Onze webcam

Cul-de-sac Cam

donderdag, december 14, 2017

Een winterse en Kerstachtige rondleiding

Rick en ik hebben duidelijk nog last van jet lag. Al denk ik dat ik beter heb geslapen dan Rick, want ik ben als mijn wekker om kwart voor acht gaat meteen klaarwakker. Rick zegt maar tien minuten geslapen te hebben vannacht, ik gelukkig wel wat meer want ik moet de hele dag in de kou lopen.

Toch heb ik zin in deze rondleiding. Het is altijd leuk om onze mooie stad te laten zien, maar vooral als ik net een vakantie met mooie dingen achter de rug heb. Het laat me dan weer extra beseffen hoe fijn wij wonen en dat er maar weinig andere plekken op de wereld zijn waar ik net zo graag zou wonen.

Na een snel ontbijt zet Rick me af bij de metro. Ik heb mezelf zo warm mogelijk aangekleed, handwarmers mee en mijn nieuwe FitFlop laarsjes houden mijn voeten lekker warm. Natuurlijk mis ik net de trein weer, maar de volgende komt al aanrijden, het is ijzig op het perron!


Iets meer dan een half uur later stap ik bij het Smithsonian station uit. Ik heb nog een half uur voor ik heb afgesproken en ga naar het Smithsonian kasteel. Daar koop ik een flesje water en een granola reep, want die cracker als ontbijt was gewoon niet genoeg.

Eenmaal weer bij de uitgang van het metrostation word ik weer enthousiast begroet door Michael en zijn collega waarvan ik de naam ben vergeten. Die arme mannen moeten hier de hele dag in de kou staan om te proberen dingen voor de daklozen te verkopen.

Het zijn schatten van mannen en ik vermoed dat zijzelf ook dakloos geweest zijn en dit hun onderhoud verschaft, maar ik vraag daar natuurlijk niet naar. Ik heb een aantal keren dingen van ze gekocht, maar een muts met de Amerikaanse vlag heb ik niet nodig.

Mijn gezelschap is ietwat verlaat en om mezelf niet in een ijspegel te laten veranderen ga ik in het metrostation buiten de wind wachten. Maar goed dat Y. dat doorkreeg, anders waren we elkaar straal misgelopen (hoewel Michael me vast wel naar boven had geroepen).

Y. en W. zijn met de bus uit New York gekomen voor een dagje Washington. Ik denk dat mijn rondleiding voor mensen als deze twee zeer handig is. Zo krijgen ze in een dag de hoogtepunten van de stad te zien. Als je anders een onbekende stad verkent is het moeilijk te weten wat je niet moet missen.

Gelukkig zijn ook zij gekleed op het weer want de wind maakt de gevoelstemperatuur ver onder nul. Vooral bij het Washington Monument worden we bijna weggeblazen! Er is wel wat bescherming bij het Tweede Wereldoorlog Monument en het Vietnam Veteranen Monument. Intussen "flurriet" het ook, af en toe een sneeuwvlok.

Ook de Reflecting Pool is gedeeltelijk bevroren

Bij het Vietnam Memorial staat een voor mij nieuw bord. Menselijke overblijfselen of objecten waar menselijke overblijfselen inzitten mogen niet bij het monument achtergelaten worden en zullen geen deel worden van het nieuwe museum met dingen, die bij het monument worden achtergelaten.
Een paar jaar geleden zagen wij inderdaad een urn bij het monument met iemands as erin. Kennelijk gebeurt dat zo regelmatig dat er een bord voor gemaakt moest worden. Het laat wel zien hoe belangrijk dit monument is voor de Vietnam veteranen!

In het Lincoln memorial is het even lekker warm zonder wind. Het is ongelofelijk rustig in de stad. Ook hier waar het gewoonlijk vol toeristen is zijn misschien twintig mensen aanwezig! Het maakt wel dat er makkelijk foto's zonder anderen erop gemaakt kunnen worden.

Ook bij het Koreaanse oorlogsmonument is het rustig en alles ziet er toch anders uit zonder bladeren aan de bomen. Vanwege de vorst 's nachts staan alle fonteinen uit en dat is wel jammer, die horen toch bij het geheel.
We steken over naar het Tidal Basin waar het helemaal koud is zonder enige windbescherming. Er zijn een paar mensen bij het Martin Luther King Jr. memorial en duidelijk neemt de National Park Service van de stilte gebruik om onderhoud te doen. Er wordt een nieuw hek gezet bij dit monument zodat mensen niet al fotograferend in het Tidal Basin vallen.

Bij het Franklin Delano Roosevelt memorial is het helemaal uitgestorven. Er loopt een vrijwilligster rond, die vraagt of we vragen hebben. Die hebben we niet. Dan is er een park ranger, die ik hier al vaker heb gezien, en die vertelt ons ongevraagd een en ander. Wel interessant en ik leer toch weer iets bij. Er is zoveel symboliek hier!

Als laatste monument wagen we ons aan het tochtige Jefferson Memorial. Achter een muurtje kunnen we even buiten de wind staan en dat maakt enorm verschil! De paar mensen, die hier ook zijn hebben hetzelfde idee, even schuilen voor die eindeloos koude wind, die door alles heen blaast!
Iedere keer is het weer even tegen elkaar zeggen "kom, we gaan verder" en dan net als in een koud zwembad springen. Even ademhalen, en je dan aanpassen. Gelukkig komt de zon nu af en toe tevoorschijn en dat helpt wel.

We lopen naar de achterkant van het Witte Huis waar we ook de nationale kerstboom en de 54 kleinere boompjes eromheen bewonderen. Zoals ieder jaar rijden er weer minitreintjes rond de boom. Ook Thomas de trein is weer aanwezig.
 
 

Na de nodige foto's lopen we naar de Old Ebbitt Grill waar aan weerszijden van de deuren de meer dan levensgrote notenkrakers weer staan. Alle Clyde's ketenrestaurants hebben die en het staat erg feestelijk.

Zoals altijd is het enorm druk hier, maar met mijn reservering hoeven we maar een paar minuten te wachten. We bestellen allemaal warme drankjes, hard nodig na vanochtend! Y. neemt warm water en is later verbaasd dat ze daar niet voor hoeft te betalen. In Nederland moet dat wel, wat???

Mijn koffie, die eindeloos gratis wordt bijgevuld,  is lekker en W. vindt zijn capuccino ook lekker verwarmend. Y. kiest de linzenburger als eten, W. de jalapeno burger en ik neem een bowl van de romige vissoep. Allemaal helemaal prima en veertig minuten later kleden we ons weer dik aan voor de tweede helft van de rondleiding.

Gelukkig is er tussen de gebouwen in wat minder wind en af en toe kunnen onze handschoenen zelfs uit. We bekijken het Witte Huis van voren en lopen dan Pennsylvania Avenue af. Voor de National Archives hebben Y. en ik hoge nood.

Paul is gewoonlijk mijn stop, maar zij hebben nu ook, net als de Starbucks in de stad, een code voor de wc's die je alleen krijgt als je iets koopt. Ik ga dus maar een flesje Evian kopen en dan kunnen we beiden plassen. Dit is natuurlijk om te voorkomen dat de zwervers hier naar de wc gaan, maar ik vraag me dan ook af waar die hun behoeftes kwijt kunnen.

Bij het Capitool aangekomen vertel ik daarover. Het is zonder bladeren aan de bomen stukken makkelijker, want we kunnen het hele gebouw zien. Zowel de Senaat als het Huis van Afgevaardigden zijn in sessie, te zien aan de vlaggen, die boven de vleugels waaien.

Na mijn verhaaltje lopen we naar de kerstboom van het Capitool. Die is niet permanent en stukken hoger dan die bij het Witte Huis. Leuk is dat er allemaal zelfgemaakte versieringen in hangen. Wie die gemaakt hebben weet ik niet, maar het is wel gezellig en leuk.

We nemen de nodige foto's en lopen dan Capitol Hill op. Dat is ook echt een heuvel, even klimmen! Na een foto van Y. en W.  voor het Capitool gemaakt te hebben lopen we naar de Library of Congress.

Ook hier is het rustig en we kunnen zo naar boven voor de grote leeszaal. Er staat een prachtige kerstboom in het midden van het gebouw waar we ook de nodige foto's van maken. Dat is toch wel erg leuk aan een rondleiding voor Kerst, al die versieringen! Hoewel New York veel leuker is wat dat betreft kan Washington er ook best wat van.


We bekijken Thomas Jefferson's bibliotheek en de Gutenberg bijbel. Als laatste bekijken we de "nieuwe en correcte" kaart van de Verenigde Staten van Abel Buell. Nog tijdens de Revolutionaire Oorlog gemaakt is het naar mijn mening een meesterwerk, zonder GPS of wat ook en handgetekend!

Eenmaal weer beneden geef ik Y. en W. de optie de rondleiding in het Capitool nog te doen. Ze zijn daar nog net op tijd voor. Zij willen echter liever wat andere dingen gaan bekijken voor ze de bus terug naar New York nemen.

Helemaal goed en we nemen afscheid want zij willen de wifi van de Library of Congress nog even gebruiken. Ik loop terug naar de metro en Rick sms-t dat hij mij op kan komen halen. Alleen schatte ik mijn aankomsttijd later dan die werkelijk is.

Er is geen tochtiger metrostation dan Vienna! Ik bel Rick en die heeft als aankomsttijd tien over vijf. Dat betekent twintig minuten wachten! Ik ga in een nisje staan en uit de tocht is het te doen. Het is zo koud overal! Het zal vast niet helpen dat we net uit zomers weer komen.
De zonsondergang vanuit dat ijskoude metrostation is wel erg mooi

Thuis haalt Rick Libanees eten voor ons, lekkere linzensoep, falafel en spinazie "fattayer"" voor mij. Dan ben ik eigenlijk doodmoe, maar moet van mezelf tot tenminste tien uur opblijven. Het is te makkelijk om aan de jet lag toe te geven. Ik kijk dus maar allerlei kerstshows, zo blijf ik wel wakker, hoe rozig ik me ook voel.

Dit is een verslag van een rondleiding, wie leest die ook? Reacties welkom!

13 reacties:

Anoniem zei

Leuke rondeliding weer! Leuk met de kerstversiering.
In Nederland betaal je ook vaak in restaurants voor gewoon koud kraanwater hoor:-) tis triest maar waar!
Goed weekend
Evelyn

Anoniem zei

Blij om terug jouw verslag van een rondleiding te lezen, die ik met veel belangstelling volg.
Wat een verschil met de temperatuur in Australiƫ.
Ik kan best geloven dat je nergens anders zou willen wonen.
Gaat Saskia nu nog verder studeren?
Groeten van Hilde uit B. en een gezellig weekend.

Anja L. zei

De overgang naar het koude weer zal wel tegenvallen. Leuk om weer over Washington te lezen.
Fijne vrijdag.

Anoniem zei

Ik lees alles van je. Ook de rondleidingen! Super interessant. Je vertelt het toch iedere keer weer anders, en je foto's zijn ook elke keer weer anders, dus het blijft leuk om te lezen.
Het zal idd tegen vallen zo uit het warme weer de kou in. Hier in nederland is het ook koud. En dan nog nat erbij. Echt de donkere dagen voor kerst.
Groetjes Carla

Nancy zei

Ik lees al je blogs met veel belangstelling, zeker ook die van de rondleidingen. Je vertelt het inderdaad elke keer weer anders en de foto's zijn ook altijd heel leuk om te zien. Washington stond al op mijn lijst van steden die ik wil bezoeken, maar sinds ik jouw blog lees nog meer.
Groetjes,
Nancy

Karin zei

ik lees al je posts, vind ze allemaal even leuk!!

Marieke zei

Ik lees de rondleidingsverslagen ook :-) Die doen me altijd terugdenken aan onze Washington trips.

Fijn weekend alvast!

Sally zei

Ook ik lees altijd mee. Krijg het wel koud van dit verslag want er staat hier nu ook een gure wind en dan lees ik toch liever over zomerse taferelen :-)

Anoniem zei

Ja hoor, ik lees ze ook.
Mooi, de Reflecting Pool foto’s!
Lian

Anoniem zei

Mijn dag begint altijd met een kop koffie en het lezen van jouw weblog, doe ik al zeker 10 jaar en daardoor voel ik me ook erg begaan met jullie. Mooie foto's en je weet iedere keer weer een mooi verhaal over je rondleidingen te vertellen. Ik geniet ervan!

truus

Wentje zei

Ja hoor als trouwe fans lezen we alles!
Groetjes wendy

Petra zei

@Allemaal - Leuk die reacties en te weten dat jullie meelezen.

@Hilde - Ja, ze gaat verder op haar universiteit met biologie en scheikunde

MoJuffie zei

Erg leuk om na alle vakantieverhalen ook weer een rondleiding te lezen.