Een dagje lijstjes afwerken

Rick is al vroeg op en ik ben wel wakker, maar het is koud en donker en ik wil mijn bed niet uit. Rick doet Orion bij zijn vertrek even in zijn bench zodat ik nog wat kan luieren. Lang is dat niet en om half negen sta ik naast mijn bed.

Rick heeft mijn koffie al gezet en ik schenk een Blond Amsterdam mok in. Ik zou willen dat ik die ergens zou kunnen bestellen hier want twee is niet genoeg. Ik besmeer een paar crackers met de rest van het bakje peper smeerkaas en schenk een glas groentesap in. Nu heb ik nog een Goudkuipje sambal over.

Na dit lekkere ontbijt laat ik Orion even rillend naar buiten. Hij wil de achtertuin niet in zonder mij en het is koud! Dan gaan we naar boven voor mijn sportuur. Ik doe dat op de elliptical al spelletjes spelend op mijn telefoon en Orion slaapt intussen.

Tijd om mijn lijstje af te gaan werken. Als eerste bel ik de dokterspraktijd want ik heb volgende week een afspraak, maar twee van mijn medicijnen zullen deze week al op zijn. Hopelijk sturen ze de apotheek nog wat extra pillen.

Saskia werd zo verliefd op (iemand in) Melbourne dat ze huilde op weg terug naar Perth. Oorspronkelijk zou zij niet met ons naar Melbourne komen, maar nu wil zij dat natuurlijk wel. Om de vlucht te veranderen moet ik Expedia opbellen.

Het lijkt mij simpel, een vlucht veranderen en het verschil in prijs betalen. Ik ben tien jaar reisagente geweest en had daar vele malen per dag mee te maken. Tot mijn verbazing krijg ik de meest onbekwame mensen aan de lijn!

De eerste lijkt het na herhaalde malen uitleggen dat ik enkel de eerste vlucht wil veranderen door te hebben. Ze vertelt me zelfs hoeveel meer dat gaat kosten. Prima. Maar dan gaat er ik weet niet wat mis en word ik doorgestuurd (na een kwartier op hold) naar een "supervisor".

Nou zou je denken dat die tenminste zou weten dat ik die bepaalde vlucht wil, maar nee. Zij begint helemaal opnieuw en weet te beweren dat de door mij gevraagde vlucht vol zit. Dat terwijl ik Qantas' site voor mijn neus heb met die vlucht ruim beschikbaar.

Oh, dan moet ze Qantas bellen, weer vijftien minuten wachten. Sorry, inderdaad, de vlucht is beschikbaar en nu boekt ze die dan. Dan moet ik voor de tweede keer mijn credit card geven en denk dan klaar te zijn. Maar nee, nog een half uur voor het afwerken, onvoorstelbaar! Les geleerd, voortaan altijd via de luchtvaartmaatschappij direct boeken!

De herfstkleuren zijn op hun hoogtepunt!

Intussen is het al tegen enen en ik haast me naar boven om me op te frissen. Met dit koude weer heb ik zin in warme soep. Ik doe Orion in de van en ga naar Pho Thang Long. Daar smul ik weer van de lekkere pho met kip. Het zit hier ook altijd vol met Vietnamezen dus je weet dat je het echte eten krijgt.

Als ik klaar ben loop ik nog even de Pet Valu binnen voor een paar traktaties voor Orion. Die wachtte geduldig in de van op mijn chauffeursplaats maar zodra hij mij aan ziet komen gaat hij op zijn plaats achterin. Zo'n intelligent dier is het!

Mijn volgende stop is de bank waar ik mijn laatst verdiende centen op mijn rekening zet. Daarna moet ik even wachten om wat Nieuw Zeelandse en Australische dollars te bestellen. Wij vinden het altijd fijn om niet meteen een geldautomaat op te hoeven zoeken als we geland zijn. Over een paar dagen kan ik ze ophalen.

Vienna wil graag weten dat Orions hondsdolheidsprik geldig is. Die heeft hij in september gehad en is voor drie jaar geldig. Ik ga dus naar de Town Hall (stadhuis) om het certificaat te laten zien. Ik betaal ook gelijk maar de $10 voor Orions penning voor volgend jaar. Meestal zijn we daar veel te laat mee en nu is het maar gedaan.

Vienna is in 1754 gesticht en in 1890 officieel Vienna geworden

Orion vermaakt zich intussen prima in de van, voor hem ook echt een uitje merk ik. Op de terugweg maak ik nog een aantal foto's van de mooie herfstkleuren op het moment. Die maken deze grijze dag toch nog kleurrijk. Het is nu helemaal op zijn hoogtepunt dus ik denk dat het niet lang zal duren voor alles weer kaal is, helaas.

Rijdend uit onze cul de sac

De straat achter ons

Een tuin in de buurt

Als ik hier rechtdoor zou rijden zou ik in onze achertuin aankomen

Ons pleintje nu (hopelijk krijgen we de webcam ooit weer aan de praat hierboven)

 

Als we weer thuis zijn is het later dan ik had verwacht. Een deel van mijn lijstje verschuif ik naar morgen of vrijdag. Met de vroegere duisternis kan ik na vijven niet meer ergens heen. Ik doe wat kerstvoorbereidingen online en dan komt Rick vroeg thuis.

Gezamenlijk dragen we de Halloween versieringen eindelijk naar de zolder. Over anderhalve week zullen we al voor Kerst gaan versieren! Daarmee zullen we niet de eersten zijn, want vanavond zien we een huis in Vienna al helemaal met lichtjes!

Rick stelt voor om naar Pazzo Pomodoro te gaan. Hij heeft vandaag bloed gegeven en viel bijna flauw dus hij kan zijn gewoonlijke La Rossa biertje niet drinken. Ik bestel wel een sauvignon blanc voor hun happy hour prijs.

We delen het proscuitto met kaas plankje maar nemen drie kwart ervan mee naar huis. Rick bestelt een pizza en ik de trenette al nero met zongedroogde tomaten en pasta met inktvisinkt. Het smaakt ons allemaal weer prima en het is altijd gezellig in een restaurant waar men elkaar kent.

Thuis gaan de voeten omhoog, iets wat ik heel fijn vind van onze Amerikaanse meubelen. We kijken tv en het zal vast niet laat worden vanavond.