Een warempel droge Zoofari

Alweer een regenachtige dag! Het lijkt wel niet op te houden en als het hier regent dan doet het het goed. Ik neem een meetlat naar buiten en meet hoeveel er sinds maandag is gevallen. Dat blijkt maar liefst 17,5 centimeter te zijn (ja, centimeter!). En er wordt nog een keer zoveel verwacht de komende dagen.

Maar ja, jammer genoeg is weer een van die dingen, die je niet kunt veranderen. Ik berust me er maar in, al merk ik het erg in mijn spieren. Na mijn ontbijt vertrek ik dan ook gauw naar Anytime Fitness. Daar doe ik een uur cardio voor Sharons personal training om half elf.

Half elf komt en gaat en er is geen Sharon te bekennen. Dat is heel ongewoon want dit is ons gewoonlijke tijdstip. Ik sms haar maar eens en dan blijkt dat ze dacht dat het woensdag was. Ze heeft dinsdag een fikse wortelkanaalbehandeling gehad en dat heeft haar schema in de war gegooid.

Gelukkig heeft Sharon niemand na mij dus we beginnen gewoon wat later aan het halve uur gewichten. Dan vind ik het wel weer genoeg geweest voor vandaag en ga huiswaarts. Onderweg maak ik wat foto's van heel natte bloemen. Een voordeel is tenminste dat de natuur op het moment veel kleur heeft.

Saskia komt ook net thuis en heeft tot mijn verbazing haar katten niet mee. Het blijkt dat ze vanavond nog terug moet want ze heeft morgenochtend een afspraak. Ze heeft duidelijk haar leven in Richmond nu en dat is ook prima.

We gaan gezellig samen lunchen en Saskia kiest True Food Kitchen. Ik kan het weer niet laten om hun kleurrijke bak groente te bestellen. Saskia neemt een van de veganistische sandwiches. Het is gezellig en ik hoor meer over de vele plannen die mijn jongste heeft. Ze heeft met scheikunde helemaal haar interesse gevonden.

Thuis komt Kaylee even buurten bij Saskia. Boven hoor ik ze lachen en bedenk dat dit ook wel weer een mijlpaal in Saskia's leven is. Haar beste vriendinnen hebben hun bachelor's en Kaylee gaat een master's bij Penn State doen. Voor het eerst in heel lange tijd zullen de meisjes elkaar dus niet heel vaak zien. Laura gaat zelfs helemaal naar Alabama verhuizen. Lang leve de social media!

Rick komt vroeg thuis uit zijn werk want we gaan vanavond naar de Zoofari in de National Zoo. Met het vreselijke verkeer in Washington doen we er anderhalf uur over om daar te komen! We zijn net op tijd voor de opening dus helemaal goed.

Zoals altijd zijn er weer allerlei kleine hapjes waarvan ik de vis en de koude soepen het lekkerst vind. Gelukkig vind Saskia ook een aantal snacks al is het niet voldoende voor het avondeten. Voor Rick en mij is het dat wel want zoals ieder jaar hebben we opeens genoeg te eten gehad. Dit jaar kunnen we ook de leeuwen en tijgers bezoeken, altijd leuk.

Wonder boven wonder is het de hele twee uur dat we hier rondliepen droog gebleven. Wel is het enorm plakkerig vochtig. Het zal een graad of twintig zijn, maar we transpireren allemaal.

Op de terugweg rijden we nog naar Adams Morgan. Daar haalt Saskia falafel en frietjes (met pindasaus!) bij Amsterdam Falafel. De mensen, die dat restaurant begonnen zijn, zijn geen Nederlanders, maar Amerikanen, die verliefd werden op Amsterdam. Vandaar dat je op je frietjes behalve ketchup ook mayonnaise, pindasaus of curry saus kunt doen.

Adams Morgan is een erg leuke etnische buurt. We zien o.a. een West-Afrikaans restaurant waar we benieuwd naar zijn. Het gaat op ons "ooit te bezoeken" lijstje.

Inmiddels regent het ook weer dus we hadden enorm geluk tijdens de Zoofari. Thuis doet Saskia nog wat was en vertrekt dan weer naar Richmond.

Intussen vertelt Katja een eng verhaal dat er een lichaam gewikkeld in zeildoek is gevonden in een tuin vlakbij hen. Dat niet alleen, maar eergisteren was er ook een gevonden een uur ten zuiden van hen. Hopelijk wordt er gauw uitgevonden wie de dader is, want dat klinkt wel erg eng als een seriemoordenaar.  Ik druk Katja in ieder geval op het hart heel goed uit te kijken!