Assistente van de fotograaf

Nog steeds niet lekker geslapen, maar ik verbeeld me dat ik iets minder hoest. Toch heb ik maar heel weinig energie als ik opsta. Rick gaat ontbijt van Starbucks halen nu we geen ijskast hebben en ik hoop dat de nitro koffie me wat oppept.

Als Rick naar zijn werk vertrekt ga ik naar Anytime Fitness. Daar doe ik halfhartig wat cardio voor Sharon me komt halen. Ik ben werkelijk een vaatdoek en het verbaast me dat ik haar oefeningen kan doen! Ik hoop toch echt mijn uithoudingsvermogen terug te krijgen!

Bij de klokwinkel telt men af naar de volgende feestdag, dat is kennelijk Moederdag

Thuis maak ik me gauw klaar, laat Orion uit en rijd dan naar de metro. Na tienen vind ik daar met gemak een parkeerplaats. De trein staat al klaar en acht minuten later vertrekken we. Bij Metro Center stap ik iets meer dan een half uur later uit.

Hier is het altijd even orienteren welke uitgang te nemen. Ik kom boven bij 12th en F Streets. Ik zie een bordje met Paul en weet meteen waar ik ga lunchen. Natuurlijk kies ik het gerookte zalm stokbroodje en dat smaakt weer hapje voor hapje voortreffelijk!

Om half twee heb ik met Marleen afgesproken bij US Travel op New York Avenue. Dat is een paar blokken lopen en ik ben vroeg dus wacht buiten. Dan sms-t Marleen dat ze al in de lobby zit en ik ga naar binnen.

De veiligheidscontrole is scherp hier. Ik moet me bij een balie melden en dan moet een van de agenten me naar de lift leiden en de verdieping indrukken. Op de vierde verdieping zie ik Marleen meteen. Al hebben we elkaar al zo lang niet gezien, de tijd valt weg en we werken aan de foto shoot van vanmiddag.

Om twee uur komt Marleens "model", een Nederlandse zakenvrouw. We maken kennis en dan nemen we een taxi naar het Lincoln Memorial. Daar wil E. graag gefotografeerd worden en Marleen doet dat fantastisch. Ik ben mee als assistente en houd tassen, telefoons en lenzen vast. Ook maak ik af en toe een suggestie en Marleen volgt die heel aardig op.

Het gaat allemaal heel goed en E., die gekleed is in een mooie felle zalmroze jurk waardoor ze, ondanks al de toeristen hier, goed opvalt. Ik vind het grappig en heb er nooit zo op gelet hoe weinig echte kleuren mensen dragen. Het is voornamelijk donker of licht, maar geen felle kleuren.

Na een uurtje lopen we naar het Vietnam Memorial waar Marleen mooie foto's maakt met weerspiegelingen in de muur. Dan lopen we nog een stukje langs de Reflecting Pool en maakt Marleen foto's terwijl E. een mooie zonnebril draagt.

Vervolgens gaan we nog even terug naar boven in het Lincoln Memorial voor portretfoto's. Het valt me op dat de meeste mensen heel goed opletten dat ze niet voor Marleens lens lopen. Als ze het per ongeluk toch doen verontschuldigen de meesten zich. Heel netjes.

Foto's van Holocaust overlevenden langs de Reflecting Pool

Nu zijn we klaar bij de Memorials en nemen een taxi naar het hotel, Embassy Row, waar E. logeert. De taxichauffeur is een aardige Ethiopier. Helaas krijg ik nu weer een flinke hoestbui en kan die kriebel maar niet weghoesten! Zo ergerlijk en ook heel genant, vooral als ik ervan moet kokhalzen!

Gelukkig is het weer over als we bij het hotel aankomen. E. gaat zich verkleden en Marleen vindt leuke plekjes om te fotograferen. Zij is een paar weken geleden al in het hotel geweest en het is werkelijk heel fotogeniek.

E. heeft zich verkleed in een donkerblauw met wit gestreept pak. De foto's worden volgens mij heel mooi. Marleen fotografeert op drie verdiepingen met muurschilderijen en leuk behang. Wie had dat in een hotel verwacht!

Tegen half zes denken E. en Marleen dat ze genoeg foto's hebben. E. heeft vannacht ook heel slecht geslapen dus zal wel doodmoe zijn, hoewel ze dat niet laat blijken. Wij nemen afscheid en lopen naar het metrostation.

Marleen wil nog even ontspannen voor ze terug naar huis gaat en ook wij zeggen gedag. Ik ben zeer benieuwd hoe de foto's zijn geworden en Marleen belooft ze mij ook te laten zien als het allemaal klaar is.

Bij het Dupont Circle station neem ik de trein naar Metro Center. Daar is het heel erg druk en ik neem eerst een trein een aantal stations terug. Bij Federal Center SW stap ik uit en hoef maar een minuut te wachten op de trein naar Vienna. 

Mooie bloesems bij het station

Daar vind ik met gemak een zitplaats en veertig minuten later ben ik terug in Vienna. Rick heeft een verrassing klaar! Hij heeft kipspiesjes gegrild en in de oven zoete aardappelfrietjes gebakken. We eten buiten en het smaakt allemaal super. Onze eerste maaltijd buiten op het deck dit jaar!

De middag buiten en alles heeft me zeer moe gemaakt. Ik ben blij dat het allemaal goed is gegaan, ook voor Marleen, die het allemaal wel spannend vond want dit is niet haar gewoonlijke fotografie. Ik vond het bijzonder om mee te maken allemaal.