We slapen vanochtend lekker uit en staan pas om half negen op. We voelen beiden onze benen van gisteren! We pakken in en lopen dan naar de ontbijtruimte.
De koffie is hier lekker en we nemen beiden het omelet met salsa, kaas en bacon. Het smaakt goed voor een gratis ontbijt. Dan checken we uit, Chris neemt nog een extra kop koffie mee en we gaan op weg terug naar Las Vegas.
Dag, Zion!
Onderweg zien we nog allerlei mooie landschappen, die ik probeer te fotograferen door het raam. Ook zien we enorme velden met alleen maar zonnepanelen. Het doet me goed alternatieve energie op zo'n schaal te zien.
Las Vegas is bijna drie uur rijden en als we eindelijk in Noord Las Vegas weer in de bewoonde wereld zijn zoeken we gauw iets op om een snelle lunch te eten. Dat wordt een sandwich shop, die ook lekkere soepen en salades verkoopt. Ik neem de kippensoep en Chris een salade, die er ook goed uitziet.
Dan rijden we verder, want we willen nog even wat natuur zien voor we de bruisende stad weer ingaan. Zo'n vijfentwintig minuten rijden van Las Vegas ligt de Red Rock Canyon National Conservation Area. Hier willen we doorheen rijden en eventueel ook nog een stukje lopen.
De entree bedraagt $15 maar mijn nationale parkenpas komt weer goed uit. Nu heb ik $75 van de $80 daaruit! Ik ga vast nog wel een paar keer naar Great Falls en de Shenandoah dit jaar dus die laatste $5 gaat ook wel lukken.
Bij de eerste parkeerplaats vinden we een plekje en lopen een stukje. De rotsformatie hier ziet er bijzonder uit en blijkt ook niet echt een canyon te zijn maar een versteende duin. We voelen beiden dat onze benen gewoon geen zin hebben en lopen al snel terug naar de auto.
We merken dat we een beetje rode rotsen moe aan het worden zijn. We hebben zoveel bijzondere landschappen gezien dat dit park, behalve die ene formatie, wel heel mooi is maar meer voor een even erlangs rijden en wat foto's maken. Als je dichtbij Las Vegas woont kan ik me wel goed voorstellen dat je hier vaak zou komen.
Als we de ronde van zo'n twintig kilometer gereden hebben stellen we de GPS in op Sixt om de huurauto terug te brengen. Dat hebben we snel gevonden en het aflossen van de auto gaat heel snel. Het was een fijne auto, deze Toyota Corolla, alleen piepte hij iedere keer als Chris dicht bij de lijnen kwam. Als ik die auto zou kopen zou ik dat meteen uitzetten!
De Uber om ons naar het MGM Grand hotel te brengen komt al snel en om kwart voor drie lopen we het hotel binnen. Via email heb ik al ingecheckt en weet ook ons kamernummer al. We hoeven enkel naar een kiosk om de sleutel te krijgen en dat is zo gepiept.
Het is hier dertig graden en we besluiten onze vakantie af te sluiten met lekker bij het zwembad liggen. Ik ben mijn bikini vergeten maar heb wel een t-shirt mee en doe mijn pyjama korte broekje aan. Dat is donkerblauw met hartjes, dus kan prima.
Het is heel druk in het zwembad, maar we vinden nog twee vrije stoelen. We lezen wat en drinken een lekker drankje. Dan gaat Chris baantjes trekken, maar daar heeft ze naderhand spijt van. Ze heeft geen zwembril mee en er zit veel chloor in het water. Haar ogen doen dan ook heel veel pijn.
We lopen terug naar de kamer waar Chris een bad neemt. Ik kleed me wat netter voor vanavond en computer wat. Als Chris klaar is gaan we naar beneden en waag ik een paar gokjes met black Jack. Jammer genoeg moet je hier minstens $25 inzetten en ik heb maar $50 cash. Misschien maar goed ook, want na vier spelletjes is het foetsie. Chris waagt zich er helemaal niet aan.
Het is nog wat vroeg voor onze reservering voor Morimoto en we lopen langs een aantal winkels en galerijen van fotografen. Dat je in deze omgeving prachtige foto's kunt maken is wel duidelijk.
Om kwart voor acht zijn we bij Morimoto en worden meteen naar een tafel gebracht. Eerder vandaag heb ik de reservering gewijzigd van 21:15 naar 19:45, zoveel beter! Chris en ik kiezen beiden voor de omakase, zes gerechtjes van het beste wat deze Iron Chef te bieden heeft.
Het wordt een maaltijd om niet meer te vergeten. Niet alleen is alles perfect, eten, bediening, gezelschap, maar Chris (wie ik van nu af Maria zal noemen, want dat heeft haar voorkeur) en ik hebben ook heel diepe gesprekken.
We zijn deze week nog dichter naar elkaar gegroeid. We waren altijd al goede vriendinnen maar nu helemaal. Het was werkelijk een prachtige week! Morgen weer huiswaarts en ik zie er ook weer naar uit een heel weekend met Rick, Orion en Snickers te besteden!
8 reacties:
Fijn dat jullie zo'n leuke week samen hebben gehad. Ik heb genoten van de verhalen en foto's! Ik was echt weer even terug.
Wat fijn dat jullie het zo fijn hebben gehad samen. Hoe heeft Maria ter sprake gebracht dat ze voortaan zo genoemd wil worden? En hoe komt het dan dat jij haar anders kent? Ben je al gewend aan Maria in je hoofd?
Teveel chloor in het water 'bestaat niet: er zit dan juist teveel pis in het water. (dat bindt en dat ruik je als chloorlucht en kan dus slijmvliezen irriteren/rode ogen veroorzaken) Brrr! (maar ik ben wel ook een zwemfanaat, niet teveel over nadenken dus!)
Goeie reis naar huis en een fijn weerzien met Rick én Orion.
Wat een prachtige reis weer. Ik ben helemaal geïnspireerd om
weer eens die kant op te gaan. Wel jammer dat het zo druk
is geworden.
Fijn dat het tussen jullie zo goed is gegaan deze week!
Ik zou met een vriendin toch een beetje bezorgd zijn dat
het niet goed zou uitpakken.
Wat een leuke week hebben jullie samen gehad.
Die auto’s tegenwoordig met al die technologie.... wij hebben voor en achter parkeersensoren. Ideaal, maar weer zo wennen als je zonder parkeert. Laatst reden we in een auto die piepte wanneer er een auto in je dode hoek zat. Op zich natuurlijk veilig..... maar wat als er een storing is en je zo gewend bent aan dat gepiep?
@Petra - Echt wel bijzonder om met een vriendin op reis te gaan en alles was leuk en gezellig
@Nina - Vanochtend was ze weer niet zeker :). Maria is haar echte voornaam, zoals Leonora dat voor mij is.
@Marion - Ik vond Zion eigenlijk niet zo leuk door de drukte. Bryce Canyon blijft mijn favoriet. Ik dacht het de eerste keer misschien niet goed gezien te hebben, maar blijf bij mijn mening.
@Anja - Zeker!
@Anoniem - Wij hebben die sensoren ook maar die piepjes als je dicht bij de lijn komt zijn heel irritant.
Mooie afsluiting van een mooie reis. Leuk dat het zo goed bevallen is om samen te reizen. Morimoto ken ik inderdaad van Iron Chef, wat je niet echt in Nederland kan kijken maar ik wel eens paar jaar geleden gezien heb.
Wat een mooie reis met Chris/Maria �� Had nu pas rustig de tijd om je verslag te lezen en van de foto’s te genieten. Dan kan ik nu eindelijk de rest ook weer bijlezen en je weer dagelijks gaan volgen, Petra.
Een reactie posten