Het is telkens zo donker in de kamer en daardoor worden we later wakker dan we zouden willen. Pas om half negen staan we op en maken ons klaar voor het ontbijt. Ik doe ook gauw een kwartiertje wat spieroefeningen. Ontbijt gaan we in een van de gezellige steegjes vlakbij het hotel nuttigen.
Het Vicolino cafe heeft een lekker menu en we krijgen nog net het laatste tafeltje. Altijd een goed teken als een restaurant populair is. Rick en ik bestellen de gerookte zalm benedict zonder de Hollandaise saus. Erg lekker!
Katja neemt een gerecht met koriander. Als dat voor haar neus komt te staan blijkt dat koriander is wat wij in de VS als cilantro kennen. Laat Katja daar dus helemaal niet van houden! Ze vist alle koriander eruit en krijgt natuurlijk de vraag of ze het niet lekker vond. In de VS is volgens mij coriander het zaad en niet de verse blaadjes.
Toch hebben we allemaal goed gegeten als we verder gaan. Ik wil mijn simkaart voor mijn Samsung krijgen en koop die bij Vodafone. Het is nogal fris met een harde wind dus we gaan ons wat warmer aankleden in het hotel. Diet regenjassen komen goed van pas, al regent het slechts af en toe een beetje.
Katja wil graag betere wandelschoenen en koopt die bij Skechers. Saskia wil Travis een boek voor kerst geven en Rick en ik gaan dat bij de Metropolis boekhandel kopen. Het is maar goed dat we de kerstetalages eergisteren hebben bekeken want er staan nu lange rijen.
Dan zijn Rick en Katja allerminst gecharmeerd van hun keuzes en Saskia vindt haar "burger" ook matig. Intussen smullen Travis en ik, wij zijn de enigen, die vegetarische en niet veganistische gerechten hebben besteld. Ik vind mijn dahl bowl met pittige linzen en rajta e.d. heerlijk! Travis is ook zeer tevreden over zijn burrito.
Ik geniet van mijn maal en helemaal plantaardig (behalve de rajta yoghurt)
Na de lange lunch lopen we nog even naar een veganistische supermarkt. Saskia zou zich in deze buurt zo thuis voelen! Ze koopt er wat lekkernijen en alvast ontbijtrepen voor morgenochtend, want bij het vliegveld zullen er waarschijnlijk weinig tot geen veganistische opties zijn.
Een kleurige buurt!
Daarna nemen we afscheid van Travis. Saskia en hij gaan de middag nog samen doorbrengen, maar door onze heel vroege vlucht morgen moet Saskia vannacht in het hotel slapen. Ik heb op haar leeftijd ook afscheid moeten nemen van vriendjes, die in andere landen woonden, en weet dat dat heel moeilijk is.
Intussen schijnt de zon wat en besluiten we naar Brighton Beach te gaan. Dat is beroemd vanwege zijn rijen kleurrijke strandhutten. Het weer is onstuimig te noemen. Het waait enorm en de lucht achter de huisjes is donker, maar vanaf zee schijnt de zon af en toe. Het maakt voor mooie foto's!
De ware reden dat we hier zijn, zijn de fairy penguins die hier hun onderkomen hebben. Overal lees je dat je er met zonsondergang moet zijn, maar verscheidene mensen hebben ons verteld dat je overdag ook heus pinguins kan zien.
We lopen langs de rotsen en krijgen af en toe een douche van een golf van zee. Eerst zien we helemaal niets, maar dan vinden een paar anderen een pinguin onder een rots. Al gauw zien we er veel meer, al dan niet slapend. Rick ziet zelfs een paar kuikentjes, die als wij eraan komen weer gauw onder de rotsen verdwijnen.
Met mijn DSLR heb ik veel betere foto's, maar dit laat zien hoe ze tussen de rotsen leven
Dit overtreft natuurlijk onze verwachtingen! Zoveel als we gisteravond baalden dat we niet met zonsondergang konden gaan, zo blij zijn we nu hier te zijn en deze bijzondere vogels in het wild te zien. Dat is denk ik zoiets wat een keer in je leven gebeurt.
Jammer genoeg zijn de weersomstandigheden zo dat het niet prettig vertoeven is bij de pinguins. Misschien dat er daarom zoveel nog "thuis" zijn. Hele golven komen over ons heen en Katja en ik vrezen voor onze DSLR's, die we niet kunnen beschermen tegen het zoute water.
Rick blijft nog wat langer, maar dan lopen we ook weer terug naar de auto. We zijn zo blij dat we dit toch nog even geprobeerd hebben! Ik heb nu alle wilde dieren, die ik hier wilde zien, gezien. Rick wil nog graag een platypus zien. Misschien gaan we bij Sydney nog zo'n dierenopvang bezoeken.
We brengen de auto terug naar het hotel en onze fototoestellen naar de kamer. Dan gaan we op zoek naar de "Laneways", steegjes helemaal vol graffiti. Daar maken we allerlei foto's want het is echt bijzonder. Alles is vol geverfd, inclusief de vuilnisbakken, pijpen en trappen. Een vriendelijke man maakt foto's van ons en daarna doet Rick dat van hem.
Voor ons laatste maal hier in Melbourne hebben we een typisch Australische bar gevonden via Reddit, The Crafty Squire. Hier zijn er alleen Australische bieren aan de tap en een menu met emoe, krokodil en kangoeroe gerechten.
Rick is geen grote fan van Australisch bier, maar vindt zijn keuze hier wel lekker. We delen voorafjes van krokodilworst en emoe gehakt, beiden lekker, maar niet super speciaal. Katja heeft daarna een tonijnsalade, Rick een biefstuk en ik de kangoeroe biefstuk. Het smaakt ons allemaal zeer goed, maar ik denk dat ik nu genoeg kangoeroe heb gegeten.
Het regent nog steeds als we teruglopen naar het hotel dus we zijn blij met de paraplu's. Hopelijk hebben we die de rest van de vakantie niet meer nodig! In Cairns is het tropisch warm maar ook een regenwoud dus duimen maar!
Terug in het hotel wil ik nog een wijntje en Katje een chocolade creme brulee. Wij bespreken dat in het Nederlands en opeens praat de jongeman achter de bar in het Nederlands tegen ons. Dat is omschakelen!
Joep vindt het duidelijk leuk eens zijn eigen taal te kunnen spreken. Wel grappig, een Nederlands-Amerikaans gezin ontmoet een Nederlander werkend in Australie. Ik vraag nog hoe ze hier zijn naam uitspreken want in de VS zou dat allerlei vormen aannemen en hier in Australie natuurlijk ook. Erg leuk zo even Nederlands te spreken!
Boven op de kamer pakken we in want voor dag en dauw moeten we naar het vliegveld. Alleen is er nog geen teken van Saskia. Die vindt het natuurlijk heel moeilijk afscheid te nemen. Katja kan haar tasje met sierraden niet vinden en is daar in paniek over, want het heeft haar ketting uit Egypte erin. Hopelijk is ze het thuis vergeten!
En zo gaan we de laatste nacht in Melbourne in. De wekker gaat morgenochtend voor vijven en dan hebben we weer een vlucht van drie uur naar Cairns.
0 reacties:
Een reactie posten