Over ambassades, een verlaat Koningsfeest en Moederdag

Zaterdag

Rick is vroeger op dan ik maar ik sta ook om half negen naast mijn bed. We maken ons klaar en laten Orion uit. Dan gaan we op weg om ontbijt te halen. Van Panera bestellen we een boterham met ham, kaas en ei en bij Starbucks staan dankzij de app onze koffies al klaar.

Dan rijden we naar de Nederlandse ambassade in Washington. Vandaag zijn de Europese Unie ambassades te bezoeken (vorige week de andere ambassades van over de hele wereld, maar toen moest ik werken).

Wij beginnen dus met Nederland. We zijn vroeg genoeg dat we vrij dichtbij kunnen parkeren. De veiligheidscontrole gaat snel en dan krijgen we een tasje aangereikt met van alles erin waaronder een geel kaartje om een portie poffertjes te eten.

Rick gebruikt de zijne en ik eet er een van. Rick gebruikt mijn kaartje voor we vertrekken ook.  Allerlei bekenden zijn hier, mensen, die we niet vaak zien maar met de jaren hebben leren kennen. De poffertjesbakker en zijn vrouw waren van plan een poffertjes restaurant of food truck te beginnen, maar het lijkt alsof ze daar wat van terug zijn gekomen. Heel jammer!

Op andere tafels liggen verschillende soorten kaas. Ik ben vooral dol op komijnenkaas, die wij hier niet kunnen krijgen. Er is een quiz om een oranje fiets te winnen en binnen praten we met Arubanen en mensen van de luchtmacht, die hier gestationeerd zijn. Een van hen zullen we vanavond weer zien.

Als laatste doen we een geografische quiz waar we moeten zeggen welk land iedere vraag vertegenwoordigt. Ik merk meteen dat Oost Europa mijn zwakte is. Vooral wat voorheen de Sovjet Unie was. Estland, Letland en Litouwen heb ik omgekeerd en Roemenie en Bularije ook. Toch winnen we een derde prijs, een fietsbroche. Ik ben wel benieuwd hoe Amerikanen het met deze quiz doen.

Mijn vijf fouten lagen in het oosten, tijd om die landen te bezoeken!

Misschien ben ik bevooroordeeld, maar ik vind de Nederlandse ambassade altijd een van de leuksten qua vertier voor jong en oud. De ambassade is ook best groot vergeleken bij andere Europese landen. Hoewel, onze volgende stop is de Franse ambassade waar ook Duitsland aanwezig is. Die ambassades zijn beiden heel groot (niets vergeleken bij Rusland of China echter, beiden vandaag niet open maar we rijden er wel langs).

Die twee landen combineren hun open house altijd. De vorige keer was het bij de Duitse ambassade en dit keer bij de Franse. Dat is een grote ambassade maar we zijn teleurgesteld, want er is maar weinig interessants. Rick koopt een ham en kaas baguette voor zijn lunch en we proeven wat wijn en kaas.

Rick had liever de bratwurst die in de tuin wordt geserveerd gehad, maar aangezien hij geen trek meer heeft vertrekken we. Op de kaart zie ik dat de ambassades van Oostenrijk, Slowakije en Hongarije wat buiten de enorme drukte langs "Embassy Row" liggen.

Onze volgende stop is dan ook Slowakije en na de Nederlandse ambassade vind ik deze het leukste. Misschien omdat ik zo weinig over dit land weet. Er zijn wijnen om te proeven, waaronder honingwijn, en dames in prachtige klederdracht met beschilderd gezicht. Een dame bekrast leeggeblazen eieren en er hangen allerlei schilderijen. Nu wil ik naar Slowakije!

De Oostenrijkse ambassade ligt ernaast en is vooral populair voor hun chocolade, Zotter, een merk waar ik nooit van heb gehoord. Hier leren Rick en ik dat Red Bull uit Oostenrijk komt, nooit geweten! Er wordt appel strudel verkocht en het beeld van Johan Strauss staat er. We hebben geen zin in de rij te staan voor chocolade en gaan verder.

De Hongaarse ambassade is niet veel verderop. Alweer hebben we geluk meteen een parkeerplaats te vinden. Voordeel van Ricks kleine auto, die overal tussenpast. Hier zien we een traditionele dans en wordt er onder anderen gulash verkocht. Ondanks dat ik nog geen lunch opheb is het jammer genoeg te warm voor zoiets.

De Tsjechische ambassade is binnen loopafstand, maar we hebben beiden genoeg van de rijen en warmte. Die moeten we volgend jaar dan maar doen. We rijden naar huis waar Orion ook blij is om weer los te zijn (Lorraine liet hem eerder uit).

Opeens heb ik toch wel trek. Ik probeer zo min mogelijk koolhydraten te eten en het voedsel bij de ambassades was daar niet goed voor. Ik snijd een tomaat in plakken en smelt er wat Goudse kaas op, heerlijk!

Rick maait de voortuin en dan verkleden we ons voor de wat verlate (had eigenlijk vorige week moeten zijn) KBP (King's Birthday Party), oftewel Koningsfeest. Dat wordt dit jaar in de tuin bij Eveline, die ik ken, en Jack gehouden. Alles is, zoals altijd, heel perfect versierd en georganiseerd.

Dit t-shirt krijgt altijd veel opmerkingen

We lopen de trap af de tuin in en dan wordt onze foto met een kader om ons heen genomen. Jack en Eveline verwelkomen ons hartelijk. Zoals meestal kennen we maar weinig mensen maar genieten gewoon van al het oranje.

In het kindergedeelte wordt er gesjoeld, spijkers gepoept (voor mij een nieuw spel dus ik weet nu hoe dat gaat), koek gehapt en meer. Voor de volwassenen worden er blokjes kaas, gevulde eieren en glutenvrije, vegetarische bitterballen uitgedeeld. Die laatsten zijn werkelijk heel smakelijk!

Dan houdt Andre van Nispen, de nationale afgevaardigde van de Nederlandse JPO (die dit feest organiseren), een mooie toespraak. Op het laatst toasten we op Koning Willem Alexander en zegt iedereen, inclusief Amerikanen, Noren, Schotten en andere nationaliteiten aanwezig "Dat hij leve!". Dan slaan we allemaal een paar slokken oranjebitter naar achteren. De enige, die dit lekker vindt, is Rick, die dan ook een tweede neemt.

Het avondeten komt van de Indonesische food truck Sambal. We krijgen sate, rendang, nasi en groentes met kroepoek. Ik vraag de mijne zonder rijst want ik probeer echt zo weinig mogelijk simpele koolhydraten te eten.  Het is echt goed Indonesisch eten, lekker pittig, vooral de rendang.

Tijdens het eten praten we met heel wat mensen. Van twee jaar geleden is Renice er ook. We praten over het beginnen van een Nederlandse Meet Up. Die wil ik eigenlijk al een tijdje beginnen, maar weet niet of ik er de energie voor heb. Dat kan weleens heel groot worden!

Opeens hoor ik getik op het tentdak waaronder wij zitten. Er komt een flinke onweersbui en Rick rent naar de auto om mij op te halen. Dan volgt er echter een wolkbreuk en ik blijf lekker onder mijn tentje zitten (al wordt mijn rug ook nat).

Een Noorse JPO medewerker, Peder, komt naast me zitten en we raken in gesprek. Dat vind ik zo leuk van dit feest, er zijn mensen van over de hele wereld. Eindelijk wordt de regen minder en ik ga gauw op zoek naar Rick, die al klaar staat.

Wat een leuke en internationale dag was dit! Vanmiddag waren er opeens ook een paar mooie boeketten voor mij voor Moederdag. Een van Kai en een van Katja en Kevin, allebei met een heel lief kaartje. Ik zou willen dat ze er morgen zouden kunnen zijn, maar gelukkig komt Saskia wel. Daar zie ik enorm naar uit want ik heb haar al veel te lang niet gezien!

Zondag

De zon van gisteren is verdwenen en het heeft vannacht flink geplensd. Het is dus maar sombertjes als we beneden komen. Bij onze gewoonlijke Starbucks zijn de egg bites en nitro brew uitverkocht ziet Rick op de app dus we rijden naar het Oakton filiaal. Daar staat alles al klaar als we aankomen.

Rick duikt ook nog even de Giant in voor wat boodschappen en dan rijden we naar Center Street en het Community Center waar we een tijdje Pokemon vangen. Nu Rick het spel ook heeft is het leuk om samen te doen. Hij vindt het leuker dan ik had gedacht.

Langs Center Street worden ook nieuwe rijtjeshuizen gebouwd, die maar liefst $900000+ kosten. Nieuwsgierig hoe zulke dure rijtjeshuizen, in een buurt waar je voor maar iets meer een flink huis met grote tuin kunt kopen, er dan uitzien sluipen we er een binnen.

We zien er werkelijk niets bijzonders aan. Ze zijn zelfs vrij klein met maar, afhankelijk van wat je kiest, twee of drie vrij kleine slaapkamers. Het enige bijzondere is dat ze een groot dakterras hebben met uitzicht over Vienna. Rick en ik zouden het geld er niet voor overhebben. Er zijn er ook pas zes van de zeventien verkocht.

Intussen is Saskia op weg naar huis. Terwijl we op haar wachten probeer ik mijn stappen bijeen te krijgen. Dat is me net gelukt als Saskia met een hele berg was naar binnen komt lopen. Ik heb haar al sinds maart niet gezien dus geef haar een flinke knuffel!

Saskia heeft gisteravond wel een graduation party gehad en is pas heel laat naar bed gegaan. Ze gaat dus even liggen. Dan kleden we ons allemaal netjes en rijden naar de Ritz Carlton. Hier heeft Rick de Moederdagbrunch gereserveerd.

De balzaal is prachtig versierd en er is een trio muzikanten, die klassieke muziek spelen. Zoals altijd is het eten ook weer spectaculair. Ik ben vooral dol op de twee soorten kaviaar, vooral de echte. Volgens Rick eet ik er genoeg van om de prijs van de brunch compleet te rechtvaardigen.

Er zijn natuurlijk ook andere dingen, maar ik geniet altijd het meest van de vis. Gerookte zalm, gamba's, krabklauwen en meer. Om nog een beetje groentes binnen te krijgen probeer ik de salades ook. Zelfs voor Saskia zijn er twee veganistische gerechten, die ze lekker vindt.

Qua desserts ben ik altijd heel kieskeurig en ik zie hier niet veel wat ik echt lekker vind. Alleen een chocolade gevuld met caramel minitaartje en dat is dan wel weer om je vingers bij af te likken. Al met al genieten we en kletsen gezellig met Saskia. Ze heeft veel plannen voor de toekomst en dat is heel fijn.

Pas tegen drieen gaan we huiswaarts. Daar geven Rick en Saskia mij hun cadeautjes. Saskia heeft een hele tas vol mee, zo leuk! Ik open een olifantje wat geluk brengt, een boek met kleuren, die ik in mijn omgeving moet vinden, een kalligrafie boek en ouderwetse inkt pen, en een dubbelzijdige puzzel. Erg leuk allemaal!

Rick geeft me een Echo Spot waarop Alexa staat. Deze heeft een schermpje en doet van alles en nog wat. Ik ben verslaafd aan trivia spelletjes op de Echo en met deze kan ik de vragen ook zien, niet alleen horen.

Kai belt via Skype en we praten een half uurtje met hem. Hij voelt zich niet lekker en gaat vroeg naar bed. Dan zou ik zo graag even moederen over hem! Maar skype en andere zulke programma's maken veel goed.

Daarna ontspannen we lekker en kijk ik de aflevering van Boer Zoekt Vrouw van vandaag. Wel jammer dat we nu tot september moeten wachten op het vervolg. Mijn lijstje van boeren die ik denk dat door zullen gaan is Wim, Rudie, Marnix, Steffi en Michelle. Ik ben weer benieuwd, kijken jullie nog steeds?

Veel trek voor het avondeten hebben we niet. Ik bestel wat sashimi van Sushi Yoshi en Rick een salade van Plaka Grill. Saskia is gaan eten met een vriend. Katja belt ook voor Moederdag en ik vind haar een beetje down klinken. Er is ook zoveel gaande in hun leven en ze wonen nog steeds bij Kevins ouders.

Zo eindigt een heerlijk weekend. Iedereen een goed begin van de week gewenst!!