Onze webcam

Cul-de-sac Cam

vrijdag, december 01, 2017

Dag 8 Nieuw Zeeland en Australie: Saskia uit haar dorm en reis naar Melbourne

Onze laatste dag in Perth alweer en Rick en ik zijn weer voor zevenen wakker. Puf om te gaan sporten heb ik nog steeds niet want die hinderlijke kriebelhoest is verre van over. Ik hoop gewoon vandaag tenminste tienduizend stappen te lopen zodat ik het gevoel heb goed bewogen te hebben.

We maken ons klaar en gaan dan naar beneden om voor de laatste keer van het voortreffelijke ontbijt te genieten. De cappuccino’s zijn weer heerlijk en we smullen van de diverse lekkernijen. Hopelijk hebben we in andere Accor hotels ook weer ontbijt inclusief genomen.
Op weg naar boven vragen we een verlate checkout en dat kan tot twaalf uur verlengd worden, helemaal goed. Op de kamer pakken we alles in en gaan dan op weg naar het centrum om daar nog wat rond te lopen. Het is schitterend weer, stralende zon en zo’n 22 graden.

Halverwege belt Saskia echter dat wij moeten komen om haar met haar bagage te helpen. Zij moet voor tienen haar kamer ontruimen voor een inspectie. Snel halen we de auto op en ik bel Saskia’s favoriete restaurant Flora and Fauna om “brunch” voor haar mee te nemen.

Net voor tienen rijden we bij haar dorm voor. Saskia heeft drie koffers en een daarvan is zeker te zwaar, maar dat kunnen we op het vliegveld herindelen. We gaan voor nu toch onze wandeling door het centrum maken.


Eergisteren zag ik zo’n grappig kerststalletje met kangoeroes en ik wil gaan kijken of ik dat mee kan nemen. Dat kan natuurlijk maar de prijs van $135 is me te gortig. We kopen enkel nog wat magneetjes bij de Art Gallery en gaan dan terug naar de auto.

Alleen raken we de weg kwijt en lopen de verkeerde kant op. Rick en Saskia zweren dat we goed lopen, maar ik herken niets van waar we langskomen. Een blik op een kaartje langs de weg en inderdaad, we moeten terug. Dan is de parkeergarage snel gevonden.  

We checken uit en omdat alle bagage niet in de huurauto past neem ik met twee koffers een taxi naar het vliegveld. Rick en Saskia volgen in de huurauto. Na alle bagage de terminal in gebracht te hebben gaat Rick de huurauto terugbrengen helemaal aan de andere kant van het vliegveld.

Intussen kijk ik op mijn Expedia boeking en zie tot mijn schrik dat Saskia morgen al naar Cairns geboekt staat terwijl ik dat veranderd had naar 4 december. Een vriendelijke Qantas medewerkster ziet mijn schrik en komt vragen of ze kan helpen.

Ze helpt ons eerst met de koffers, we hebben er ieder twee. We weten dat we daarvoor bij moeten betalen, maar niet dat we dat online hadden kunnen doen voor de helft van de prijs! Les geleerd, voor de komende vluchten gaan we dat zeker doen!

Bij de sales desk betalen we eerst voor de extra koffers en dan kijkt de agent of ze Saskia’s vlucht kan veranderen. Tot onze opluchting blijkt die echter toch al voor 4 december te zijn en was mijn Expedia email incorrect. Diepe zucht van verlichting want dat scheelt weer een paar honderd dollar.

De veiligheidscontrole stelt hier weinig voor en duurt maar een paar minuten. Alleen de laptops moeten uit de tas verder niets. We zijn dus ruim van tevoren bij de gate.

Rick en ik hebben nog geen lunch gegeten en er is een lekker restaurantje vlak voor de gate. Ik bestel een soort saucijzenbroodje gevuld met spinazie en ricotta, erg lekker!  Rick heeft de traditionele sausage roll.
Vandaag vliegen we voor het eerst met Qantas. Het is een Airbus 330 en Rick en ik zitten naast elkaar in raam en gangpad stoelen. Saskia zit twee rijen voor ons aan het raam. De vlucht duurt ongeveer drie uur en er zijn films om te kijken.

We krijgen ook avondeten. We kunnen kiezen tussen kipsalade, pompoen tortellini en lam biryani.  Rick neemt de laatste en ik de tortellini. Het smaakt heel goed, vooral met het gratis glas wijn erbij. Daar kunnen de VS maatschappijen nog wat van leren!

Er is ook sudoku maar wat ben ik daar slecht in!
 
Als toetje krijgen we een lekker fris waterijsje. Intussen kijk ik allerlei afleveringen van Veep. Ik moet zeggen dat ik dat een heel leuk sitcom vind! Jammer genoeg heeft Julia Louis Dreyfuss borstkanker en is de serie even stopgezet voor haar behandeling.

Op deze manier gaat de vlucht wel heel snel voorbij! We landen voor op schema, maar dan moeten we eeuwig op de bagage wachten. Rick maakt van die tijd gebruik om de huurauto te halen.

Als we de bagage eindelijk hebben laden we alles op twee karretjes en gaan kijken waar we Rick kunnen ontmoeten. Dat valt nog niet mee want het is overal beredruk en Rick mag nergens blijven wachten. Ik word er sikkeneurig van. Ik ben moe en de bagage is loodzwaar.

Eindelijk lukt het Rick ons te vinden en laden we de meeste bagage in de auto. Met de overgebleven twee tassen ga ik een taxi zoeken. Ook daar staat nog een flinke rij, het schijnt dat er veel vluchten uit Indonesie tegelijkertijd aankwamen. Het vliegveld in Denpasar was een paar dagen gesloten vanwege een vulkaanuitbarsting.

Gelukkig schiet het snel op en ik krijg een vriendelijke Australier als chauffeur, die denkt dat ik ook Australisch ben. Pas als we een tijdje gepraat hebben en ik aangeef niet gewend te zijn aan alles links te doen merkt hij verbaasd op dat ik dan van het noordelijk halfrond moet komen. Hij vindt dat ik geen accent heb, nu is het dus opgelost, mijn Engels klinkt Australisch, ha ha.

Waarom het om elf uur nog zo druk op de weg is, is een raadsel, maar na nogal wat langzaamrijdend verkeer komen we bij het Novotel aan. Daar neem ik de lift naar de lobby op de derde verdieping waar Katja me al opwacht. Zij is hier eergisteren al aangekomen dus kan ons mooi de weg wijzen in Melbourne!

Rick zet intussen Saskia af bij haar vriendje Travis en komt een half uurtje later met alle bagage, gelukkig geholpen door een hotelmedewerker, de kamer binnen. Katja heeft nog flinke jet lag na de hele vlucht hierheen niet geslapen te hebben dus die staat letterlijk te tollen op haar benen.

We sturen haar naar bed, maar voor ons gevoel is het drie uur vroeger en hebben we net een enerverende reis gemaakt. Bij ons gaan de lichten dus na enen pas uit en dat doet me vrezen voor hoe laat we morgenochtend pas wakker gaan worden!

4 reacties:

Anoniem zei

Ik lees met ontzettend plezier al je verhalen! Reageren gaat niet altijd in deze tijd van het jaar, want het is zo druk met finals, maar ik wilde je laten weten dat je blogs echt een heerlijk begin van mijn dag zijn. Je reis klinkt echt fantastich, ik hoop echt dat je je snel beter voelt!

Grts,
Judith

Yvonne en Rob zei

Wat een dag weer zeg. Jullie doen zo veel op een dag, en dan ook nog eens even een paar uur vliegen. Het is ook wel een mega super vakantie. Gewoon ff aan de andere kant van de wereld, hoe fantastisch!!!! ;-)

Anoniem zei

ik geniet ook zo van je verhalen, ik ben nog nooit in australie en nieuwzeeland geweest, en wil er heel graag een keer heen. Ik vind het zo rot en jammer voor je dat je zo weinig kunt genieten vanwege je verkoudheid en vermoeidheid. Die ene keer dat je daar bent, en ook nog eens met je man en twee van je drie kinderen, dan zou je toch continu met een brede glimlach op je gezicht moeten zitten genieten, in plaats van zo stressen door alle lichamelijke ongemakken, zware koffers etc. Echt superbalen, en ik hoop zo enorm dat je heel erg snel opknapt en meer kunt genieten in het moment! Fijne reis!!
groetjes Anouk

Petra zei

@Judith - Het is ook heel bijzonder! Gelukkig is het niet zo'n verkoudheid waar ik me miserabel door voel, alleen die hinderlijke kriebelhoest houdt me uit mijn slaap.

@Yvonne - Ja, we doen heel veel, maar dat is altijd als we ergens nieuw verkennen. Alleen op Aruba gaat alles altijd wat langzamer

@Anouk - Wat een lief berichtje! Ik baal inderdaad van deze verkoudheid, maar ik geniet wel met volle teugen, hoor! Iedere dag is toch weer een groot avontuur en dit blog helpt ook met herinneringen straks.