Saskia verhuizen en een hete zondag

Zaterdag

We zijn vroeg uit de veren voor ons doen, want we willen om half negen vertrekken naar Richmond. Als we denken alle benodigdheden voor Saskia's verhuizing en Orions bench in de van te hebben geladen, vertrekken we.

Het ontbijt staat al klaar bij Starbucks want Rick heeft het via de app besteld. Ik haal contant geld voor de verhuizers en dan kunnen we keurig op tijd richting Richmond rijden. Ons doel is om daar om half  elf aan te komen voor Saskia naar een afspraak moet.

Anders kunnen we haar appartement niet in en we zouden al het een en ander kunnen doen voor Saskia terugkomt. Aanvankelijk schieten we lekker op en rijden via de Express Lanes de files op de gewone weghelft voorbij.

Als ik Waze echter open word ik er niet vrolijk van. Die geeft een aankomsttijd in Richmond van na elf uur aan! Dat betekent dat we onderweg nog flink wat verkeer tegen zullen komen. We moeten zelfs een omweg maken om de file van een ongeluk te vermijden. Gelukkig vindt Saskia iets om tussen de appartementsdeur te doen, zodat we er toch binnen zullen kunnen.

Net voor we in Richmond aankomen reikt Rick naar achteren. Hij aait Orion, die de hele weg schattig heeft liggen slapen. Dan vraagt hij waar Orions riem is en laat ik die nu toch vergeten zijn! Zonder riem is geen optie dus we gaan op zoek naar de dichtstbijzijnde Target.

Die moeten toch wel hondenriemen hebben, nemen we aan. Online in ieder geval wel, maar in de winkel die wij uitkiezen hebben ze alleen riemen voor kleine hondjes. Gelukkig blijkt er in hetzelfde winkelcentrum ook een PetSmart te zijn en daar hebben ze natuurlijk ruime keus.

Met een mooie knalblauwe riem en nog wat snoepjes voor Orion rijden we naar Saskia's appartement. Wonder boven wonder vinden we een prachtige parkeerplek recht voor de deur. We zetten Orions bench op in Kaylee's vroegere kamer en beginnen dan vast met opruimen en inpakken.

Niet veel later komt Saskia ook en dat is fijn, want die kan aangeven wat ze wel en niet wil houden. We schieten goed op en doen de lichtere spullen in onze minivan. Achter in het steegje staan grote bakken voor afval. Ideaal want daar kunnen ook wat grotere dingen in.

Saskia's katten weten niet wat ze ervan moeten denken

Tegen enen beginnen we trek te krijgen en bestellen online van Cava. Ideaal want je kunt je eigen salade samenstellen. Saskia en ik gaan erheen om het op te halen, maar we wachten en wachten terwijl ze de mensen, die in de rij staan helpen.

Na een tijdje zeg ik er wat van en dan wordt onze bestelling gauw gevuld. Soms denk ik dat het beter is gewoon in persoon te bestellen want de online bestellingen raken vaak op de achtergrond als het restaurant erg druk is.

Intussen belt Fred, de man die met zijn zonen zal komen helpen verhuizen, dat ze ietwat verlaat zijn. Geen probleem want dat zijn wij nu ook. We eten de salades en slepen dan de meubelen, die verhuisd moeten worden naar de woonkamer. Zo is het overzichtelijk.

Rond half drie gaat de deurbel. Tot onze verrassing heeft Fred maar liefst zeven zonen, die allemaal meehelpen (de jongste zal een jaar of acht zijn, de oudste tegen de twintig)! Saskia dirigeert wat mee naar haar nieuwe appartement moet en wat op de stoep voor de deur kan blijven.

Die oude meubelen zijn zo in trek dat er meteen al een iemand het ladenkastje mee komt nemen! De mannen hebben een pick up truck en een minivan en alles gaat in een keer mee! Dat hadden we niet verwacht en het is op deze manier zoveel minder stressvol!

Op weg naar het nieuwe appartement wat maar een paar blokken verderop is stoppen wij nog even bij de supermarkt voor koude flesjes water. Het is namelijk 37 graden en in Saskia's nieuwe appartement is de elektriciteit nog niet aangesloten en dus geen airconditioning. Binnen is het dan ook snikheet.

Om iets over half vier is alles boven en nemen de mannen weer afscheid. Ik ben zo ontzettend blij dat ik ze op Craigslist vond! Ik geef dan ook een flinke fooi waar ze duidelijk erg blij mee zijn. Zonder hen was het ons drieen echt niet gelukt, iets wat zelfs Rick moet toegeven.

 

Nu zetten Rick en Saskia zo snel mogelijk Saskia's bed in elkaar, want het is hier binnen niet te harden. Het is een leuk appartement en ik denk dat ze het sfeervol en eigen kan maken. Ze heeft op het moment alleen een bed, ladenkastje en koffietafeltje, dus er moet nog wel meer meubilair komen.

Slaapkamer en uitzicht van daaruit

Dat is echter van latere zorg en we gaan terug naar het nu vrijwel lege oude appartement. Ik heb intussen toch teveel van mezelf geeist en mijn "muur" bereikt. Rick wil Saskia nog helpen met schoonmaken en stelt voor dat ik rustig een drankje ga drinken bij de bar aan de overkant.

The Village Café is echt leuk, een lokale bar. Als ik er binnenloop zit het duidelijk vol met plaatselijke voornamelijk Afrikaans-Amerikaanse clientele. In plaats van als een vreemdeling behandeld te worden word ik van alle kanten begroet. Zo ontzettend hartelijk!

Mijn bloody Mary smaakt prima en kost maar $3,50. Het is echt gezellig en voor ik het weet sms-t Rick dat Saskia en hij klaar zijn. Alleen is er een klein probleempje vertelt Rick. Saskia zal in ieder geval de komende twee nachten nog in dit appartement slapen vanwege de airconditioning. De opblaasmatras, die wij meehadden, ging echter bij het opblazen kapot. We gaan dus nog maar weer even naar Target om een nieuwe te kopen.

Dan weet Saskia een leuk Tex-Mex restaurant, En Su Boca. We hebben geluk want er komt net een tafeltje vrij. Moe, maar voldaan genieten we van de heerlijke salades, de mijne met pittige chorizo. Het was een drukke dag, maar dankzij Fred en zijn boys was het veel makkelijker dan wij ooit hadden gedacht.

We halen Orion op van Saskia's appartement waar hij gelukkig rustig is geweest in zijn bench want er mogen eigenlijk geen dieren binnen daar. We nemen afscheid van Saskia en rijden dan zonder oponthoud terug naar huis.

Als je moe bent is 160 kilometer nog best een end, maar we komen net voor tienen heelhuids thuis. We drinken nog wat en zoeken dan ons bed op.

Zondag

We waren gisteravond echt moe en ik ben dit keer eerder wakker dan Rick. Ik lees wat op mijn telefoon zodat ik hem niet wek. Om kwart voor negen zijn we beiden op en gaan koffies halen bij Starbucks. Ik moet mezelf er door de week van weerhouden geen nitro brew te gaan halen want dat is zo ontzettend lekker!

Op de Panera app bestel ik mijn ontbijtboterham, ham, kaas, ei, spinazie, tomaat en komkommer. Die staat al klaar als ik er binnenloop en nietsvermoedend neem ik hem mee. We willen ook wat boodschappen halen van Whole Foods en vinden daar een picknicktafel om te ontbijten. Alleen blijkt er geen ei op mijn brood te zitten!

Dat vind ik wel het belangrijkste ingredient dus ik bel Panera. Een manager verontschuldigt zich en belooft zelf een nieuwe boterham voor me te maken. Ik krijg ook mijn geld terug, dus heel schappelijk. Nadat we onze Whole Foods boodschappen gedaan hebben staat het inderdaad klaar en smaakt extra goed.

Rick gaat lichtjes hangen op het deck en ik dwing mezelf tot een uur op de elliptische machine en dan tien keer de trap op en af. Gisteren heb ik mijn stappendoel net niet gehaald, maar wel meer dan genoeg trappen met die appartementen op de eerste verdieping.

We kijken naar de penalties van Spanje en Rusland en zien Spanje dus ook verliezen. Wat een vreemd wereldkampioenschap is het tot nu toe met drie grote teams zo vroeg eruit. Ik ben heel benieuwd wie er uiteindelijk kampioen wordt.

We hebben lunch van Whole Foods meegenomen. Voor mij net als vrijdag gerookte zalm, reepjes verschillende kleuren paprika en yoghurt dille saus. Dit wordt een lunch die ik deze zomer vaak ga eten, denk ik zo.

Het is inmiddels 37 graden en dus tijd om af te gaan koelen in het zwembad. Daar is het vrij druk, maar we vinden nog een paar ligstoelen in de schaduw. Het water is 29 graden dus precies goed voor mij. Ik zwem mijn kilometer en Rick, die vanwege zijn schouders niet mag zwemmen, leest strips in het water.

Gevoelstemperatuur 45 graden zegt de app, maar zo erg was het niet

Tegen vieren gaat Rick terug naar huis en ik blijf nog even. Ik kijk de wedstrijd Kroatie - Denemarken op mijn telefoon en wat een nagelbijter is dat! Ik juich voor de Denen en af en toe kijk ik gegeneerd om me heen als ik dat hardop doe. Niemand merkt het echter op.

Kroatie heeft de winst wel verdiend na dat vrijwel zekere doelpunt wat een gemiste penalty werd. Grappig is dat Guud Hiddink en Clarence Seedorf hier ook commentatoren zijn. Dat Nederlandse accent in het Engels herkennen wij met gemak en ik vind het leuk dat het niet enkel Amerikanen zijn (die tenslotte geen grote kenners van voetbal zijn over het algemeen).

Thuis tref ik Rick bezig met zijn pijlen waarop hij de afstand van ons huis naar plaatsen, die ons na aan het hart liggen, schildert. Hij heeft er stencils voor en Parijs en Venetie zijn klaar. Uiteindelijk gaan die allemaal aan een paal aan de rand van ons deck.

Voor het avondeten gaan we naar B Side. Met dit hete weer is koud eten wel zo fijn. Hier hebben ze de lekkerste charcuterie, die in de slagerij naast het restaurant wordt gemaakt, en veel verschillende kazen.

We beginnen echter braaf met een tomatensalade met komkommer soep en augurk reepjes, erg lekker. Ook de amandel hummus met gegrilde worteltjes delen we en die zijn zelfs wat pittig.

Dan bestellen we vier soorten vleeswaren en twee soorten kaas. Daarbij ook een pannetje met hun heel bijzondere olijven met andouille worst erin. Die laatsten zijn niet te beschrijven zo lekker! Letterlijk niet te beschrijven.

In plaats van brood vragen we er crackers bij vanwege ons lowcarb dieet. Die blijken amandelcrackers te zijn dus helemaal goed. Al met al smullen we van alles en Jag(uar), de bartender is super vriendelijk.

Naast mij spreekt een stel Spaans en ik hoor ze tegen Jag zeggen dat de man op bezoek is uit Spanje. Ik besluit eens "Amerikaans" te zijn en als ze het over de "melting pot" van nationaliteiten in dit gebied hebben vertel ik dat ik oorspronkelijk Nederlands ben.

De Spanjaard spreekt niet veel Engels, maar via zijn vriendin laat hij weten dat hij in Nederland is geweest en het er mooi vond. Hij woont in Madrid, maar vindt dat geen fijne stad. Als laatste laat hij nog weten dat hij teleurgesteld is in Spanje na de wedstrijd van vandaag. Ik zoek naarstig naar mijn ver weggestopte gelimiteerde Spaans, maar dat komt vandaag niet tevoorschijn.

Al met al een gezellige en zeer smakelijke maaltijd, die wij wel vaker gaan eten deze zomer. Thuis gaan de voeten omhoog en de tv aan. Als er niet zoveel muggen zouden zijn, zou ik buiten blijven zitten, maar zelfs met Deet op vinden ze me nog. Ik overweeg serieus de tuin te laten sprayen, maar ik ben dan bang dat dat ook schadelijk voor de goede insecten, zoals bijen.