Een speciaal etentje om 31 jaar samen en Valentijnsdag te vieren

De zon schijnt vrolijk als ik beneden kom. Rick vertrekt net naar zijn werk, maar heeft zoals altijd de koffie al aan het pruttelen. Als ontbijt bak ik een paar eieren met kaas en schenk een glaasje V8 groentesap in. Het smaakt me prima!

Online heb ik al gezien dat Nederland er weer twee medailles bij heeft. Jammer genoeg had ik te vroeg op moeten staan om de wedstrijden te zien. Langzaamaan krijgen de Amerikanen er ook medailles bij dus de twee landen waar ik voor ben doen het goed.

Natuurlijk is het dan weer tijd voor mijn eigen sporten. Ik stel de elliptische machine in op een uur interval en dat is best zwaar. Ik wil mijn conditie nog beter krijgen voor het bezoek aan de nationale parken met Chris. Zij is namelijk iemand die mijlen hardloopt en daar haal ik niet bij!

De deurbel gaat en er staat een bezorger met een prachtige bos rode rozen. Ik houd Orion in bedwang terwijl ik ervoor teken. Die blaft wel, maar niet zo erg als voorheen. Het lukt me zonder om te gooien met een hand Orion vast te houden en met de andere de grote vaas aan te nemen. Natuurlijk zijn bloemen van mijn Valentijn en er zit een lief kaartje bij.

Mia zit voor de achterdeur te kijken en Orion wil daarom naar buiten. Alleen is er kennelijk niemand om Mia naar buiten te laten dus Orion blaft onverrichterzake naar haar. Hopelijk lukt het na de lunch wel om met zijn vriendinnetje te rennen.

Die lunch ga ik bij Chop't halen. Hun rode kerrie linzensoep is een van mijn favorieten. Grappig is dat ik kennelijk een van de weinigen ben die hier soep eet. Ze kijken altijd heel verbaasd als ik geen salade vraag. Maar het smaakt me weer opperbest.

Bij Rite Aid heb ik vast wat medicijnen voor Orion besteld zodat Rick dat volgende week niet hoeft te doen. Nog steeds geen Walgreens korting op de medicijnen en apotheker zegt dat dat wel tot mei kan duren. Schandalig en ik ga zeker Orions medicijnen naar de Walgreens even verderop verplaatsen!

Dan is mijn laatste stop Safeway voor wat boodschappen. Ook daar staat het vol rozen en die vinden zo te zien gretig aftrek. Ik maak een foto van een van de ballonnen en een Safeway medewerkster grapt dat die foto een prima cadeau is. Waarom geld besteden aan die tijdelijke ballonnen. Tja, ze heeft een punt.

Als Orion en ik thuiskomen is het tot zijn vreugde zover, Mia is buiten! Ze rennen zeker twintig minuten heerlijk met elkaar en dan heeft Orion dorst en voor ik het kan voorkomen is hij weer over het hek van de vijver! Gelukkig luistert hij dit keer beter en komt er meteen en zonder verstrikt te raken weer uit.

Hij is wel weer een modderbaal, maar dankzij de Paw Plunger zijn Orions pootjes al gauw weer helemaal schoon. Wat een ideaal ding is dat! Orion laat het schoonmaken gelaten toe, gelukkig.

De rest van de middag besteed ik met het boeken van een paar tours in St. Kitts. Onvoorstelbaar dat ik zaterdag al vertrek! Ik vind het alleen reizen naar een onbekende bestemming altijd wel spannend, maar heb er ook erge zin in!

Als Rick thuiskomt dollen we onszelf op en nemen een Uber naar de stad. De chauffeur is vriendelijk maar hij heeft de hele tijd een zeer rechts praatprogramma aan op de radio. Rick en ik praten er zoveel mogelijk doorheen en het ligt op mijn tong om te vragen van zender te veranderen. \\

Wij hebben niets tegen andersdenkenden, maar werden zoveel conspiracy theories op niets gebaseerd naar voren gebracht! Heel ergerlijk en onprofessioneel vind ik, je weet nooit wie je in je auto krijgt qua politieke overtuiging. Vooral in dit gebied krijg je mensen van over de hele wereld en om dan racistische uitlatingen over Obama aan te hebben staan is niet netjes.

Wij laten het maar zo en ik ben blij als we bij het restaurant aankomen. Toch laat ik het via mijn sterren voor hem bij Uber wel weten dat het de radio was die ons niet aanstond. Als ik zo'n chauffeur zou zijn zou ik het klassieke muziek of het plaatselijke nieuws (zoals velen) station aanhebben.

Bij Fiola is het heel druk, gelukkig hebben we gereserveerd via Open Table en krijgen een leuke hoektafel, die vrij prive is. Chef Fabio Trabocchi "kennen" we al jaren via verschillende restaurants en dit is zijn oudste in Washington.

We krijgen een soort beignet met Parmezaanse kaas als eerste hapje en genieten beiden van een cocktail. Dan bestellen we onze gerechten van het heerlijke menu. Ik ga voor de visgerechten met een kaasgerecht toe. Rick heeft meer vlees, maar ook wat vis en zeker geen kaas maar een lekker klinkende hazelnoot gianduiotto. Veel te veel voor mij, weet ik al van tevoren!

We beginnen met een amuse bouche van squash soep, die wij beiden wat naar speculaas vinden smaken. Dan krijg ik een kunstwerkje met rauwe tonijn en allerlei ander moois als voorgerecht. Rick heeft de prosciutto en burrata salade. Die ziet er goed uit, maar om de een of andere reden vind ik burrata niet lekker vanwege de slijmerige buitenkant.

Rick heeft een spaghetti gerecht met calamari en een gamba als tweede gang. Ik heb de kreeft ravioli waarvoor ik iets bij moet betalen maar dat is het helemaal waard! Ieder hapje proef ik zo goed mogelijk, zo fantastisch smaakt het.

Daarna hebben we beiden de branzino met prei, caviaar, zeewier en roomsaus. Ook dit is weer voortreffelijk bereid en mooi gepresenteerd. Het oog wil ook wat bij zo'n restaurant en dat weet chef Trabocchi goed. De bediening is ook heel attent.

Voor we het weten is het tijd voor het dessert, al zijn we hier al ruim twee uur. Ik heb pecorino kaas, die met jam, een honingraatje en meer prachtig wordt gepresenteerd. Ricks gianduiotto is een "gouden" chocolade koepel met heerlijke hazelnoot mousse en caramel.

Alles smaakte zo lekker en het is precies genoeg. Die kleine liflafjes is waar ik zo van kan genieten. Geen blok kaas maar een paar stukjes met allerlei lekkers om het nog smakelijker te maken. Dat dessert van Rick was me teveel geweest.

Met de rekening komt ook nog een schaaltje met snoepjes en mini cakejes, maar die halen niet bij wat we net op hebben dus we knabbelen er wat aan, maar verder niet. Het was dan ook meer dan genoeg eten!

Uber rekent inmiddels flink extra omdat er veel vraag naar ritjes is. Ik probeer mijn Lyft app eens en dat blijkt zomaar $19 goedkoper dan Uber te zijn! Tijd om Lyft dus voor het eerst te proberen.

Taylor komt ons ophalen en is een heel aardige jongeman. Hij heeft allerlei vertier in zijn auto aangebracht voor de mensen, die hij ophaalt. Hij is duidelijk heel enthousiast over Lyft en ik begin te denken dat ik Lyft ook vaker ga gebruiken.

Zonder oponthoud zet Taylor ons thuis af. Op de app geef ik hem een extra fooi, iets wat ik nog niet nodig heb gevonden bij de Uber chauffeurs, hoewel het nu veranderd is en een fooi wel wordt verwacht.

We kijken nog wat Olympische Spelen en zien Shaun White goud winnen. Zo verdiend! Verder kunstschaatsen, maar al gauw vallen de ogen toe en zoeken we ons bed op.