Dag 1 Wenen en Boedapest: Van Frankfurt naar Wenen

Veel te snel hoor ik de flight attendants alweer koffie en jus d'orange aan de passagiers aanbieden. Ik heb besloten zo lang mogelijk met mijn ogen dicht te blijven liggen en ontbijt (of liever lunch vanwege het tijdsverschil) op het vliegveld te eten.

Echt geslapen heb ik niet, maar kennelijk genoeg dat ik me prima  voel. We worden met bussen naar de A terminal gebracht waar gelukkig ook mijn gate voor de vlucht naar Wenen is. Na de paspoortcontrole, met mijn Nederlandse paspoort ben ik er zo doorheen, loop ik naar die gates.

Omdat ik United Premier Gold ben dit jaar mag ik de Lufthansa lounge in. Die heeft veel lekkerder eten dan de United Club. Er zijn o.a. frankfurter worstjes, aardappelsalade, wat andere salades en een heerlijke rundvleesbouillon.  Ik doe er mijn "brunch" mee.

Een paar uur later bericht Kai dat hij door de veiligheidscontrole is en we hebben een hartelijk weerzien buiten de lounge. Het is zo goed hem weer in levende lijve een knuffel te kunnen geven!

Er is nog ongeveer een uur voor we aan boord kunnen gaan bij de gate zitten wachten. We spelen intussen samen Wordscapes op mijn telefoon. Dat is een leuk woordspel waar je geen internet voor nodig hebt. We vermaken ons er goed mee, ook als we de lucht in zijn.

De Lufthansa vlucht is zeer gerieflijk, genoeg beenruimte en ze komen langs met een lekker cakeje en drankjes, inclusief wijn en beer gratis. Wat kunnen de Amerikaanse luchtvaartmaatschappijen daar toch een voorbeeld aan nemen!!

Keurig op tijd landen we in Wenen en mijn tas komt als eerste op de band. Altijd fijn hem weer te zien, vooral na een overstap. Die van Kai laat ook niet lang op zich wachten en dan denk ik een taxi te gaan zoeken.

Kai stelt echter voor de expres trein de stad in te nemen en van daaruit de ondergrondse. Kai ontfermt zich over mijn grote tas en we kopen kaartjes voor de CAT (City Airport Train). Dan lopen we naar het perron en de trein komt al snel.

Zestien minuten later stappen we in de stad uit en gaan op zoek naar de U3, die het dichtst bij ons hotel uitkomt. Dat gaat allemaal prima en we hebben nu dus ook de metro in Wenen geprobeerd. Die is trouwens net zo schoon als die in Washington.

Bij de Volkstheater halte stappen we uit en lopen het korte stukje naar het K+K hotel. Daar hebben ze echter geen reservering voor ons. Hoe kan dat nou? Als ik mijn Booking.com bevestiging tevoorschijn haal snappen we waarom. We zijn bij het verkeerde K+K hotel! Had ik nu maar die bevestiging eerst bekeken!

Moe van het gesjouw met tassen roltrap op roltrap af besluiten we nu dan maar een taxi naar het andere hotel te nemen. Dat blijkt ook meer centraal te liggen dus dat is leuk. Na ingecheckt te hebben brengen we de bagage naar de kamer en gaan dan op zoek naar een restaurant.

We lopen wat doelloos rond, maar vinden dan uit dat Figlmueller hier vlakbij is. Dat is het restaurant van de "originele" schnitzel en Kai wilde daar al graag eten. Reserveringen waren vorige week al niet meer mogelijk, maar we besluiten het erop te wagen.

We hebben geluk want samen met twee Israeli mogen we een grote tafel delen. Natuurlijk bestellen we beiden de schnitzel en mijn hemel zo groot heb ik ze nog nooit gezien! Ik heb er ook komkommer- en aardappelsalades bij, want alleen zo'n lap vlees is niets voor mij.

Dat laatste stukje ging er ook nog in bij Kai! 

Het smaakt heel goed, maar meer dan de helft kan ik niet op en dat is al met moeite. Kai daarentegen heeft geen enkele moeite met het hele ding!!! De ambiance is ook erg leuk, echt Oostenrijks en in een oud pand. Heel gezellig, geen wonder dat het er zo druk is.

Nu we een beetje een idee van de omgeving krijgen liggen er veel leuke restaurantjes binnen tien minuten lopen van het hotel. Helemaal goed dus.

Terug in het hotel ben ik nog steeds niet moe dus ik hoop wel op tijd te kunnen gaan slapen. Morgen willen we op tijd op pad, want we hebben hier maar twee volle dagen.