hun vakantie.

Lang hoef ik niet te wachten voor mijn trein voorrijdt. Mijn rechtervoet vooral doet weer scherp pijn en ik roep een Uber om me thuis te brengen. Vier minuten zegt de app en ik wacht en wacht, geen Uber. Ik zie hem op de app aan de andere zuidkant van het station en hij reageert niet op mijn sms dat ik aan de noordkant sta.

Geergerd bel ik de chauffeur eens. Hij zegt onderweg te zijn. Die vier minuten zijn allang voorbij en ik wacht en wacht. Zelfs na dat telefoontje duurt het nog meer dan een kwartier voor hij eindelijk voorrijdt!

Wat ben ik blij die minivan te zien, ik ben moe en wil naar huis en mijn voeten rust gunnen. Ik moet echt naar een specialist voor mijn rechtervoet, dat heb ik vandaag wel weer gezien. Mijn angst is alleen dat die gaat zeggen dat ik niet meer moet lopen en dat is geen optie.

Orion is super blij mij weer te zien en ik neem de Barkbox, die vandaag bezorgd is, mee naar binnen. Dat is altijd een verrassing voor ons beiden. Deze maand is het (natuurlijk) een Halloween thema. Orion krijgt een pompoen en een snoepje als speeltjes en hij loopt er meteen mee weg.
Rick komt thuis met Grieks eten van Plaka Grill. Ik heb een gyro met varkensvlees, die me aan een shawarma broodje doet denken. Ik heb het gevoel dat dit de authentieke gyro is. Erg smakelijk en makkelijk want we zijn allebei moe.

Misschien was dit de laatste rondleiding dit jaar, hoewel ik vandaag een aanvraag kreeg voor half december.  Ik heb ook al twee aanvragen voor rondleidingen voor volgend jaar. Ik blijf het erg leuk vinden om te doen!

7 reacties:

Anoniem zei

Ik vind jouw verslagen van de rondleidingen ook nog steeds leuk om te lezen.
Hopelijk is er met je r-voet niets ernstig aan de gang, want dan zou je geen rondleidingen meer kunnen geven.
Groeten van Hilde uit B.

Petr@ zei

Wat een mooie dag voor een rondleiding. Niet te warm en niet te koud.
Ik vind jouw rondleidingen altijd erg leuk om te lezen. Ik leer elke keer weer wat bij en hoop een rondleiding van jou ooit eens in het echt te kunnen doen!

Anja L. zei

Jammer dat je steeds zo´n last hebt van je voet. Misschien moet je juist nu naar de dokter gaan nu heb je niet veel rondleidingen en kun je je voet misschien wat gemakkelijker ontzien.
Wat een heerlijke temperatuur voor een rondleiding!
Fijne woensdag.

Sonja zei

Wat een prachtige foto's vandaag, hoe blauwer, hoe kouder ;-). Sterkte met je voet.

Charly zei

Sterkte met je voet!
Je verslagen over de rondleidingen blijven inderdaad erg leuk om te lezen. Helemaal nu we afgelopen zomer zelf een rondleiding hebben gekregen van jou!

Marion2 zei

Wat heerlijk om op zo'n prachtige dag een rondleiding te hebben.
Misschien is er voor je voet aangepast schoeisel mogelijk?
Alleen al een vakkundig gemaakte inlegzool kan steun en verzachting
op de juiste plaatsen brengen.

Ik snap de ezel en de olifant niet helemaal. Hoort het bij het gebouw
of is het spottend bedoeld?

Zo leuk de bark box!

Petra zei

@Hilde - Ik loop er al jaren mee en ben niet van plan op te geven!

@Petra - Dat lijkt me echt leuk!

@Anja - Ik vind dat doktoren al zo gauw opgeven en zeggen dan maar niet meer te lopen.

@Sonja - Nou, koud is relatief, maar inderdaad is het in de winter het blauwst

@Charly - Ja, grappig om nu te weten wie er achter de berichtjes zit!

@Marion - Ik ga binnenkort naar de Good Feet winkel, die gelukkig hier in Vienna is. Ik heb er goede dingen over gehoord. De ezel zijn de Democraten en dat schijnt met Andrew Jackson's president kandidaatschap begonnen te zijn. De olifant heeft vast een soortgelijk verhaal voor de Republikeinen.