Dag 1 Bruiloft reis: Naar New Jersey

We staan allemaal bijtijds op en dat is makkelijker nu de zon eindelijk weer de kamer binnen schijnt. Rick en ik gaan ontbijt halen van Starbucks en daarna nog een paar boodschappen van Safeway. We eten gezellig samen en gaan dan aan de slag.

Terwijl ik mijn uur cardio op de elliptische machine doe pakken de mannen verder in. Ik ben al vrijwel klaar daarmee. Alleen mijn toiletspullen moeten nog in de tas. Onze streeftijd om te vertrekken is elf uur, door Rick gezet, maar zoals altijd wordt dat ietsje later.

De van ligt vol spullen en onze nette kleding daar overheen gedrapeerd. Katja en Kevin hebben ook heel wat voor ons om mee te nemen. Zo komt een minivan toch weer goed van pas. Ik wil er niet nog een voor mijn volgende auto, maar toch...

Het verkeer onderweg is heel goed voor deze regio! We komen alleen bij Baltimore even in langzaam rijdend verkeer terecht. Als we de Susquehanna rivier over zijn moeten we al snel de snelweg af en via allerlei kleine wegen weven we ons een weg naar Manahawkin, vlakbij Long Beach Island.

Opeens zegt Rick geschrokken dat er een paar waarschuwingslichtjes aan gegaan zijn. Het betreft de "check engine" en het "VSC" licht. Gauw kijk ik in de gebruiksaanwijzing voor de van en daar staat dat je dan naar de garage moet. Er staat echter niet meteen wat bij sommige andere lichtjes wel staat.

Een zoektocht op het internet laat zien dat het iets te maken heeft met het anti-slippen van de banden. Niets urgents dus, gelukkig! Dat kunnen we nu echt niet gebruiken! De van is meer dan tien jaar oud dus het verbaasde me al dat zoiets niet eerder gebeurde.

We rijden langs allerlei boerderijen

Tegen half vier komen we bij de Holiday Inn aan waar we de komende twee nachten door zullen brengen. We checken in voor onze twee kamers en brengen de bagage naar boven. Dat vergt twee gangen en als we weer beneden komen zien we Paul, onze vroegere buurman. Hem hebben we al zeker vier jaar niet gezien!

Hij heeft natuurlijk Leah, Katja's beste vriendin en mede maid of honor, en Jan, zijn vrouw, mee. Het wordt een heel hartelijk weerzien! Zij blijken ook de kamer naast de onze te hebben en we spreken af over een half uur iets te gaan drinken in de gezellige bar beneden.

Als we weer beneden komen op weg naar de bar zien we zowel Ricks vader en zijn vriendin Carol als mijn ouders, die net zijn aangekomen uit Nederland. We nodigen beide stellen uit ook iets te komen drinken.

In de bar vinden we een grote picknicktafel en bestellen drankjes. Rick breekt zijn dieet en bestelt een biertje. Ik houd het bij mijn favoriete bloody Mary. De Stieglers komen al gauw en mijn schoonvader ook. Carol was moe en wilde een dutje doen.

Niet veel later komen mijn ouders er ook bij. Had ik geweten dat zij er vandaag al zouden zijn (ik dacht dat ze met mijn zus mee zouden komen) dan had ik hen ook bij onze restaurant reservering meegerekend.

Hopend dat dat nog kan bel ik het restaurant, maar de eigenaar is heel stellig. Hij heeft geen plaats voor zo'n grote groep en kan ook aan onze tafel niet meer mensen laten zitten. Later blijkt dat we sowieso al een heel nauwe tafel voor zeven personen hebben!

Het wordt gezellig zo met zijn allen. De tijd gaat dan ook snel en voor we het weten moeten we opschieten voor onze reservering. Er moeten ook nog wat dingen van Kevins auto naar onze kamer gebracht worden, onder anderen Katja's jurk.

Het restaurant is een half uur rijden verderop en we zijn een beetje laat. Rick zet mij af en gaat naar een parkeerplaats zoeken. Ik kan de ingang van het restaurant niet vinden aangezien dit een hotel is. Ik loop eerst de cadeauwinkel binnen en vraag daar de weg. Die volgend kom ik in de keuken terecht en dan eindelijk wordt me de weg gewezen naar de host tafel.

Daar wordt ik naar onze ronde tafel geleid en het valt me meteen op dat we wel erg dicht op elkaar moeten zitten. Maar ja, niets aan te doen. Het duurt even, maar dan vinden de anderen het restaurant ook.

Tot Katja en mijn genoegen is er een sushi bar en wij beiden bestellen daarvan. Kai en ik delen de edamame als voorafje en de rest bestelt van het gewone menu. Mijn sashimi smaakt prima, maar bij de restaurants waar wij gewoonlijk heen gaan is die beter.

Al met al is iedereen zeer tevreden over hun eten en wordt het een gezellige maaltijd. De naam van het restaurant is Engleside Inn, natuurlijk erg leuk met onze achternaam. Kai stelt voor een foto binnen te laten nemen (in(n)) en ook een buiten.

Dat doen de ober en iemand buiten graag en dan rijden we terug naar het hotel. Daar brengen Katja en Kevin nog een heel aantal dingen naar onze kamer.

Zij komen hier morgen ook logeren, maar hebben zoveel zelf gemaakte spullen, die nog mee moeten, dat Rick morgen ook chauffeur gaat spelen. Gelukkig hoeven we ons geen zorgen te maken over de lichtjes in de van want hij zal nog heel wat kilometers daarmee maken!

Zoals ik al eerder schreef, geen blogs op tijd de komende paar dagen. Ik vind het nu al heel bijzonder. Kreeg vanavond een knuffel van zowel de bruid als de bruidegom. Wat wil ik nog meer!