Een drukke, leuke dag

De zon schijnt weer vrolijk en om kwart voor acht sta ik naast mijn bed. Rick is vroeg vanochtend en neemt afscheid als ik met mijn koffie op het deck zit. Ik smelt wat plakjes Goudse kaas op mijn cracker en snijd een tomaat in plakjes.

Het smaakt weer erg goed en ik geniet van de af en aan vliegende vogeltjes. We hebben nu zelfs een paar goudvinkjes, zo mooi felgeel! Alleen zijn de gewone musjes echt bullies, die de andere vogels wegjagen.

Na mijn ontbijt rijd ik naar de sportschool. Daar doe ik een uur cardio op de ARC trainer en heb mijn tienduizend stappen dan bijna bijeen. Sharon heeft weer een goede gewichtenroutine voor mij. Als die klaar is heb ik die tienduizend stappen ook en kan voldaan naar huis.

Tijdens mijn ritje terug stop ik een paar keer om foto's te nemen van tuinen en planten in de buurt. Vlakbij ons huis komen er opeens drie herten voor mijn auto langs rennen. Ik kan nog net een foto nemen van een van hen in een tuin.

Deze tuin is ge"flocked", mensen hebben er allemaal flamingo's ingezet

Na Orion een korte wandeling gegeven te hebben maak ik me klaar om naar Reston te rijden. Daar heb ik met Marielle afgesproken voor de lunch. Bij Ricks kantoorgebouw aan de overkant van het Reston Town Center parkeer ik de van gratis. In het Town Center is het betaald parkeren.

Bij Clyde's vraag ik een tafeltje op hun grote terras. Tot mijn verbizing is het daar helemaal niet druk. Marielle volgt niet veel later en we bestellen beiden een wijntje en een salade. Voor mij die met een soft shell crab. Het is erg lekker en we praten gezellig.

Het is zo ontspannend dat ik eigenlijk niet meer wil gaan zwemmen. Marielle moedigt me aan dat wel te doen en eenmaal thuis heb ik er ook wel weer zin in. Na Orion wat aandacht gegeven te hebben loop ik om drie uur naar de overkant.

Daar blijkt het bad tot half vier gesloten vanwege een "ongelukje". Iemand heeft er dus in gepoept of overgegeven. Gelukkig zijn ze heel streng met hygiene hier en als de lifeguards het weer openen ga ik er met een gerust hart in zwemmen. Ik krijg toch hooguit een paar druppels water binnen.

Kennelijk ben ik niet de enige die gewacht heeft en een man vraagt of hij de baan met mij kan delen. Dat is natuurlijk prima.  Halverwege komt de tweede baan weer vrij en is het toch fijner de baan weer voor mezelf te hebben. Na een half uur heb ik kilometer nummer zes deze week erop zitten.

Chris komt net het zwembad binnenlopen en dan zie ik haar opeens op de grond zitten. Ze heeft op een bij gestapt, die haar natuurlijk stak. Vorig jaar had ze een nare reactive op een bijensteek dus de lifeguards komen met hun EHBO en doen antihistamine op Chris' voet.

Zij komt naast mij op een ligstoel liggen en we houden haar voet angstvallig in de gaten. Gelukkig zwelt die absoluut niet op dus Chris maakt aanstalten haar routine te gaan zwemmen (maar liefst drie mijl iedere dag!).

Net als ze het water in wil gaan fluiten de lifeguards het zwembad weer gesloten vanwege een "ongelukje"! Weer een uur gesloten, dit keer doordat een kind erin heeft overgegeven. Dat het twee keer op een dag zo gesloten wordt heb ik nog niet eerder meegemaakt.

Chris zegt gelaten dat dit ook nog wel bij haar slechte dag kan. Zij heeft zo'n dag waar alles verkeerd gaat en ik hoop dat haar avond beter zal zijn. Ik loop terug naar huis en maak onderweg een afspraak bij de nagelsalon voor over een half uur. Ik weet uit ervaring dat het na vieren druk is daar.

In droge kleding en na Orion zijn avondeten gegeven te hebben ga ik naar Pro Nails 3. Daar ben ik al bekend als de "lady with the glitters". Dat is vandaag niet anders. Ik kies een turquoise glitterkleur dit keer. Lekker zomers en Nina, die nieuw is, maakt mijn nagels weer mooi en is zelf ook weg van de kleur.

Het enige waar ik vandaag nog niet aan toe ben gekomen is avondeten kopen. Even overweeg ik dan maar wat te gaan bestellen, maar ik heb zo'n zin in fajita's. Bij Whole Foods hebben ze een verse kip fajita's mix met uien en paprika.

De gekiemde granen tortilla's (veel vezels en weinig koolhydraten) die we erbij hebben zijn heel lekker. Zelfs Rick vindt dat, terwijl hij meestal een traditionalist is. We hebben er geraspte kaas, pico de gallo en groene salsa bij. Een makkelijk, maar ook verrukkelijk maal.

Als ik dit blog wil gaan schrijven heeft mijn laptop opeens kuren. Het scherm is al meer dan een jaar gebarsten en nu werken het keyboard en scherm niet meer samen. Tijd voor mijn technische man om een back up te maken en dan hoop ik zaterdag een nieuwe te krijgen (via de garantie). Dit blog schrijf ik op een tablet, gelukkig heeft Rick altijd wel iets in reserve.