Halverwege de week alweer

Soms ben ik net voor we op moeten staan zo heerlijk aan het dromen. Zo ook vanochtend en ik ben nog niet klaar om op te staan als Ricks wekker afgaat. Hij gaat naar beneden, maar ik draai me nog een paar keer om.

Om acht uur ben ik ook beneden en schenk mijn mok vol koffie, die Rick weer zo lief heeft gezet. Het is weer prachtig weer en lekker buiten opt het deck met een briesje. Rick neemt al snel afscheid en ik ontbijt in gezelschap van de af en aan vliegende vogels.

De cardinal die telkens op het deck komt heeft een verenprobleem, zijn kopje is helemaal kaal. Ik weet niet of dat komt omdat hij heel jong is, hij is ook niet zo verlegen als de anderen, of vanwege een of andere ziekte.

Intussen ben ik verliefd op mijn hibiscus

Lekker vroeg, om kwart voor negen al, begin ik met mijn hardloop op de plaats routine. Dat betekent dat ik om tien uur al mijn goals heb bereikt. Ik neem even rust en ruim wat op in huis want de schoonmaaksters komen vanmiddag. Je zou denken dat hier een peuter woont met al Orions speeltjes over de vloer!

Dan neem ik een enthousiaste hond mee de tuin in om snoepjes te zoeken. De volgende keer neem ik mijn telefoon mee naar beneden zodat ik een foto kan nemen van hem. Het plezier en de verwachting straalt van hem af. Zoals altijd vindt hij ieder snoepje hoe moeilijk ook.

Voor de schoonmaaksters komen kleed ik me in mijn bikini en doe er een jurk overheen. Ik neem mijn zwemspullen mee zodat ik na de lunch naar het zwembad kan. Ik doe Orion in zijn bench en ga op pad. Net op tijd, want vijf minuten later zie ik op de webcam de schoonmaaksters auto op de oprit.

Ondanks het warme weer heb ik zin in Vietnamees. Hoewel, ik bedenk me dat het in Vietnam ook snikheet is en daar eten ze dit eten natuurlijk ook. Ik bestel de pho met kip en groenten zonder noedels. De serveerster weet het al voor ik het zeg. Het smaakt weer voortreffelijk.

Op weg naar het zwembad speel ik wat Pokémon Go. Ik verover een gym en vind dat nu heel leuk om te doen. Mijn sterke Pokémon zijn goed! Daarna moet ik ze wel weer gezond maken maar dat kan met potions of revive. Ik weet het, abracadabra voor niet spelers.

In het zwembad is het vrij rustig. Ik vind met gemak een ligstoel in de schaduw. Ik ben zo in mijn boek dat ik dat eerst wil uitlezen. Ik verslind op het moment de ene na de andere Nora Roberts mysterie roman.

Als die uit is, pak ik mijn flippers en kickboard om te gaan zwemmen. Chris komt net aanlopen en kondigt aan dat ze eerst wat gaat rusten voor zij haar baantjes gaat trekken. Het water is verfrissend en ik besluit te proberen weer voor twee kilometer te gaan.

Al dat turquoise geeft zo'n vakantiegevoel!

Dat lukt heel goed en na tachtig baantjes heb ik er 14 kilometer opzitten voor dit seizoen. Tijd om op te drogen heb ik niet want het loopt al tegen vijven. Thuis verkleed ik me snel en geef Orion eten. Dan haast ik me naar het centrum.

Rick wil graag charcuterie eten vanavond en ik had gehoopt dat Giant een goede selectie aan salami en andere charcuterie zou hebben. Dat valt hard tegen. Ik koop er gewone salami en prosciutto en voor Rick staken bleekselderij. Daar vind ik namelijk niets aan.

Bij Whole Foods heb ik meer succes. Ik vind er mortadella en braciola, verschillende olijven en een tomatillo salade met feta als groente voor mij. Volgens mij hebben we zo een lekkere maaltijd bij elkaar.

Als ik probeer te bedenken wat voor groentes we hierbij gaan eten hoor ik opeens mijn naam. Het is Laurie, de burgemeester van Vienna. We kletsen even bij en zij stelt mij voor aan haar dochters, die beiden ongeveer Saskia's leeftijd hebben. Het blijft leuk zo'n jonge en betrokken burgemeester te hebben!

Rick en ik komen tegelijkertijd thuis en de doos met Nederlandse spullen staat op de stoep, thee, sambal en koffie, maar die laatste blijkt oploskoffie te zijn, oeps! Zal toch wel opkomen, denk ik zo. Grappig genoeg is er niet meer wat wij van de Nederlandse winkel wilden. Met de jaren wordt de lijst kleiner.

Rick legt alles mooi neer op schotels en dan eten we buiten. Het is zo fijn hier, lekker briesje en daardoor ook minder muggen. We smullen van de verschillende smaken en de rest, want er is natuurlijk teveel, zal met Ricks lunches wel opkomen.

Terwijl we tv zitten te kijken gaat de telefoon en zie ik dat het Christine of Chuck is. Het blijkt Chuck te zijn, die mij belt zodat Christine haar hart kan luchten. Zoals altijd zitten we meteen meer dan een uur aan de telefoon! Wat missen wij elkaar en de mannen ook en voor we ophangen besluiten we volgend jaar zeker iets samen te gaan ondernemen.