Oud en Nieuw

Oudejaarsavond

We worden wakker en zien dat het buiten min elf is. Dit zal de koudste Oud en Nieuw ooit worden voor ons allebei. Het kwik zal vandaag niet boven de min zeven uitkomen met een ijzige wind. 

We kleden ons dan ook warm aan als we naar Starbucks gaan. De hete koffie voelt fijn aan mijn handen. Bij Peet's halen we het kippenworst met ei en kaas broodje, ook lekker warm. Vanuit de auto vang ik nog wat nieuwe Pokemon want om dat lopend te doen is me veel te koud op het moment!

Thuis maak ik het oliebollenbeslag en laat het in de oven rijzen. We hebben een pak met in rum geweekte rozijnen en een pak zonder rozijnen. Die laatste is populairder bij de Amerikanen, maar Rick en ik vinden met rozijnen het lekkerst dus maak ik die ook.

Terwijl het deeg rijst ga ik mijn halve uur op de elliptische machine doen. Daarna help ik Rick met het toewijzen van schalen voor de verschillende salades en hapjes voor het middernacht buffet. Hij maakt altijd de hors d'oeuvres en ik de salades. 

Intussen warmt de olie op in de garage waar het ook rond het vriespunt is. Gelukkig heb ik een kleine draagbare verwarming en met die aan mijn voeten is het best te doen. De oliebollen lukken goed. Dit jaar geef ik er ook een aantal aan Marielle, die familie uit Nederland over heeft. Wij hebben er toch altijd teveel en voor hen is het natuurlijk de eeuwenoude traditie.

Als lunch nemen Rick en ik een versgebakken oliebol en verder proef ik van salades en hapjes. Als eerste maak ik de hamsalade. Daarvoor gebruik ik overgebleven ham van Kerst. Die maal ik en meng het met fijngehakte ui, selderij en worteltjes, geraspte cheddar kaas, mayonnaise, een beetje peper en cayenne peper. Het is altijd een groot succes.

De andere salade, die ik altijd maak, is een zalmsalade. Rick heeft intussen de prikkertjes met lekkers klaar. Ik rangschik de gerookte zalm en we snijden de kazen en dan kunnen we even ontspannen. We hebben het nu zo vaak gedaan dat we redelijk snel klaar zijn.

Tegen vijven komen Saskia's vrienden en vriendinnen. Zij gaan naar een bar in Washington waar een feest met een Roaring Twenties thema wordt gegeven. Saskia klaagde dat ze daar niets voor had, maar uiteindelijk ziet ze er schitterend uit en de anderen ook.

Als zij vertrokken zijn haal ik mijn bestelde sushi op bij Yama. Nu Rick en ik maar met zijn tweeen zijn kunnen we eten wat we willen. Ik ben nooit zo dol op worstjes en Rick juist wel. We hebben tomatensoep vooraf en dan Rick zijn bratwursts en ik mijn sushi.

Na de 2018 en Happy New Year versieringen opgehangen te hebben gaan we wachten op onze gasten. Vroeger toen de kinderen nog klein waren lieten we het feest om acht uur beginnen, maar tegenwoordig is dat half tien.

Klokslag half tien gaat de bel en het zijn Chuck en Lorraine van hiernaast met champagne en een lekkere schaal met kaas en fruit. Niet veel later volgen Michael en Denise, die niet tot na middernacht blijven.

Daarna blijft het een tijdje stil en Rick en ik vrezen alweer een herhaling van vorig jaar toen zoveel mensen ziek waren dat we maar met een heel klein groepje waren. Maar gelukkig is dat niet het geval en vlak voor middernacht schenken Rick en Chuck veertien glazen champagne en vijf glazen "kinder"champagne in.

Iedereen heeft een glas om mee te toasten als we de bal in New York volgen en de laatste tien seconden van 2017 hardop aftellen. Ik hoop dat 2018 een bijzonder en fijn jaar zal worden, niet alleen persoonlijk, maar ook voor de VS en de wereld.

De gevoelstemperatuur buiten is intussen zo'n -15 dus de mannen hebben het vuurwerk binnen al voorbereid.  Het is weer prachtig! De buurjongens hebben ook veel (hier in Virginia illegaal) vuurwerk dat de lucht ingaat. Dat blijft toch wel het mooiste. Om ons heen horen we ook heel wat geknal.

Intussen sms-te Saskia opeens dat ze een van haar vriendinnen met de ambulance naar een ziekenhuis in Washington heeft laten brengen. Zij is meegegaan in de ambulance. De bar waar ze waren had een uur lang open bar en de vriendin dacht daar goed gebruik van te maken met alle gevolgen van dien.

De details zal ik jullie besparen van vieze Ubers en boze chauffeurs (arme Sas!), maar gelukkig komen de ouders van het meisje, knapt zij met vloeistoffen en een anti-emeticum snel op en kan Saskia met hen in een Uber mee naar huis. Wat een avonturen weer en natuurlijk een heel andere Oud en Nieuw dan Saskia had voorzien.

Intussen heb ik met behulp van Delia en Matt het buffet klaargezet. Er zijn tien schalen en er wordt gelukkig flink opgeschept. Het is dan ook altijd weer erg lekker. Zoals ieder jaar vertrekt de ene na de andere tot alleen Lorraine nog overblijft en meehelpt met opruimen. Dat is snel gebeurt en na nog een paar slokjes champagne zoeken we onze bedden op.

Nieuwjaarsdag

 Omdat Saskia nog niet thuis was wachtte ik op haar en ging pas na drieen slapen. We slapen dus allemaal flink uit. Ik houd het niet langer uit dan tien uur, maar Saskia en Rick staan dichter bij elven op.

Intussen was ik de vele champagneglazen en wat van de schalen van gisteravond. Als ik ergens een hekel aan heb is het een vieze keuken. Dan maak ik een kop thee en zet de verwarming omhoog. Het is maar 16 graden binnen en buiten vriest het dat het kraakt en staat er ook nog eens een stevige wind, brr!!

Rick haalt een acai bowl voor Saskia's ontbijt en dan kleden we ons netjes om bij het Four Seasons restaurant te gaan brunchen. Dit is een traditie, die ik hier in de VS ben begonnen en de anderen vonden het meteen een prima plan. Geen Nieuwjaarsconcert of skispringen, maar wel een speciale Nieuwjaarsdag zo.

Het is gezellig dat Saskia meekomt.  Zij heeft besloten niet mee te eten en ik vind dat eigenlijk heel goed van haar. Ze hebben maar weinig veganistische gerechten en zij vindt de prijs veel te hoog voor een bakje fruit en wat salade. Daar heeft ze helemaal gelijk in. Ze bestelt net als Rick en ik wel een potje thee (waar we niet voor hoeven te betalen blijkt later!).

Rick en ik doen ons tegoed aan de heerlijke visliflafjes zoals een mini kreeftensalade en een cocktailglaasje met krabsalade. Ook zijn er grote gamba's, verse oesters en maar liefst drie soorten gerookte zalm.

Verder neem ik ook wat van de kazen, vooral de blauwe kaas, die ik vrijwel nooit krijg omdat niemand ervan houdt. Ze hebben Italiaanse charcuterie waarvan ik een foto naar Kai en Bea stuur, die meteen zien dat prosciutto verkeerd gespeld is. De mortadella doet me weer terug aan Bologna denken.

We kletsen over van alles en nog wat en Saskia laat een foto collage zien die zij over het afgelopen jaar heeft gemaakt. Het was een druk jaar en voor haar natuurlijk bijzonder met het semester in Perth.

Tegelijkertijd zeggen Rick en ik dat we klaar zijn voor de prachtige mini desserts. Ik proef altijd een beetje van een aantal hoewel sommigen zo lekker zijn dat ik ze bijna helemaal opeet! Zeer tevreden rekenen we af en rijden terug naar huis.

Georgetown, het achttiende-eeuwse deel van de stad

Of het de kou of de late avond gisteren is, maar mijn spieren zijn niet blij. Ik kleed me lekker in pyjama en warme pantoffels en ga in mijn luie stoel computeren. Buurvrouw Mel komt nog langs met een "Happy New Year" tiara op haar hoofd. Zij hebben kleine kinderen en gingen gisteravond naar een meer kindvriendelijke viering al was ze graag bij ons feest geweest.

Ze heeft een tasje met verwenningen mee voor mij (kaarsje, badzout en een voetbad (zal ik na de rondleiding morgen kunnen gebruiken). Met de feestdagen realiseer ik me weer wat een geluk we hebben aan dit pleintje te wonen, stuk voor stuk leuke buren!

Saskia vertrekt naar de film met een vriend en als Rick en ik wat trek krijgen snacken we van de overblijfselen van het buffet. Ik bedenk me dat dit blog dit jaar vijftien wordt, wauw. Dat had ik toch niet gedacht toen ik het begon!

Iedereen even duimen dat ik morgen niet bevries. Ik ga me in laagjes kleden en hoop dat het allemaal meevalt. Ik hoop dat iedereen een heel fijn 2018 krijgt en alle wensen uitkomen!