Dag 3 Outer Banks:

Alweer werd ik midden in de nacht wakker met nek- en schouderpijnen en vatte daarna de slaap niet meer echt. Ik sta dit keer als eerste op, want de pijnen maken het bed een martelwerktuig. Rick volgt niet veel later en we drinken weer koffie en thee op het deck.

Het is nog droog en we gaan bij de Duck Deli ontbijten. Daar hebben ze een gezellig terras, al zijn wij tot onze verbazing de enigen, die buiten gaan eten. Zolang het nog kan zie je ons daar! Mijn omelet smaakt vandaag stukken beter dan gisteren en er zitten lekker veel groentes in.

Na het eten parkeren we de van bij het einde van de houten boardwalk, die langs de Sound loopt. Rick en ik gaan hem aflopen en onderweg komen we als eerste langs een plek waar mensen krabben aan het vangen zijn. Tot nu toe is het nog niet gelukt.

Dan komen we langs een kerkje waar ook het vogelhuis een kerkje is, zo grappig! We lopen snel langs de winkeltjes, maar ik bedenk me dat ik, als het echt zo regenachtig wordt als voorspeld, daar best wel wat wil rondneuzen.

Op de terugweg gaan we wel even Kitty Hawk Surf binnen. Daar vinden we een aantal leuke stickers, die we op onze Yeti mokken willen doen. Ook koop ik een telefoonhouder, die ik aan mijn ventilatiekleppen kan bevestigen in de van.

 

Het is nog steeds droog al zie ik op de radar de regen met rasse schreden naderen. We besluiten weer van het strand te gaan genieten en onze nieuwe parasol uit te proberen. Die is werkelijk honderd keer beter dan degenen, die we hadden! Hij staat meteen en blijft staan.

Wij lopen eerst een stuk over het strand naar de pier. Daar maak ik een mooie foto van de symmetrie en dan gaan we op onze stoelen zitten lezen. De zon komt zelfs af en toe nog tevoorschijn. Ook nu weer zien we een groep dolfijnen voorbij zwemmen. Het maakt het hier idyllisch.

Tegen half een kijk ik weer eens op mijn radar app en waarschuw Rick dat we maar beter op kunnen ruimen. Dat heb ik nog niet gezegd of het begint te druppen. Het strand loopt meteen leeg want die druppels zullen in flinke regen overgaan.

In het appartement frissen we ons op en rijden dan naar Mama Kwan's voor onze lunch. Deze tiki bar is al jaren een must voor ons tijdens onze reisjes naar de Outer Banks. Er staat een rij wachtenden voor tafels, maar wij kunnen meteen aan de bar plaatsnemen.

Rick kiest voor een gegrilde kip sandwich en ik voor de tonijn steak, zonder rijst of wontons, maar met zeewiersalade en hun heerlijke komkommersalade. Het is weer leuk en vooral lekker hier. We blijven wat nagenieten want het regent toch dus haast hebben we niet,

We bespreken wat we vanmiddag willen doen en dat wordt shoppen. Er zijn hier zoveel leuke winkel met ongewone dingen. We beginnen met de Life is Good winkel. Daar kies ik een haarband, donkerblauwe met sterren. Die zijn weer helemaal in en het lijkt me handig tijdens de hete rondleidingen, maar ook nu.

Ernaast ligt de enorme Kitty Hawk Kites winkel. Hier zijn we wel een uur zoet want ze hebben van alles! Ik vind een paar leuke versieringen voor de family room en een kolibrie met vleugels, die op de wind draaien, voor het deck. Als laatste nog een leuke vlag voor het deck.

Intussen is de temperatuur flink gedaald en het plenst. Ik loop te rillen in mijn flinterdunne topje en we zijn zo'n twintig kilometer van ons appartement vandaan. Dom dat ik mijn regenjas niet meeheb in de auto! Gelukkig hebben ze bij een Wings een lekker warme hoodie met een rits.

We kijken nog rond bij Parrot Bay, maar zien daar niets leuks. Ik heb in een tijdschrift gelezen over de plaatselijke zee glas verzamelaar, Pembroke Bryant IV. Die man maakt nu ook sierraden van zijn gevonden zee glas (hij heef meer dan een miljoen stukjes glas gevonden).

Aangezien Katja's thema voor haar bruiloft Zee Glas is wil ik eens gaan kijken naar die sierraden. Die hebben ze bij de KDH kunstwinkel. Ik had eigenlijk gedacht Katja er een te geven, maar het is ten eerste niet haar smaak en ten tweede veel te duur.

We kijken nog want naar de kunst hier en er zit veel leuks tussen. Probleem is dat handgemaakt betekent vele dollars kwijt. Ik vind een paar oorbellen van de Manteo Blacksmith leuk, gemaakt van flesdopjes en andere afval. Alleen zie ik me die niet dragen.

Met lege handen gaan we dus terug naar de van. We hebben genoeg van het shoppen en besluiten Captain Andy's bar te gaan bezoeken. Dat blijkt een goede keuze want ondanks de regen hebben we hier zicht op zee en zitten toch lekker warm.

Hun happy hour (in North Carolina mag dat alleen eten zijn) is gestoomde garnalen, per twintig. Ik bestel een portie en een bloody Mary. De garnalen zijn erg lekker, hoewel ik ze moet pellen. De bloody Mary smaakt net als bij Fish Heads en ik vraag welke mix ze gebruiken. Dat is Zing Zang en dat dacht ik al, want die gebruikt Fish Heads ook. Ik ga er zeker naar op zoek, heel lekker!

De OBX Redneck is zeker interessant, ik vind het wel lekker, maar zal het niet nog eens bestellen

We zitten hier wel droog maar bijna in de open lucht. Het tocht en ik krijg het steeds kouder tot Rick zelfs het kippenvel op mijn benen opmerkt. We rekenen af en in de van doen we dichte schoenen aan. Dan rijden we naar de Blue Moon Grill voor ons avondeten.

Daar is een wachttijd van een uur voor een tafel, maar met ons geluk komen er net een paar stoelen vrij aan de bar. Ik heb mijn keuze al meteen gemaakt, de bouillabaise. Daar heb ik geen spijt van, een heerlijke groentesoep met heel veel vis is het.

Er zijn mosselen, clams, inktvis, garnalen, scallops en vis in een lekkere tomaten-groentesoep. Rixk probeert eens grits en vindt die ook lekker. We zijn het erover eens dat we ten eerste dit restaurant nooit gekozen zouden hebben zonder Yelp en dat het ten tweede op ons lijstje tot "weer te bezoeken" gaat.

Door de stromende regen rijden we terug naar Duck. Daar kijken we naar de wedstrijd tussen de Washington Capitols en Las Vegas Golden Knights voor de Stanley Cup, het kampioenschap. Het is de eerste van zeven wedstrijden en heel spannend! Se Caps verliezen dit keer.  Alweer hoop ik dat we vannacht beter zullen slapen!

PS: Wie leest hier nog mee? Ik ben daar altijd benieuwd naar. Kom je hier vaak, stel je dan even voor, ik heb hier al heel wat erg leuke mensen "ontmoet" en soms zelfs in het echt! Ik schreef dit blog met zweet en tranen, echt waar, maar geen bloed (blood, sweat and tears, dat eerste dus niet). Welterusten, Lectori!