Onze webcam

Cul-de-sac Cam

vrijdag, november 03, 2017

Nog een dag genieten van warm novemberweer

De zon doet weer goed zijn best als we opstaan en het is al zestien graden om kwart over acht! Rick vertrekt naar zijn werk en ik bak een paar eieren met Parmezaanse kaas als ontbijt. Het is een genot om naar buiten te kijken want langzamerhand kleuren de bomen in onze achtertuin ook geel, oranje en rood. Waarom die altijd later beginnen dan andere bomen zullen we wel nooit weten.

Met dit mooie weer heb ik geen zin om binnen te sporten. Ik besluit dus op het deck op de plaats te gaan hardlopen. Misschien is dat wat minder intensief sporten dan de elliptical maar wanneer hebben we nu zulk warm weer in november?


Iets meer dan een uur later vind ik het wel weer genoeg geweest. Intussen heeft Orion weer lekker langs de hekken met zijn hondenvriendjes gerend. Hij is er buiten adem van! Ik ben ze dankbaar want zo krijgt Orion goede beweging.

Saskia is intussen voor het weekend in Melbourne aangekomen. Ze logeert bij een Airbnb en kwam daar na middernacht aan. Ze zei dat de host heel onaardig deed. Verder is haar telefoon bijna stuk en moet ze waarschijnlijk een nieuwe aanschaffen. We moeten maar even uitvinden wat het goedkoopste is. Ik vind het wel heel knap dat ze in haar eentje zo'n stedentripje maakt, ik weet niet of ik dat op mijn eenentwintigste had gedaan.

Voor de lunch kan ik het niet laten om weer naar Noodles & Company te gaan voor hun med salade met kip. Ik word al als een oude bekende begroet en het meisje achter de kassa vraagt of ik die salade weer wil met de dressing er apart bij. Helemaal goed en het smaakt me op hun terrasje weer prima.
Als ik onze straat uitrijd

Terwijl ik daar zit komen hele groepen middle school leerlingen direct uit school ijs of lunch halen. Ik bedenk me hoe leuk het toch is dat de kinderen hier in Vienna een wat Europees aandoend leven hebben.

De kinderen kunnen uit school of van huis naar het centrum lopen of fietsen en ook met gemak naar de metro. Er wordt ook veel naar school gelopen of gefietst want velen wonen binnen anderhalve kilometer van school en dan is er geen schoolbus. Onze kinderen vonden het dan ook fijn opgroeien hier.

Op de terugweg naar huis gooi ik de van vol, die morgen weer een lange rit moet maken. Dan neem ik mijn laptop naar buiten op het deck. Daar blijf ik tot na vijven genieten van de zesentwintig graden. Pas als de zon bijna onder is wordt het te koel.
Er zijn rode, oranje en gele esdoorns
De Deense doggen van onze buren, ik moet er zo om lachen


Rick is lekker vroeg thuis na zijn lange, drukke week. We willen het happy hour bij Clarity weleens proberen. Dat is ons van alle kanten aangeraden maar het is er propvol en we besluiten niet te willen rondhangen tot er iets vrijkomt.

Rick rijdt richting mall en dan bedenken we dat we al lang niet meer bij Coastal Flats hebben gegeten. Daar vinden we nog net een tafeltje vrij in het bargedeelte. We delen eerst een paar gevulde eieren (en nemen de rest mee naar huis want veel te veel).

Dan hebben we beiden het kreeftbroodje. Dat komt gewoonlijk met een maiskolf en frietjes, maar ik heb liever een salade met tomaat, komkommer, avocado en olijven erbij. De kreeft is heerlijk en best veel. Na afloop merkt Rick op dat ik het zonder broodje had moeten bestellen. Inderdaad kan zulk brood me gestolen worden dus ik heb de kreeft er tussenuit gegeten.

En zo begint weer een weekend waarin we op pad gaan. Morgen vlieg ik en rijd Rick en gaan we onder anderen vieren dat Katja haar bachelor verpleging meer dan succesvol heeft afgerond!


4 reacties:

Anoniem zei

Mooi die kleuren.
En gefeliciteerd aan Katja! Goed gedaan! Welkom collega :)

Groetjes
Annemiek

Angela zei

hoi Petra,

Ik vind het heel leuk om dagelijks jullie belevenissen te volgen. Ik ben nog nooit in Washington geweest, maar als ik die kant op ga, ga ik zeker een "Petra culinair tour" doen in Vienna en Washington�� Ben heel benieuwd naar al die restaurantjes!

Groeten uit een regenachtig Rotterdam
Ps. Ik volg je blog al een hele tijd, maar vlgs mij heb ik mij nog nooit voorgesteld. Ik ben dus Angela, 42 jaar en woon in Rotterdam. Samen met mijn unofficial hubby (20 jr al) ben ik dol op reizen en Portugal en Amerika (Florida, Westkust, Boston &NYC) zijn favoriet. De liefde voor Amerika komt van mijn vriend die "vroeger" een tijdje in Amerika heeft gewoond en gewerkt en mij met het Amerika virus heeft besmet��

Sally zei

Goed hoor van Katja, mag je trots op zijn. Telefoon issues Kenia ook, ik verloor die van mij vd week aan t strand terwijl ik met de hond speelde zucht. Wat ben je dan onthand zonder dat ding zeg.
Fijn weekend
Gr Sally

Petra zei

@Annemiek - Nog even de boards halen en dan is ze inderdaad je collega!

@Angela - Wat leuk dat je een berichtje achterlaat! Tijd om naar Washington te komen, je zult het vast ook heel mooi vinden!

@Sally - Wat balen zeg van je telefoon! Ik heb die van mij een tijdje geleden in het vliegtuig laten liggen en ook nooit terug gezien, zo balen!