Etentje met de "cul de sac"

Als Rick om kwart voor acht opstaat word ik ook wakker. Ik denk me nog even om te draaien, maar dan wekt Rick me pas weer om vijf over half negen als hij boven komt om te douchen. We lagen gisteravond ook wel pas na middernacht in bed.

Het is bewolkt maar het weerbericht belooft dat het rond het middaguur eindelijk zonnig gaat worden. Na mijn ontbijt rijd ik naar Anytime Fitness. Als ik onze straat uitrijd komt Saskia net terug van haar doktersbezoek. Helaas is ze niets wijzer geworden.

Voor mijn personal training doe ik mijn cardio en heb als Sharon me komt halen al bijna 9500 stappen bijeen. Dit is deze week het enige personal training half uur. Verderop in de week moet ik mezelf ertoe gaan zetten nog eens gewichten te doen.

Saskia is inmiddels met een vriend helemaal naar Frederick, Maryland (een uur rijden) om veganistische donuts te gaan eten. Ik ga met Orion de tuin in en speel, nu het eindelijk droog is, zijn favoriete spelletje van snoepjes ver weg in het gras gooien. Het is onvoorstelbaar hoe hij blijft zoeken tot hij eindelijk dat minuscule snoepje gevonden heeft. Ik ben een trotse hondenmoeder!

Pig wil ook zo graag naar buiten, maar dat mag hij niet!

Dan maak ik me klaar om erop uit te gaan. Ik heb nog een bon voor een gratis lunch bij Starbucks. Ik kies een tomaat, spinazie en mozzarella broodje en de barista toetst de code in, maar er gebeurt niets. Ook bij een salade doet de code niets.

Hij roept zijn manager en zij vraagt waar ik de bon heb gekregen. Dat was in San Francisco en zij legt uit dat dat een test markt is voor nieuwe salades. Wij zijn dat niet. Toch geeft ze mij de sandwich gratis, heel aardig! Ik bestel er een ijsthee bij en eet het buiten op hun terrasje op.

Tijd om mijn nagels weer netjes te laten maken want die zien er niet uit. Ik ben blij als Phuong beschikbaar is, zij doet het altijd heel goed. Ik kies dit keer "Golden Orange", niet alleen de kleur van Nederland, maar ook de kleur tegen wapengeweld hier in de VS.

Inmiddels is de zon er en ga ik daarvan op het deck genieten met Orion. Ik heb weer een heerlijk boek van Mary Kay Andrews. Kennelijk ben ik weer in een leesperiode. Ik heb tijden dat ik het ene na het andere boek lees en dan opeens een tijd niets meer. Voor de zomer is het altijd leuk om een heel aantal boeken te lezen te hebben.

Rick komt vroeg thuis, want we hebben vanavond een etentje met alle buren. Wij gaan wat vroeger naar Matchbox om voor het eten een drankje te drinken. Daar zien we Jeanne en Susan al, de enige twee zonder compagnons. Jeanne is zonder partner en Susans man is naar de belangrijke ijshockey wedstrijd in Washington.

Langzaam komen de anderen en om zeven uur worden we naar onze tafels geleid. We hebben een tafel van tien en een tafel van acht naast elkaar. Eerst gaan een heel aantal buurvrouwen bij elkaar zitten, maar dat vind ik (degene, die dit etentje heeft geregeld) niet leuk.

Gelukkig zijn de dames het daar ook mee eens, dus we besluiten dat paren niet aan dezelfde tafel mogen zitten. Zo krijgen we een leuke mix en praten eens met anderen dan gewoonlijk. Het wordt supergezellig en ik leer het gevoel voor humor van de buurman, die altijd nogal gereserveerd lijkt, kennen.

We lachen wat af en de bediening is zo goed! Lacey moet tien aparte rekeningen bijhouden en dat doet ze heel professioneel. Na een paar keer vraagt ze zelfs onze naam niet meer want ze weet wie we zijn!

Het eten is zoals altijd lekker. Net als een stel anderen om me heen heb ik het voorafje van mini hamburgertjes en crabcakes. Daarna verschijnen er veel salades waaronder ook die van mij. Ik heb de tonijnsalade, met licht gegrilde tonijn en allerlei groentes.

Voor we het weten is het half tien en neemt iedereen afscheid. Iedereen bedankt mij, omdat ik dit geregeld heb, maar het is echt heel makkelijk. Alleen neemt niemand anders het initiatief.

We hebben intussen ook telkens het gejuich in het restaurant gehoord als de Capitals weer scoorden. Ze staan met 3-0 voor als we naar huis gaan. Daar gaat de tv dan ook weer aan en zien we de Capitals met 6-2 winnen. Nog een gewonnen wedstrijd en de ijshockey Stanley Cup is van DC, maar laten we niet op de zaken vooruitlopen want Las Vegas is een sterk team.

We nemen ook weer afscheid van Saskia, die terug naar Richmond rijdt, haar katten blijven nog even hier. Ik had gewild dat ze eerder was gegaan, maar Saskia zegt uitgerust te zijn na een dutje. Dit keer krijg ik een grote knuffel van haar en dat doet een moederhart goed. Hopelijk voelt ze onze steun en nog meer dat ze ook uitvindt waarom ze zo moe is.