Mijn jurk ophalen en Ricks pak uitzoeken

Zaterdag

Eigenlijk ben ik om zeven uur al wakker en dan zou ik gewoon op moeten staan. Maar ik vind doezelen ook erg lekker dus blijf liggen tot Rick om tien voor half negen opstaat. Het is werkelijk schitterend weer!

Twintig graden en lage luchtvochtigheid, wat is dat een verschil met gisteren (en de afgelopen week vol hitte). We gaan eerst ontbijt halen bij Starbucks. Ik kan echt smachten naar die nitro brew, maar kan mijn vinger niet leggen op het verschil met gewone ijskoffie. Het is een subtiel smaakverschil.

De egg bites en Ricks broodje met ei, kaas en worst eten we op weg naar de wekelijkse boerenmarkt op. We spelen ook Pokémon Go, zo leuk dat Rick dat nu eindelijk ook speelt. We vangen allerlei Pikachu's met zonnebril op en ik verover een gym.

Het marktje is altijd leuk om doorheen te lopen, maar we vinden er niets van onze gading. De markten in Mosaic District en Falls Church zijn veel groter, maar we hebben er niets nodig dus gaan daar niet vaak heen. Het doet mij altijd aan de Nederlandse markten denken en ik heb nostalgische herinneringen aan de grote markt in Den Haag waar wij met onze Opa en Oma heengingen.

Dan ga ik op de plaats hardlopen op het deck en Rick gaat in de tuin werken. Intussen luisteren we naar de wedstrijd tussen Engeland en Zweden. We zijn beiden voor Engeland dus blij als die winnen (al had ik het ook niet erg gevonden als Zweden had gewonnen).

Als ik mijn tienduizend stappen bijeen heb neem ik Orion mee de achtertuin in. Ik gooi weer snoepjes in het gras en Orion snuffelt tot hij ze gevonden heeft. Soms duurt dat best lang en toch houdt hij vol. Na een half uur vindt Orion het wel genoeg geweest en ik ook.

Voor onze lunch gaan we salades eten in Vienna. Rick een van Cava en ik kies Chopt. Ik neem de Singapore noodles bowl zonder de noodles. Het is een smakelijke combinatie met veel vitamines en vezels. We eten het aan een tafeltje buiten op.

Intussen is het kwart voor twee en om twee uur heb ik mijn laatste afspraak om mijn moeder van de bruid jurk te passen. We zijn dus wat vroeg maar dat is geen probleem. Nu is er een korset in de jurk genaaid.

De jurk past perfect en Rick moet leren hoe hij het korset aan moet snoeren. Ik voel me terug in de Victoriaanse tijd, maar het geeft wel een mooie lijn. Ik ben benieuwd hoe dat op de trouwdag zal gaan.

De jurk moet nog gestoomd worden voor ik hem mee kan nemen en dat zal een kwartiertje duren. Wij nemen van die tijd gebruik om naar het tuincentrum vlakbij te gaan. We willen een hibiscus voor onze tuintafel want de afrikaantjes en petunia's doen het niet goed in de hitte.

De Paul Urban Farm is altijd zo mooi opgezet. Ik moet er gewoon foto's maken. Ik vind het het leukst in de herfst, maar ook in de zomer heeft iemand met duidelijk oog voor kleuren en compositie alles neergezet. Alleen kan ik geen hibiscus vinden dus vraag om hulp.

Gelukkig hebben ze er wel een aantal en onze keuze wordt een perzikkleurige met rode binnenkant. Dit is een van mijn favoriete bloemen. Ze doen me altijd aan mijn jeugd denken en aan Hawaii.

De rode zijn ook erg mooi!

Op zijn plaats

Bij de bruidssalon krijg ik mijn jurk in een plastic hoes mee. Er wordt me op het hart gedrukt hem op geen enkele manier in verdrukking te laten komen. Gelukkig kan ik hem in onze kast in volle lengte hangen. Het voelt nu wel erg dichtbij, die bruiloft!

Rick voelt zich niet lekker en gaat even liggen. Dat even wordt een paar uur en dan nog is hij niet de oude. Zijn lunch lijkt verkeerd te zijn gevallen. Hij had die dan ook heel erg pittig gemaakt want daar kan hij gewoonlijk goed tegen. Zijn maag denkt er dit keer kennelijk anders over.

Terwijl Rick rust lees ik buiten en heb de wedstrijd Kroatie-Rusland aan staan. Pas als het aan het einde spannend wordt zet ik de televisie aan om het laatste stuk te kijken. Gelukkig wint Kroatie want ik gun het Rusland absoluut niet. Iemand op Twitter schreef wat ik denk: ze kunnen de World Cup tenminste niet stelen.

Tegen etenstijd heeft Rick nog geen trek. Hij stelt voor dat ik mijn maal bestel en hij ziet wel of hij later zin in iets krijgt. Ik bestel sashimi van Yama en eet dat buiten op het deck in gezelschap van Rick.

Een wijntje erbij en het is een vakantiegevoel

Na het eten wordt het me te fris. Na al die hitte voelt 25 graden met een briesje koel aan. Binnen doen we onze voeten omhoog en kijken tv. Hopelijk is Rick morgen beter want we moeten echt gaan winkelen voor zijn vader van de bruid pak.

Zondag

Alweer zijn we vroeg wakker en dit keer staan we ook op. Het prachtige weer van gisteren duurt voort. Voor ons doen heel vroeg halen we onze Starbucks koffies en Ricks broodje daar. Voor mezelf bestel ik mijn gewoonlijke ham, kaas, ei, tomaat en spinazie boterham van Panera.

Dan gaan we wat Pokémon Go spelen. We parkeren de auto bij het Community Center en lopen de Pokestops af. Ik had iets gelezen over veel Squirtles vandaag, maar er is geen Squirtle te bekennen. Het is wel heel leuk om nu samen met Rick te spelen al begrijpt hij er nog niet veel van.

Als we binnenlopen hangt de eekhoorn aan de vogelvoeder, Orion jaagt hem meteen weg

Thuis ga ik weer op het deck op de plaats lopen. Rick maait de achtertuin intussen en Orion blijft aan mijn voeten liggen want hij is bang van de maaimachine. We zijn lekker vroeg klaar vanwege het vroege opstaan. Er valt zeker wat voor te zeggen!

Katja was gisteren bruidsmeisje voor haar vriendin Jessica, die eerste generatie Portugees is. Het was een bruiloft met meer dan 700(!) gasten. Een van die gasten was Luis van 90 Day Fiance! Die is niet meer met de veel oudere Molly getrouwd voor de degenen, die die serie volgen. Het grappig is dat ik wel het gezicht herkende, maar niet waarvan.

Ricks fiets moet weer bijgesteld worden want zijn zadel blijft maar naar beneden gaan. We laden de fiets in de van en rijden naar Reston. Daar brengen we de fiets weg en gaan dan kijken of ze een tafeltje vrij hebben op het gezellige terras van Clyde's.

Dat blijkt het geval en we zitten heerlijk in de schaduw. Ze hebben bloody Mary's voor $4 en ik laat me verleiden. Ons eten laat nogal op zich wachten, maar we genieten toch en hebben geen haast. Sean, onze ober, vindt het echter heel vervelend voor ons.

Vroeger kreeg je bij elk drankje wat je bestelde automatisch een rietje, maar steeds meer restaurants komen daarvan terug. Er staat hier dat je om een rietje kunt vragen, maar als ik rondkijk op het grote terras hier heeft niemand er een. Amerikanen kunnen dus prima zonder!

Als het eten eenmaal komt zendt Sean zijn manager naar onze tafel, die zich verontschuldigt voor de lange wachttijd (bijna een uur). Om het goed te maken zal hij ons 50% korting geven! Dat is nog eens klantenservice! En wij klaagden niet eens!

Het eten is ook erg lekker. Ik was zo blij de soft shell crab nog op het menu te zien en heb een salade daarmee. Rick heeft een eiwit omelet met fruitsalade, die hij ook erg smakelijk vindt. Het is dus een verrukkelijke lunch, die de wachttijd waard was.

Om de hoek ligt Joseph A. Bank, een van de beste mannenzaken. Hier hoopt Rick zijn pak voor de bruiloft te vinden. Hij probeert letterlijk drie jasjes aan en dan heeft hij beet. Het is een mooi grijs pak met een "raam" motief erin wat het niet saai egaal maakt. Het is van heel lichte wol dus prima voor de zomer.

Rick heeft zijn das mee en die staat er ook goed bij. Verder koopt hij nog een paar moderne schoenen in eens een andere kleur dan zwart. Ook kiest hij zijn overhemd, riem en groene manchetknopen. Zo is hij helemaal uitgedost voor de grote dag en zal er top uitzien!

Tussen de bedrijven door speel ik Pokémon Go en vang tientallen Squirtles, die er opeens zijn! Ik krijg een Squirtle met zonnebril en een shiny Squirtle met en zonder zonnebril. Squirtle is een van mijn favoriete Pokémon, een soort schildpad, tenslotte, waar ik dol op ben.

Op weg naar huis halen we benodigdheden voor het avondeten bij Whole Foods en katteneten bij Giant. Dan gaan we van het weer genieten op het deck. Ik ben opeens heel moe dus mijn hangmatstoel lonkt. Ik zou er zo in slaap kunnen vallen!

Rick grilt kipspiesjes en we hebben er spinazie en groente chips bij. Het smaakt ons prima. Onze achterburen eten ook buiten horen we aan hun (zachte) muziek en praten. Door de bladeren kunnen we ze niet zien, heel fijn die zomer privacy.

Zo eindigt weer een leuk, maar ook druk weekend. Ik ben blij dat Rick en ik nu "gekleed" zijn voor de bruiloft. Alleen Kai moet nog, maar dat lukt wel bij Joseph A. Bank. Saskia heeft ook nog schoenen nodig. Nog minder dan vier weken!