Het is zo koud en grijs buiten en mijn spieren doen pijn van top tot teen. Het liefst zou ik blijven liggen en dat doe ik tot Rick klaar is met zijn douche. Hij neemt afscheid en ik schenk beneden een kop koffie in.
Terwijl ik dat met mijn ontbijtquiche eet, zie ik dat de eekhoorntjes hun maiskolf hebben "gestolen". De houder waar ik ze opdoe moet vernieuwd worden, want de spijker houdt de kolven niet meer goed vast. Binnenkort moet ik dus maar weer naar Birdwatchers winkel.
Allerlei sneeuwpoppen binnen maar dit seizoen hebben we er buiten nog geen kunnen maken
Dan is het tijd voor de vaste prik. Het uur sporten op de elliptische machine, al spelletjes spelend kom ik het wel door. Orion heeft zijn botje en ik heb geen hond aan hem.
Als ik klaar ben neem ik hem mee de achtertuin in. We spelen "vind het snoepje". Ik gooi snoepjes in het gras en Orion moet daarnaar zoeken. Hij vindt het prachtig en vindt ze allemaal hoe ver weg hij ook begint met zoeken. Onvoorstelbaar hoe efficient een hondenneus is!
Voor de lunch besluit ik naar Whole Foods te gaan waar ik gisteren zag dat ze een heel aantal lekkere soepen hebben. Orion gaat mee wat hij altijd zeer graag doet. Hij blaft ook niet meer als mensen langs de van lopen, een grote verbetering. Dit is een veilige manier voor hem om dicht bij vreemdelingen te zijn.
Er zijn twee soepen, die ik lekker vind, en ik kies na even wikken en wegen de Italian wedding soep. Dit is een heldere soep met mini gehaktballetjes, spinazie en mini pasta. Ik drink er een flesje groentesap bij voor een groene, vrijwel vloeibare lunch. Vandaag is zo'n dag dat ik het maar niet warm krijg dus dit helpt.
Tijd om Orion thuis te brengen en naar de dokter te gaan. Haar vriendelijke verpleegkundige herkent me nog van vorige keer. Erg fijn want dit is zo'n grote praktijk dat ik me vaak maar een nummer voel.
Bloeddruk wordt opgenomen en die is gelukkig goed. Misschien dankzij het feit dat ik Wordscapes speel en naar het rustige muziekje daarvan luister. Dan komt er een Nurse Practitioner studente binnen, die stage loopt bij mijn NP Beth.
Dat zal Katja zijn in de toekomst en ze doet me qua doen en laten ook wel aan Katja denken. Gelukkig is alles verder goed, alleen moet ik nog bloed laten prikken binnenkort. Dat moet nuchter en dat ben ik 's middags niet meer.
Opgelucht sta ik een half uur na aankomst weer buiten. Doktersbezoeken zullen nooit mijn favoriete bezigheid worden al vind ik mijn Nurse Practitioner fantastisch.
Aan de overkant is Walgreens en daar ga ik ons opgeven voor hun kortingskaart voor medicijnen. Hopelijk kan ik daarmee de kosten van Orions medicijnen omlaag krijgen. Ik moet alle leden van ons gezin opgeven. Ik verwacht gelach als ik onze hond ook opgeef, maar zij blijken allerlei huisdieren van medicijnen te voorzien.
Ze durven deze rozen voor $12.99 te proberen te verkopen!
Starbucks ligt hier ook vlakbij en ik besluit daar een grote ijsthee te bestellen. Daar krijg ik het zo koud van dat ik maar gauw ook een warme thee koop daarna. Intussen is het al na vieren, tijd om naar huis te gaan.
Daar wacht Orion me op in zijn bench. Wij moeten altijd lachen om hem want hij loopt altijd met een speeltje in zijn bek om ons te begroeten. Dit keer neemt hij eerst een klein beertje, maar dat is kennelijk niet goed genoeg en hij verwisselt het voor zijn rendier.
Ook die is niet top van de hierarchie, als laatste wordt dat zijn grote beer. Als je in onze kamer kijkt lijkt het wel of we een klein kind hebben met al die speeltjes!
Mijn oog viel op Katja's eerste schoentjes, onvoorstelbaar dat dat kleine meiske gaat trouwen!
Voor Rick thuiskomt kijk ik nog een aflevering van Victoria. Inmiddels voel ik me weer helemaal grieperig. Iedere keer vrees ik dan de griep te krijgen, maar "gelukkig" is het tot dusver "slechts" de fibromyalgie.
Rick ziet in een oogopslag aan mij dat het een pijn dag is. Hij stelt voor mijn favoriete sushi en sashimi te gaan halen. Daar zeg ik nooit nee tegen, natuurlijk! Voor zichzelf haalt hij Grieks eten. Orion en Snickers weten niet bij wie ze het beste kunnen gaan bedelen!
Vannacht moet er wat winters vallen, maar tot nu toe hebben we wel heel koude temperaturen gehad maar nauwelijks sneeuw. Mij hoor je niet klagen, ik vind het helemaal prima.
5 reacties:
Wat balen dat je zo veel pijn hebt! Hopelijk wordt het gauw voorjaar.
Die rozen zijn omgerekend 10eur en dat betaal je hier ook voor een vergelijkbare bos rozen, dus zo duur is het niet. Bloemen zijn hier ook niet (meer) goedkoop, ik haal wekelijks voor gemiddeld 30 euro aan bloemen dus best dure hobby maar het staat wel altijd gezellig.
Groetjes,
Evelyn
Lekker dat je doktersbezoek er weer op zit.
Ik moest wel lachen over je ijsthee en daarna je warme thee. Ik moet er niet aan denken om nu iets met ijs te nemen!
Wat jammer dat je weer zo'n pijn hebt, gelukkig voelt Rick je goed aan.
Jammer dat jullie webcam het nog steeds niet doet.
Fijne woensdag.
Beteschap! We hebben de griep hier net achter de rug, het is wel korter als je de griepspuit gehad hebt, maar nog miserabel genoeg!
Annemiek
Inderdaad heel grappig: een huisdier als lid van het gezin bij de apotheek.
Maar ja, lid van het gezin is hij zeker en medicijnen zijn medicijnen.
Wat ontzettend duur die roosjes! Hier op de markt koop ik soms 5 van die bosjes
voor in totaal 5 euro. Zeker aan het eind van de dag is dat geen gekke prijs.
Wat schattig, Orion met zijn dieren die hij aanbiedt als begroeting. Heel
aandoenlijk. Hoe mooier het knuffeldier in zijn ogen, hoe hartelijker de
begroeting van zijn kant?
@Evelyn - Dat ze duur zijn tot daaraantoe, maar deze waren op sterven na dood.
@Anja - Soms heb ik dorst en dan doet een warm drankje het net niet. Rick is aan het werk om de nieuwe webcam (voor Kerst gekregen) op mijn blog te krijgen.
@Annemiek - Oei, de griep is vreselijk, blij dat jullie beter zijn!
@Marion - Die prijs is vrij normaal maar deze rozen hadden al bruine randen en hangende kopjes, die zouden nog geen dag staan. Ik heb geen idee wat de betekenis van het knuffeldier is want hij geeft het niet aan ons, ha ha.
Een reactie posten