Dag 7 Seattle: de terugreis

En dan zit mijn korte week in Seattle er alweer op. Rick is enorm opgelucht om naar huis te gaan en dat kan ik me levendig voorstellen. Hij wil dan ook dit weekend maar weinig ondernemen en uitrusten na bijna twee weken aan een stuk door werken.

Vanochtend neemt Rick nog een klas en ik loop voor de laatste keer naar Pike Place Market. Het spettert alweer en er staat een venijnige wind. Het is hier zo prachtig als het mooi weer is, jammer dat dat maar zo weinig voorkomt.

Bij de Crumpet Shop is het gezellig en warm. Het is er drukker dan gewoonlijk als ik hier kom, misschien omdat ze drie dagen gesloten waren. Ik bestel een green eggs and ham crumpet met een plak tomaat er bovenop. Met hun lekker sterke koffie smaakt het me weer opperbest.

Dan loop ik terug naar het hotel waar Rick ook net aankomt. We pakken alles in en gaan dan op zoek naar een taxi. Die is met behulp van de bellman van het hotel snel geroepen. Ook de rit naar Seattle-Tacoma vliegveld verloopt zonder oponthoud.

Met onze Premier status en TSA Pre veiligheidscontrole zijn we binnen het kwartier op weg naar de gate. Daar zien we dat de vlucht iets vertraagd is. We gaan op zoek naar iets wat we als lunch aan boord kunnen eten en voor mij wordt dat een BLT met mosterd in plaats van mayonnaise.

We vliegen met een moderne A320 van United en hebben Economy Plus. Ik zit aan het raam en Rick kon op het laatst nog net de middenstoel naast mij krijgen. De vlucht naar Denver is maar tweeeneenhalf uur dus die gaan snel voorbij.

Eenmaal in Denver zien we dat ook onze vlucht naar Washington Dulles vertraagd is. Het vliegtuig komt uit Mexico en moet eerst door de douane geklaard worden. Gelukkig duurt dat niet heel lang, want anders komen we nog later thuis.

Het vliegveld van Denver

Een half uur later dan het schema mogen we instappen. Rick heeft een broodje bij Quizno's gehaald, maar ik bestel wel eten aan boord. Dit keer zit ik bij het raam en Rick aan het gangpad. Het is een volle vlucht dus we hebben iemand tussen ons in en dat is een aardige man.

Ook deze vlucht bedraagt iets meer dan tweeeneenhalf uur. Dit keer bestel ik de tapas doos om wat in mijn maag te hebben. Ik vind de hummus erin niet te pruimen maar de rest is wel lekker. Erbij heb ik een lekker wijntje en zo kom ik de tijd wel door.

Eenmaal geland komt mijn tas nota bene als eerste op de band, hoera! Die van Rick volgt niet veel later en we kunnen op zoek naar een taxi. Ook daar staat geen lange rij en een half uurtje later zijn we thuis.

Terwijl Rick afrekent en de bagage naar binnen brengt ren ik naar binnen om Orion te begroeten. Er is geen beter gevoel dan het enthousiasme van een hond als je thuiskomt! Hij weet niet welke hand hij het meest moet likken of welk speeltje hij mij moet brengen. Zo lief!

Nu is het voor ons gevoel natuurlijk pas negen uur 's avonds en we hebben trek. Onderweg in de taxi heb ik een Dominos pizza besteld, die meestal binnen het halve uur wordt bezorgd. Als hij er na een uur nog niet is bel ik maar eens.

Op nogal onbeschofte manier wordt me meegedeeld dat ik maar geduld moet hebben. Nog een half uur later geven Rick en ik het maar op en maken wat hapjes warm in de oven. En dan opeens om half twee (!) gaat de deurbel en daar is onze pizza, bijna twee uur nadat we hem bestelden. Hij is ook nog eens koud dus Dominos gaat wel van mij horen!

Die pizza ziet er wel heel lekker uit, Vrouwtje!

Het is dus heel laat als we ons bed opzoeken maar we kunnen morgen lekker uitslapen.