Dag 6 Outer Banks: Nog even genieten en dan huiswaarts

Tegen achten verlaten we ons bed, dit keer voor ongeveer een jaar. Ik hoop dat ik thuis niet meer zo in knopen wakker word als hier. Rick zet koffie en thee en ik neem mijn douche en pak alles weer in. We zijn van plan hier vanochtend nog te blijven en na de lunch huiswaarts te rijden.

Voor het ontbijt gaan we een voor ons nieuw restaurant proberen. Cravings ligt wat achteraf en daardoor hebben we het nog niet eerder ontdekt. Hun crabcake met ham, kaas en ei smaakt prima. Ik vraag het zonder broodje en dan denkt de serveerster dat ik niet genoeg te eten zal krijgen. Ik bestel er dus maar een extra ei bij, maar achteraf was het zonder ook prima geweest voor mij.

Vorig jaar heb ik bij een leuke badkledingwinkel een bikini gekocht waar ik heel blij mee ben. Helaas zagen we dat die winkel opgeheven is, maar ik lees goede recensies over Birthday Suits en daarvan zit er een in Duck.

Inderdaad wordt ik daar goed geholpen. Wat is zwemkleding toch vervelend om uit te zoeken als je een moeilijke maat hebt! Uiteindelijk koop ik een leuke bikini waar ik me goed in voel.

Terug in het appartement maken we ons klaar voor onze laatste strandwandeling van deze vakantie. Ik maak nog een foto van de fotogenieke pier, we zien een mooie crab en wat schelpen. Wat zou het leuk zijn als we de oceaan mee naar huis konden nemen.

Nu is het dan echt tijd om alles in de van te laden en de sleutels terug te brengen naar de receptie. Voor we Duck verlaten stoppen we nog even bij het supermarktje waar ze claimen 400 lokale producten te hebben.

We willen iets meenemen voor de buren als dank voor het verzorgen van Orion. We kiezen een lokale wijn en een doosje met lokale pinda's. De pinda's uit het zuidoosten van Virginia en het noordoosten van North Carolina zijn heerlijk, groot en met veel smaak.

Voor de lunch rijden we naar Fish Heads op de pier, nog een keer aan het water eten hier. Ik bestel hun lekkere sake martini en de salade met de tonijnblokjes. Het smaakt erg goed en als bonus komt er nog even een dolfijn langs zwemmen.

Dan is het toch echt tijd om afscheid te nemen van de Outer Banks. Volgens Waze gaat onze rit naar huis vijf uur duren. Dat worden er zes want we komen onderweg een heel erg ongeluk tegen met een van op zijn kant en drie andere auto's met flinke schade. Ook is het in ons gebied noodweer wat de snelheden naar beneden haalt.

Als we eindelijk Vienna binnenrijden sms-t Saskia net of we iets te eten voor haar willen halen, want zij voelt zich niet lekker. Ze vraagt of we naar Falafel Street kunnen gaan en ik wil daar eigenlijk ook wel van eten.

Dit restaurant was vegetarisch, maar tot mijn verbazing staan er nu vleesgerechten en zelfs zalm op het menu. De eigenaar legt uit dat hij daar vorige week mee is begonnen. Hij had teveel potentiele klanten, die het restaurant weer uitliepen omdat er geen vlees was.

Voor Rick betekent dit dat hij nu ook zijn maal hier kan bestellen. Voor Saskia haal ik de wrap met falafels waar zij om vroeg. Ik neem de falafel wafel en Rick de gyro bowl. We kunnen allerlei salades kiezen om erop of erin te eten.

Het onweer is eindelijk voorbij en als we naar buiten stappen zien we een prachtige dubbele regenboog. Wat een mooi natuurverschijnsel is dat toch. Intussen treden allerlei beken buiten hun oevers en wordt er voor overstromingen gewaarschuwd. Die onweersbuien dumpen in een keer centimeters water in rivieren en beken, die al oververzadigd zijn met regenwater.

Thuis treffen we Saskia, vier katten en Orion, die natuurlijk wild enthousiast is ons weer te zien. We eten gezellig met zijn drieen. Alle dieren lijken het gezelschap ook zeer te waarderen en liggen om ons heen. Het is fijn weer thuis te zijn!