Onze webcam

Cul-de-sac Cam

maandag, juli 16, 2018

Een rondleiding op de heetste dag van deze zomer tot nu toe

Alexa wekt me om zeven uur maar ik beveel haar nog even te "snoozen". Een half uurtje later sta ik op en het is al 28 vochtige graden! Ik bak een paar eieren en snijd een tomaat in plakjes terwijl de koffie pruttelt.

Buiten op het deck eet ik in de schaduw ontbijt. Dan laat ik Orion uit en geef hem zijn ontbijt in zijn bench. Lorraine zal hem vandaag een paar keer uitlaten terwijl ik werk. Ik roep een Uber, die er al snel is en me afzet bij de metro.

Daar staat de trein al klaar en vroeger dan gewoonlijk kom ik in Washington aan. Ik heb een wit topje aan en in de trein zag ik tot mijn afgrijzen dat ik er koffie op heb gemorst. Gelukkig gaat dat eruit als ik het met zeep en water was in het Smithsonian kasteel.


Daarna koop ik een fles water en ga dan in de schaduw op mijn gezin van vandaag wachten. Keurig om tien uur komen J. en zijn zoon T. op me aflopen. G. en hun dochter J. volgen al snel. Zij zijn van hun hotel komen lopen en zien er nu al verhit uit.

We besluiten te kijken hoe het zal gaan en beginnen aan de wandelingen langs de monumenten. De kinderen, bijna twaalf en dertien, zijn heel leuk geinteresseerd. T. heeft ook allemaal vragen en dat vind ik altijd zo leuk! Kinderen vragen altijd andere dingen dan volwassenen.

Na het Washington Monument lopen we naar het Tweede Wereldoorlog Monument. Ik weet ieder schaduwplekje om ietwat gerieflijker te kunnen praten. Het Tweede Wereldoorlog Monument maakt zoals altijd indruk en de Vietnam muur is daarop volgend een heel stuk soberder. Het is wel treffend voor die oorlog, die zo onpopulair was.



Bij het Lincoln Memorial is het zoals altijd drukkend warm en druk. We lopen verder naar het Koreaanse oorlogsmonument en dat maakt wel indruk. Die soldaten en hun gezichtsuitdrukkingen lijken bijna te leven. De kinderen zie ik er ook in geinteresseerd.



Dan steken we over naar het Tidal Basin. Daar is het een stuk rustiger, hoewel het sowieso niet druk is vandaag. Waarschijnlijk is iedereen de koele musea ingevlucht. We bekijken de drie monumenten langs dit meertje en lopen dan naar de Old Ebbitt Grill.



Dat is altijd nog een flinke wandeling en we zijgen dan ook dankbaar neer aan de tafel, die ons daar wordt toegewezen. Ik neem weer mijn gewoonlijke salade en de anderen zijn ook heel tevreden met hun keuzes.

We bespreken of we de metro willen nemen tussen het Witte Huis en het Capitool en eerst lijkt hen dat het beste. Maar eenmaal weer gesterkt na de lunch wordt er toch besloten verder te lopen. We gaan dus eerst naar de voorkant van het Witte Huis.

Op weg daarheen komen we langs de White House Gift Store, een van de grootste souvenirwinkels in de stad. Hier kun je alles Americana krijgen. J. spaart magneetjes en kiest een heel leuke met de bekende plekken hier erop.
Ha ha ha!

Voor het Witte Huis vertel ik zoals gewoonlijk de geschiedenis ervan in het kort. Opeens horen we een aantal mannen tegen elkaar gillen met nogal kleurrijke taal. Het blijkt dat een paar Trump supporters de man van het protest dat daar al sinds 1981 zit aanvielen.

De man van het protest is niet blank en zit in een rolstoel. Al gauw heeft hij heel wat bijval en dan is het weer duidelijk dat Trump supporters hier niet welkom zijn. Ik hoor herhaalde malen "get out of our city". Washington is namelijk zeer anti-Trump (net als New York overigens en de meeste stedelijke gebieden).

De Secret Service agenten gaan er wel bij staan, maar mengen zich niet in de ruzie. Uiteindelijk lopen de aanvallers verder en loopt het met een sisser af. Dat ze racistische dingen zeiden tegen de gehandicapte man was wel duidelijk.

Dit keer neem ik wat foto's van het gezin met zijn vieren voor het Witte Huis. Dan lopen we naar de achterkant en ook daar neem ik een familiefoto. We bewonderen de nationale kerstboom en lopen dan naar Pennsylvania Avenue.

T. en J. willen graag naar het Hard Rock Café en gelukkig ligt dat maar een blok uit onze route naast het FBI gebouw. Daar kijken we rond in de winkel en T. vindt een leuk t-shirt met het Capitool en Washington Monument erop en natuurlijk gitaren met de Amerikaanse vlag.

Langs o.a. de National Archives, het Newseum en de Canadese ambassade lopen we naar het Capitool. J.'s vader was ongeveer 50 jaar geleden ook hier in Washington (wat een andere stad was het toen!) en J. heeft zijn foto's op zijn telefoon.

Op de trappen achter het Capitool is er een van. J. en T. willen diezelfde pose nadoen zodat drie generaties diezelfde foto hebben. Jammer genoeg zijn de trappen nu afgesloten voor het publiek, maar ze kunnen nog wel op de laagste treden zitten. Hopelijk zijn de foto's soortgelijk, wel een heel leuk project zo!



We lopen verder naar de voorkant van het Capitool en gaan de Library of Congress binnen. Het is al kwart over vier dus ik ben blij dat we hier zijn voor de sluitingstijd van half vijf. Gelukkig sturen ze niet bij sluitingstijd iedereen het gebouw uit dus ik laat op mijn gemak alles hier binnen zien.

Zo leuk is dat de kinderen geinteresseerd blijven. Vooral de baseball tentoonstelling vangt de aandacht van T.  De baseball all star game is morgenavond hier in Washington en overal lopen mensen met shirts van verschillende teams.

Als laatste bekijken we de eerste kaart ooit van de VS uit 1784. Die is altijd fascinerend, want al heeft dit land een relatief korte geschiedenis, die geschiedenis is wel explosief en zeer interessant. Deze kaart vind ik ook zo interessant omdat alles enkel met landmeten is getekend. Het klopt ook niet helemaal, maar ik wil wedden dat een moderne kaart niet veel verschilt, althans wat blijvende dingen zoals kustlijnen en rivieren betreft.

We maken nog even een pit stop beneden en dan is mijn rondleiding afgelopen. We lopen samen naar de metro en dan nemen we afscheid. Ik wilde nog helpen, maar dat hebben ze niet nodig en daar ben ik blij om want zo haal ik mijn trein, die een paar minuten later aankomt.

Toegegeven ben ik flink moe, maar het was een heel leuk gezin om rond te leiden en dus een leuke dag. Mijn nieuwe Fitflops zorgden ervoor dat ik weinig voetenpijn had, maar wel een kleine blaar omdat ze net ergens anders op mijn wreef eindigen dan mijn vorige paar.

Drie kwartier later ben ik terug in Vienna en daar drupt het nog na een onweersbui. Het zwembad is dan ook gesloten en bovendien is er weer een zwem team wedstrijd. Geen baantjes trekken voor mij, maar ik ben toch te moe.

Met een Uber, dit keer een vrouw, ga ik huiswaarts. Daar laat ik Orion uit en geef hem zijn eten en vertrek dan weer voor mijn eigen avondeten. Maar eerst stop ik bij Pet Valu waar ik wat botjes voor Orion koop. Gisteren verveelde hij zich duidelijk en terecht want met deze hitte is buiten zijn voor hem niet fijn.

Rick houdt er niet zo van, maar ik ben er dol op, dus ik ga eten bij California Shabu Shabu. Ik bestel de flinterdunne biefstuk en zalm en het is weer genieten met heel veel groentes en extra enoki paddestoelen. Ik weiger de noedels en rijst en zo is het heel laag in koolhydraten. Het smaakt me opperbest!


Thuis knauwt Orion tevreden op zijn bully stick en ik kijk tv shows waar ik niet bij na hoef te denken. Deze week heb ik drie rondleidingen, maar iedere keer een dag vrij tussendoor dus helemaal goed.


2 reacties:

Marion2 zei

Dat het nog het was dan het al was! Wat zal de rondleiding zwaar
zijn geweest! Gelukkig trof je het enorm met het gezin.
Voor oudere mensen lijkt het me niet te doen.
Is het dit jaar qua weer nog warmer dan andere jaren?

Gisteren een reisje naar Florida geboekt :). Zeker weten dat ik
op zoek ga naar FitFlop slippers.

Petra zei

@Marion - Nee, niet zozeer warmer dan gewoonlijk. Uitschieters naar boven, maar verder is het zelfs wat minder vochtig dan normaal. Heerlijk, Florida!