Orions eerste keer Great Falls Park

De zon schijnt de kamer binnen en ik heb zin in deze mooie lentedag. Rick en ik ontbijten en dan vertrekt hij naar zijn werk. Ik neem nog een kop koffie en ga dan richting Anytime Fitness. Met de lente komen ook wegwerkzaamheden en Vienna is er vol van. Het wordt een soort labyrint om naar de sportschool te komen!

Eindelijk heb ik eens mijn sport broekrok aan in plaats van een lange broek! Het is zo vroeg op de ochtend nog wat fris maar ik heb meer dan genoeg van mijn winter sportkleding. Ik wil die ook wegdoen want niets past me goed en ik loop er toch een groot deel van de dag in.

Na mijn cardio komt Sharon me halen en merkt op dat ik er al zomers uitzie. We doen vooral veel buikspieroefeningen om mijn onderrug te helpen. Gelukkig voelt alles vandaag een stuk beter aan. Het is niets ernstigs maar die spierkrampen beknellen zenuwen en dat is wel heel erg pijnlijk! Maar hopelijk is het ergste voorbij.

Het is prachtig in Vienna op het moment en na het sporten maak ik wat foto's van het oude centrumpje. Dat bestaat eigenlijk uit een kerkje, de eerste bibliotheek en het Freeman huis, een huis uit de Burgeroorlog tijd. Er bloeien hier tulpen en de dogwoods (kornoeljes) staan in bloei, erg mooi.

Thuis laat ik Orion even in de tuin spelen en maak me dan klaar. Orion gaat vandaag mee, want morgen en de rest van de week is het te warm. Eerst ga ik lunch eten bij Maru. Daar zit het vol en er is alleen plaats aan de bar.

Een goed teken en het gros van de clientele is Aziatisch. Ik bestel de miso ramen, die erg lekker is, maar niet zo smakelijk als die in San Francisco. Ik moet weer eens naar Jinya want die ramen smaakt nog het meest zoals die heerlijke bij Marufuku in Japan Town.

Dan gaan Orion en ik naar Great Falls, de eerste keer voor hem! Alleen is de weg, die ik gewoonlijk neem, afgesloten van alle kanten. Ik vraag een politieagent hoe ik dan moet rijden en als die aan komt lopen begint Orion als een gek te blaffen. Ik pak hem bij zijn harnas en trek hem naar me toe en hij is meteen stil!

De agent legt uit hoe ik om moet rijden en ik bedank hem hartelijk. Het blijkt niet zo ingewikkeld als ik had gevreesd. Bij de ingang van het Great Falls park laat ik mijn parkenpas zien en nu heb ik de $80 daarvoor er zeker uit. Met de parken in het Zuidwesten ging dat snel.

Wetend dat het te druk is bij de uitkijkpunten rijd ik naar de verste parkeerplaats. Daar staan maar een paar auto's, dus helemaal goed. Orion vindt het prachtig om eens ergens anders te lopen. Alles wordt besnuffeld. Op het hoofdpad zie ik meteen mensen lopen, maar ik zie een zijpad dat leeg lijkt.

Dat loopt dan ook weg van de rivier en gaat de heuvel op. Dit pad heb ik nog nooit gelopen dus ook voor mij is het nieuw. Het is werkelijk prachtig met het prille, bijna doorschijnende, lentegroen en de blauwe lucht. Er is geen mens of hond te bekennen, enkel vogels en opeens ook een viertal herten.

Orion ziet ze niet en ik neem gauw een aantal foto's. Dan maakt een teveel geluid en heeft Orion ze ook door. Dat is het enige blaffen dat hij in het park doet en de herten zoeken gauw rustiger oorden op.

De schildpadjes zonnen ook lekker

Als we terug zijn op de parkeerplaats is het zo rustig op het rivier pad dat ik Orion meeneem naar de rand van de rivier. Hier heb ik goed zicht op het adelaarsnest op het eiland aan de overkant. Daar zie ik met behulp van mijn camera zoemlens een adelaar een jonkie voeden. Wat zou ik graag een sterkere zoemlens hebben!

Zoekplaatje, maar hij of zij zit er wel te voeden

De Virginia bluebells bloeien

Dan rijd ik naar de dichterbije parkeerplaats om ook even een foto van de watervallen te kunnen nemen. Hierbij kan Orion niet mee want er zijn veel te veel mensen en honden. Hij blijft dus even in de auto wachten.

De watervallen zitten heel vol, ze zijn nauwelijks watervallen, meer een kolkende rivier. Dat had ik niet verwacht want zoveel regen hebben wij niet gehad. Zoals altijd is het weer flink indrukwekkend. Ik bedenk me altijd dat George Washington bijna driehonderd jaar geleden hetzelfde tafereel aanschouwde.

Tijd om terug naar huis te gaan en op de terugweg stop ik bij de Giant en Whole Foods om spullen voor het avondeten te halen. Thuis drinken Orion en ik heel wat water. Volgende keer moet ik water voor ons beiden meenemen, dat was ik tot mijn schande (vooral voor Orion) vergeten.

Verder was dit uitje een groot succes! Ik ben zo blij eens een echte natuurwandeling met Orion gemaakt te hebben waar we beiden genoten. En zelfs toen er wel mensen en honden dichtbij langs kwamen lukte het goed Orion met snoepjes af te leiden. Ik heb er een heel goed gevoel aan overgehouden!

Thuis ga ik op het deck in de zon zitten lezen. Heerlijk ontspannen en luisteren naar de zingende vogels, ik zou willen dat de lente hier langer duurde. Rick komt thuis en grilt de kipsate, die ik eerder vandaag kocht. De Whole Foods pindasaus is er erg lekker bij.

Als bijgerechten hebben we spinazie en vers in de oven gebakken rozemarijn brood. Je kunt bij Whole Foods bevroren brood kopen en dat afbakken, heerlijk! Morgen ga ik kijken of ze ook stokbroden zo hebben.

Vanavond kijken we een documentaire met James Cameron over Science Fiction films, heel interessant! Ik ben opgegroeid met de originele Star Trek waar mijn vader en broers aan verslaafd waren. Gisteren zag ik Avengers, Infinity War. Ik heb een haat-liefde relatie met Sci-Fi, want soms is het me te realistisch, maar de creativiteit van de verhalen fascineert me.