Een super luie dag

Ricks wekker gaat om kwart over zeven en wekt mij. Ik blijf nog even liggen, maar een half uurtje later sta ik ook op. Het is al 26 graden als ik beneden kom dus het wordt een warme dag.

Met een kop koffie en mijn crackers met kaas en de opgesneden tomaat eet ik ontbijt op het deck. Dan maak ik me gauw klaar om naar de sportschool te gaan. Ik vertrek zelfs tegelijkertijd met Rick.

Voor de personal training wil ik namelijk mijn cardio gedaan krijgen. Dat lukt me bijna na het uur op de ARC trainer. Daarna heeft Sharon een intensief half uur gewichten voor mij. Ik probeer mijn gewichten wat zwaarder te maken en gebruikte vandaag niets lichter dan tien pond. Alleen voor mijn schouders kan ik niet zo zwaar tillen.

De crape myrtles bloeien, een heel zuidelijke struik en zo mooi in de zomer!

Blij dat ik klaar ben met mijn sporten rijd ik naar huis. Ik voel me eigenlijk helemaal niet lekker, alles doet pijn en dat heeft invloed op mijn energie niveau. Gelukkig lijkt Orion vandaag ook minder energiek. Hij kan niet zo goed tegen de warmte.

Eigenlijk zou ik moeten blijven bewegen, maar ik heb er gewoon geen puf in. Op het deck val ik zelfs bijna in slaap in mijn hangmatstoel. Ik forceer mezelf vaak om dan toch maar van alles te gaan doen, maar vandaag luister ik voor de verandering eens naar mijn lichaam.

Gelukkig heb ik genoeg in huis om lunch te eten. Ik eet de gazpacho, die ik een paar dagen geleden kocht, en die is heerlijk! Daarbij heb ik wat plakjes kaas en een blije Orion krijgt er ook wat van.

Gisteravond besloot Saskia opeens dat ze dit weekend wil verhuizen naar haar nieuwe appartement (zonder huisgenoot volgend jaar). Dat is prima, maar Rick heeft zoveel last van zijn schouders dat hij er misschien aan geopereerd moet worden en ik heb ook de nodige pijnen.

Saskia weet niemand in haar kennissenkring die kan helpen en ik zie het gewoon niet zitten voor ons drieen om een bed en andere meubelen de trappen op en af te sjouwen. Het wordt ook nog eens tegen de veertig graden zaterdag.

Rick is er aanvankelijk tegen, maar ik zet voet bij stuk en ga op zoek naar verhuizers. De professionele zijn allemaal al geboekt, maar via Craig's List vind ik een vader en zoon en nog een paar mannen. Die hebben een minivan, net als wij, maar het gaat ons om de hulp met sjouwen. Ik boek hen dus voor zaterdag om 14 uur. Ik ben benieuwd.

Eigenlijk wilde ik gaan zwemmen, maar ook daar ben ik te lui voor. Bovendien ben ik helemaal in mijn boek van Nora Roberts (Whiskey Beach) en ik hoor zelfs vanuit onze achtertuin de muziek van het zwembad. Ik weet dus dat ik me daar aan ga ergeren als ik er op een ligstoel zou gaan lezen.

Geloof het of niet, maar ik doe de rest van de middag niets dan lezen met een koele ijsthee erbij. Mijn hangmatstoel is zo ontspannend en de omgeving van bomen en vogels nog rustgevender. Mijn kleine oase is het. Orion vindt het duidelijk ook fijn dat ik thuis ben.

Voor ik het weet komt Rick thuis uit zijn werk. Duidelijk heb ik vandaag geen avondeten gehaald en ik voel me nog steeds niet lekker. Rick weet precies wat ik dan graag wil en stelt voor Japans te halen van Yama.

Zoals altijd is dat heerlijk en we eten het ook weer buiten op. Het deck is onze extra kamer in de zomer. Pas tegen half negen gaan we naar binnen. Hopelijk is zijn mijn pijnen morgen weer wat minder. Het is ongewoon om in de zomer zoveel pijn te hebben.