Dag 1 St. KItts en Nevis: Aankomst in de Caraiben

Voor ik het weet wekt Alexa me om vijf over vier. Daarna mijn telefoon om tien over vier en als laatste piept Alexa nog eens om kwart over vier. Is het duidelijk dat ik altijd bang ben om door de wekker heen te slapen? Totaal ongegrond want ik ben altijd bij het eerste piepje al klaarwakker.

Gauw douche ik en doe de laatste spullen in mijn tas. Ik heb mezelf maar 25 minuten gegeven om me klaar te maken en dat haal ik keurig. Rick laat intussen Orion even uit en doet hem in zijn bench. De hond was helemaal enthousiast dat wij zo vroeg al bereid waren met hem te spelen, zo schattig!

Rick brengt me naar National Airport, het vliegveld dichtbij Washington. Hij helpt me ook even met mijn tassen, want ik heb een extra tas mee voor mijn snorkelspullen. Ik weet niet of ik ga snorkelen, maar zou balen als ik het niet mee had. Ik hoef toch niet te betalen tot de derde tas.

Dan nemen we afscheid en ik ga in een mum van tijd door de TSA Pre. Mijn gate is wat afgelegen dus ik koop eerst even een flesje water. Dan duurt het niet lang of we kunnen aan boord. Voor deze korte vlucht naar Newark heb ik een upgrade naar business class gekregen.

De vlucht duurt maar 36 minuten, maar ik krijg broodnodige koffie en een banaan om mijn lege maag wat tevreden te stellen. Ik heb expres een stoel aan de rechterkant van het vliegtuig gereserveerd in de hoop dat we langs de National Mall opstijgen.

Dat is inderdaad het geval en ik heb prachtig uitzicht. Het begint net licht te worden aan de horizon dus het is nog vrijwel donker en alle lichtjes zijn aan. Dat maakt het wel moeilijk een scherpe foto uit een bewegend vliegtuig te maken, maar ik vind ze toch mooi.

Onderweg zien we een prachtige zonsopgang en tegen de tijd dat we in Newark landen is de lucht boven Manhattan oranje. Ik maak dus ook een foto van de New York skyline. Het zijn zulke verschillende steden met beiden zeer herkenbare dingen van uit de lucht.

Newark Airport is een van mijn favoriete, zo niet op nummer een, vliegveld in de VS. Overal zijn stopcontacten om je electronica op te laden en bij de verschillende restaurants kun je via een iPad je bestelling doen. Ik vind nog uit dat ik ook 20% korting krijg met mijn United credit card.

Bij een restaurant wat een zalmplankje met bagel, cream cheese, tomaat, ui en kappertjes serveert neem ik plaats. Ik geniet van nog een sterke kop koffie, eigenlijk zelfs een beetje te sterk voor mij. Dat is iets nieuws hier. Toen wij in de VS kwamen wonen leek de koffie wel smakeloze thee zo slap!

De zalm smaakt me prima en ik voel het vroege opstaan toch wel. Bij de gate hoop ik te zien nu ook een upgrade te krijgen, maar helaas. Ik ben wat United betreft laag aan de totempaal ondanks mijn Gold status.

Wel heb ik Economy Plus met extra beenruimte. Een aantal mensen blijken de vlucht niet gehaald te hebben (dan baal je met de enige rechtstreekse vlucht per week!) en ik krijg een hele rij voor mezelf! De vlucht gaat dan ook lekker snel voorbij en na iets meer dan drieeneenhalf uur landen we op St. Kitts.

We zijn voor op schema maar er blijkt een enorme rij voor de paspoortcontrole te staan. Geeft niet, ik ben op een warme plek en geniet van de palmbomen en de mooie groene heuvels. Een uur later ben ik er doorheen en staan mijn tassen al op me te wachten.

Een porter biedt zijn diensten aan en die neem ik dankbaar aan, want drie roltassen met twee handen is onhandig en ik zie geen karretjes om ze zelf op te hijsen. Ik wilde nog een simkaart kopen hier, maar er is niets anders dan de bagage en douane.

Op het internet zie ik dat de bedrijven in de stad pas maandag weer opengaan. Ik besluit dus maar mijn AT&T $10 per dag te blijven gebruiken deze week (daarmee heb ik ongelimiteerde data). Tegen de tijd dat ik een simkaart aan zou kunnen schaffen zou het toch al zoveel gekost hebben.

Barry White (niet de zanger zegt hij erbij) is mijn taxi chauffeur. Hij geeft me ook gelijk zijn kaartje voor het geval ik nog dingen wil doen op het eiland. Nu heb ik wel drie excursies geboekt, maar misschien wil ik wel meer dus ik neem het dankbaar aan.

Minder dan een kwartier later zet hij me bij het Timothy Beach Resort af. Dat is duidelijk een echt Caraibisch hotel. Het ligt aan het strand, heeft een strandbar en een restaurant en ook een (eenvoudig) zwembad. Ik vind het allemaal heel charmant.

Er zijn ook een aantal Amerikaanse ketens hier, maar die zijn vele malen duurder en ik vind die Caraibische sfeer juist wel heel leuk. Jammer genoeg is mijn kamer nog niet klaar, maar ik krijg een gratis drankje en wordt door een vriendelijke medewerker naar de strandbar geleid.  De rum punch smaakt erg lekker en het uitzicht kan niet beter.

Pas tegen vijven kan ik in mijn kamer, die een flinke wandeling heuvel op  en trappen op weg is. Gelukkig helpt de medewerker me met mijn tassen, maar dat wordt wel een gesjouw straks bij het uitchecken!

Volgens de medewerker heeft mijn kamer geen zicht op zee en dat heb ik wel geboekt! Hij vraagt of ik tenminste wil kijken en dan blijkt dat ik vanaf het balkon prachtig zicht op de zonsondergang heb. Helemaal goed. Het is een vrolijk ingerichte kamer. Hier ga ik me wel een weekje thuis voelen.

Nadat ik wat uitgepakt heb besluit ik verder te gaan verkennen. Ik zie het zwembad met mooi zicht op zee, hier hoop ik morgen wat uurtjes door te brengen. Ook het strand ziet er aanlokkelijk uit.

Mijn maag laat zich nu wel even horen, want ik heb sinds de zalm van vanochtend niets gegeten. Ik bestel in het restaurant conch cakes en een Carib biertje. Met zicht op de ondergaande zon geniet ik ervan, het lijken wel pannenkoekjes, maar dan met het conch schelpdier erin.

Als ik klaar ben neem ik plaats in een van de stoelen die me perfect zicht op de zonsondergang geeft. Een echtpaar zit naast mij ook te genieten van het uitzicht. We worden getrakteerd op een spectaculair schouwspel. 

Soms zijn de mensen me hier net iets te vriendelijk. Toen ik eerder stond te twijfelen op het straatje bij het hotel stopte er een auto en werd me "hey honey" toegeroepen. En nu de zon onder is komt er opeens een zwarte man vragen hoe ik het hier vind.

Op mijn antwoord dat ik het mooi vind vraagt hij of ik morgen met hem ga dansen. Nou, ik dacht het niet dus ik zeg dat ik niet zo van dansen houd. Oh, maar hij geeft ook massages, zijn naam is Magic Fingers. Ik probeer niet te giechelen en sla het allemaal zo vriendelijk mogelijk af. Echt? Magic Fingers???

Nieuwsgierig vraagt de vrouw van het echtpaar naast me of ik wel veilig ben en wat hij zei. Ik vertel haar dat hij Magic Fingers heet en volgens mij is dat het hoogtepunt van haar vakantie. "We're not in Kansas anymore", zegt ze lachend (een beroemde uitspraak uit de film "The Wizard of Oz"). Toch vind ik het heel aardig dat ze checkte of hij mij niet lastig viel.

Intussen heb ik ook wel trek in avondeten. Het restaurant bij het hotel is echter helemaal leeg en dat vind ik toch wel veel te saai. Ik loop naar de overkant naar Mr. X's Shiggidy Shack. Ik neem plaats aan de bar en voel me meteen welkom.

Er zijn allerlei mensen, die hier duidelijk regelmatig komen en iedereen stelt zich voor. Het is een mengelmoes Amerikanen, lokale mensen en buitenlanders. Amy achter de bar is Amerikaans en super efficient (dat vind ik fijn want op Caraibische eilanden is de service nogal eens op "island time").

Ze hebben hier heel redelijk geprijsde Caraibische kreeft dus die bestel ik. Het wordt geserveerd met groente en rijst met bonen. De kreeft is werkelijk heerlijk!

Intussen ontmoet ik meer en meer mensen. De Braziliaanse Calini, die hier woont, is helemaal idolaat van het eiland. Er is ook een viervoeter, de heel lieve Doberman Loki. Meteen mis ik Orion!

Naast mij zit een gynaecoloog, wiens specialiteit babies op de wereld helpen is. Hij komt uit Indiana en is hier voor een doktersconferentie. We praten wat over van alles en nog wat en dan begin ik te voelen dat ik om kwart over vier opstond.

Na afscheid van de dokter genomen te hebben (wiens naam ik niet opving toen hij zich voorstelde) loop ik terug naar het hotel. Het is even zoeken naar mijn kamer, maar gelukkig vind ik hem snel weer.

Eigenlijk wilde ik Olympische Spelen gaan kijken, maar dat kanaal werkt als enige niet! Dan maar op mijn telefoon hoewel dat niet hetzelfde is. Ik ga ook niet lang kijken, want ik ben moe en wil alles uit morgen halen.