Dag 3 Nieuw Zeeland en Australie: Glimwormpjes en Hobbits

Midden in de nacht werd ik met flinke keelpijn wakker en heb daarna niet meer kunnen slapen. Rick heeft zijn wekker voor zes uur gezet en ik ben eigenlijk blij op te kunnen staan al voel ik me wat gammel. Ik besluit toch een half uur op de elliptische machine te doen, dat helpt mijn spieren tenslotte.

Intussen gaat Rick weer naar Starbucks voor ons ontbijt. Ik krijg dit keer een kip met cranberry jam galette, erg lekker en niet iets wat ik eerder heb gegeten.  Dan vragen we de auto van de valet en gaan op weg.

Het eerste stuk dit keer is wel een vierbaansweg (de meeste wegen hier niet) maar het uitzicht niet mooi. Nieuw Zeeland kent natuurlijk ook minder mooie stukken. Na het echt lelijke stadje Huntley wordt het echter steeds mooier.

 

 

Voor de grotten maken we een korte wandeling door het woud

Bossen met veel varens, glooiende weides met vee, we genieten. We rijden naar de Waitomo caves. Deze grotten zijn bekend om de vele glimwormen en zoiets vinden wij in de VS niet. Hoewel de gids, China, als ik dat zeg antwoordt dat wij dan weer vuurvliegjes hebben. Dat is waar en die vind ik ook altijd weer bijzonder.

We krijgen eerst een wandeling door het "gewone" deel van de grot. We zien natuurlijk stalagmieten en stalactieten met de enkele glimworm alvast als voorproefje. Deze wandeling, zo vertelt China, is bedoeld om onze ogen aan het donker te laten wennen zodat we straks de glimwormpjes op hun felst kunnen zien.

Na een half uurtje worden we een bootje in geleid. Al meteen zien we duizenden glimwormpjes op de muren. Het is een magisch gezicht, alsof je naar een sterrenhemel kijkt. We zijn er allemaal stil van! Werkelijk geen piep uit wie dan ook van ons! Fotograferen mag (gelukkig) niet en zo krijgen we de volle ervaring.

Wij hadden het helemaal donker en nog bijzonderder

Eigenlijk te snel al zijn we terug aan wal en neemt China afscheid. Wij hebben inmiddels trek voor lunch en vinden het HuHu Cafe met goede recensie slechts een paar honderd meter verderop. We krijgen nog een laatste tafeltje op hun terras met een werkelijk schitterend uitzicht!!

Rick en ik bestellen beiden viscakjes en wat ze hier Rewena brood noemen, zo uit de oven! Geen wonder dat dit cafe zo goed te boek staat. Het smaakt ons werkelijk voortreffelijk! Gelukkig is de bediening ook goed en snel want we hebben ons een beetje vergist in hoeveel tijd we tussen de grotten en onze volgende bestemming hebben.

Het zijn niet zoveel kilometers maar door de eenbaanswegen en nogal eens boerderijverkeer duurt het veel langer dan gewoonlijk om van de ene naar de andere plaats te rijden. Ongeveer een half uur voor onze reservering komen we bij de Hobbiton aan.

We hebben gelukkig gisteren bedacht dat we misschien maar kaartjes online moesten kopen, want het eerste wat we zien is dat er geen kaartjes meer beschikbaar zijn voor vandaag. Met een bus worden we naar de set van de Hobbit films' "Shire" gebracht.

Deze boerderij van de familie Alexander is eerst voor de Lord of the Rings films gebruikt en toen Peter Jackson terugkwam om de Hobbit te filmen eiste de eigenaar, Russell Alexander, dat alles permanent gebouwd moest worden.

Zo konden ze na afloop geld verdienen aan de vele fans, die weleens in het echt wilden zien waar Bilbo en Frodo woonden. Wat een zakenman want onze bus en alle bussen vandaag zitten dus vol! En dat dus dag in dag uit, er zijn veel Tolkien fans!

Onze gids, Jenny, is een leuke enthousiaste jongedame, die het groepje onbeschofte Chinezen onder haar hoede goed in bedwang houdt. Zij gaan gewoon op het gras lopen waar het niet mag en Jenny jaagt ze er zonder pardon vanaf.

Rick en ik ergeren ons ook enorm aan dit groepje. Het is of er niemand anders in de groep zit. Alle anderen geven elkaar de tijd om foto's te maken, maar geen van de Chinezen geeft erom en loopt zo in beeld na hun eigen foto gemaakt te hebben. Ik houd helemaal niet van generaliseren, maar dit groepje geeft hun landgenoten geen goede naam!

Halverwege de rondleiding mogen we allemaal om de beurt poseren in een Hobbit huisje. Jenny moedigt ons aan de tijd te nemen en zij neemt de foto's. Alweer duwen de Chinezen zich naar voren, maar Jenny wijst ze de achterkant van de rij. Ik moet daar wel om lachen, ze kijken zo verbouwereerd!

De foto's van Rick en mij vind ik leuk gelukt. Het is sowieso heel leuk om dit allemaal te zien.  Ik neem me voor de Hobbit te gaan kijken op de vlucht terug naar huis. Rick is er op de heenweg al aan begonnen.

Als laatste krijgen we een drankje naar keuze in de Dragon's Inn. Rick neemt een biertje en ik een cider. Dan verzamelen we ons bij een biervat en leidt Jenny ons terug naar de bus. Ik hoor een Nederlands jongetje voor me zeggen dat hij het veel te kort vond. Ik vond het juist erg interessant en uitgebreid.

Met de moeder van het jongetje had ik een kort gesprekje om over postcodes voor Katja's uitnodigingen te vragen. Katja wilde die namelijk achter de plaatsnamen zetten. Zij hielp goed bepalen dat het maar beter met de postcode voor de plaatsnaam kan. Gelukkig vond Katja een manier om dat door de drukker te laten doen.

Wij rijden terug naar Auckland en zijn daar om een uur of acht terug. Zaterdagavond is hier net zo druk als in Washington en een van de restaurants waar we hoopten te eten is dicht voor een bruiloft. Uiteindelijk strijken we neer  bij XuXu, een dumplings restaurant.

Dit doet Rick duidelijk voor mij, maar uiteindelijk vindt hij het gelukkig ook een lekkere maaltijd. We bestellen vier verschillende soorten dumplings en een komkommersalade. Daarbij krijgen we een schaaltje seroendeng! Wat een verrassing en het smaakt allemaal even goed.

Terug in de hotelkamer horen we allemaal getoeter en heel luide muziek alsof iemand een concert houdt voor het hotel. Ik ben doodmoe en voel me niet lekker dus Rick belt de receptie. Die weten te vertellen dat het rugby team van Tonga wordt ontvangen. Nou, fijn hoor, luide muziek en getoeter tot na middernacht! Ik kan ze de nek wel omdraaien!

Hopelijk voel ik me morgen niet te geradbraakt om van onze laatste dag Nieuw Zeeland te genieten!