Dag 4 en 5 Bruiloft reis: Naar het strand

Zaterdag

Waarschijnlijk toch te opgewonden van het hele bruiloft gebeuren heb ik nauwelijks geslapen. Wel gedoezeld en ik voel me dan ook niet moe als ik om acht uur opsta. Ik maak me klaar en dan wordt Rick ook wakker.

Sue en Ralph, Kevins ouders, hebben ontbijt geregeld vanaf half negen en als wij keurig op tijd aan komen lopen staat alles al klaar. Gelukkig zijn we er precies om half negen want onze buren Chuck en Lorraine zijn er al en anderen volgen snel.

Er is van alles lekkers, verschillende soorten quiches, gerookte zalm, fruit, mimosa's of bloody Mary's en we smullen ervan. Het is ook erg gezellig en voor we het weten loopt het tegen half elf en moeten we ons haasten om voor elf uur te vertrekken.

Er is vandaag ook een bruiloft hier dus er wordt om ons heen al driftig schoongemaakt door het personeel. Alle versieringen, bloemen etc. moeten ook in de auto's van Kevin en Ralph geladen worden. Wij nemen een vaas met zonnebloemen mee, hopelijk overleven die tot we thuiskomen. De krans met bloemen, die we probeerden mee te nemen, sneuvelt al op de parkeerplaats.

Om elf uur is het allemaal klaar en nemen we afscheid van het kersverse echtpaar. Hopelijk zien we ze morgen weer. Ook bedanken we Sue en Ralph voor alles wat zij gedaan hebben en zij ons. Dan rijden we naar Long Beach Island waar we nog twee nachten door gaan brengen met mijn familie.

Onderweg stoppen we bij de grote Ron Jon's want Saskia is haar badpak vergeten. Gelukkig vindt ze een leuke, want we zijn van plan naar het strand te gaan. Mijn broers en zus logeren bij de Drifting Sands en daar hebben wij ook twee kamers geboekt. Alleen is het pas twaalf uur en de kamers niet klaar tot drie uur.

We lopen het strand op waar we onze groep al snel vinden. De neefjes en nichtjes en mijn zus, zwager en schoonzus hebben surfboards gehuurd en proberen de golven te "vangen". Het ziet er alleen nogal dreigend uit en mijn zus, Kai, jongste nichtje en ik gaan naar de kamer van mijn zus.

Zij hebben direct zicht op zee en op hun balkon praten we een tijdje gezellig tot Rick zich afvraagt waar ik blijf. Het is intussen ook lunchtijd. Saskia en Kaylee blijven op het inmiddels zonnige strand (waar zij deelnemen aan een pyramide van tien mensen waarvan ik de foto's nog moet krijgen) en vragen of we veganistische repen voor ze mee kunnen brengen.

Kai, Rick en ik gaan op zoek naar een restaurant. We zien The Crab House en krijgen daar meteen een tafeltje. We bestellen ons eten, maar het duurt wel heel lang voor we onze salades en sandwich krijgen.

Het is dan ook al bijna drie uur als we klaar zijn en Saskia en Kaylee hebben flinke honger. We haasten ons terug met hun repen, die ze dankbaar verorberen. Onze kamers zijn inmiddels klaar en we slepen onze spullen naar boven. Rick en ik hebben zicht op zee, maar de kamer van de kinderen is in een ander gebouw.

Intussen proberen mijn broer BJ en ik een tafel voor 22 personen te vinden. Onmogelijk natuurlijk op een zaterdagavond midden in de zomer. Maar gelukkig vinden we het restaurant in de Holiday Inn bereid om drie picknick tafels voor ons vrij te houden. Ook wel net zo makkelijk want dan hoeven mijn ouders nergens heen te rijden.

Eindelijk verkleden we ons in onze badpakken en nemen onze stoeltjes en parasol mee het strand op. Rick vermaakt zich in het water, maar ik moet niets van de hoge golven hebben. Bovendien is het me te koud. Ik houd het bij pootje baden.

Onder de parasol op mijn stoeltje is het goed toeven. Er staat een verkoelend briesje van zee. De tijd gaat weer heel snel en rond vijven gaan we ons klaarmaken voor het avondeten. We rijden er in verschillende auto's heen en BJ en mijn ouders zitten al aan een van de tafels als onze hele groep aankomt.

De neefjes en nichtjes, Kai, Saskia en Kaylee zorgen ervoor dat ze allemaal aan een van de picknicktafels passen. Rick en ik zitten aan een tafel met mijn broer, zwager en mijn twee schoonzussen.  

Eigenlijk had ik weer netjes een salade moeten nemen, maar de foot long hot dog ziet er zo lekker uit. Ik bestel er een zonder broodje en met een kleine salade erbij en ik krijg er geen spijt van. De serveerster zei al dat ze heerlijk waren en dit is inderdaad een van de beste hot dogs, die ik ooit gegeten heb.

Na het eten nemen we afscheid van mijn ouders en mijn broer en schoonzus en de kinderen. Die laatsten gaan nog niet naar huis, maar hebben nog bijna een week in ons gebied te besteden. Mijn ouders gaan bij mijn zus logeren.

Nu voel ik het toch wel heel goed dat ik vannacht bijna niet heb geslapen. De anderen willen nog champagne gaan drinken op het strand, maar ik ben er te uitgeput voor. Rick gaat wel even, maar rond elf uur gaan we slapen.

Zondag

We hebben met de familie afgesproken om een laatste ontbijt samen te hebben voor mijn zus en gezin en mijn nichtje en achternichtje ook terug naar huis gaan. We ontmoeten elkaar voor het hotel en lopen naar Jayson's Pancake House.

Wonder boven wonder kunnen we met zijn vijftienen zo aan tafel! De kinderen nemen weer een tafel in beslag en wij volwassenen de andere. Het is zo leuk om de neefjes en nichtjes zo close te zien! Ze hebben zelfs een WhatsApp groep gemaakt met zijn allen.

Natuurlijk nemen we weer foto's al hebben de kinderen daar duidelijk genoeg van getuige de vele tongen, die worden uitgestoken. Het eten is erg goed en wordt al snel geserveerd. Ik heb een omelet met allerlei groentes en plakjes tomaat erbij in plaats van de gebakken aardappel.

Dan nemen we ook weer afscheid van mijn zus, zwager en de kinderen en mijn nicht en achternichtje, die nog een nachtje in New York gaan doorbrengen. Ook Saskia gaat terug want zij moet morgen weer in Richmond zijn voor haar school.

Nu zijn alleen mijn Canadese broer en schoonzus en hun kinderen en Rick, Kai en ik over. We maken ons gauw klaar voor het strand waar sommigen nog een tijdje gaan surfen. Tegen twaalven moeten zij naar Newark om mijn neefje naar het vliegveld te brengen. Hij vliegt vanavond terug naar Toronto waar hij woont.

Mijn Canadese familie zullen voor het avondeten terug zijn en Kevin en Katja zijn in aantocht en zullen ook meeeten. Ik zoek dus een restaurant dat een tafel van acht personen heeft en vind Daddy O waar ik voor half acht reserveer.

Wij blijven op het strand en Rick en Kai gaan lunch halen van de Wawa, die op de hoek ligt. Veel is het niet, een salade met sla, kerstomaatjes, ham en kaas, maar genoeg voor mij. De mannen vermaken zich in het water en met een balletje naar elkaar gooien, maar ik kom mijn stoel onder de parasol niet af.

Mijn boek is weer veel te spannend! Het is ook zo ontspannend aan de rand van de oceaan met de blauwe lucht en het blauwe water en rustgevende geluid van de branding.

Tegen drieen sms-t Katja dat ze er bijna zijn. Ik moet toch terug naar het hotel voor een pit stop dus wacht even op ze. Ze verkleden zich in onze kamer en komen dan met hun spullen ook het drukke strand op.

We hebben gelukkig ons plekje redelijk vroeg gevonden te hebben al vond een oudere dame het nodig BJ uit te schelden omdat hij vijf meter van haar vandaan op het openbare strand zijn parasol wilde neerzetten! Nu zitten mensen veel dichter op elkaar dan vijf meter. Sommige New Jerseyans en New Yorkers zijn een apart volkje.

Aangezien onze reservering voor wat later is gaan we pas tegen zessen terug naar de kamer. Ik heb inmiddels mijn zoveelste Nora Roberts boek uit en tot het einde wist ik niet wie de moordenaar was. Ik blijf het heerlijke lectuur vinden.

In de kamer krijgen we een telefoontje van Daddy O dat ze onze reservering moeten annuleren omdat hun stroom is uitgevallen. Oh jee, waar kunnen we zo laat nog een tafel van acht vinden?? Gelukkig weet Kevin Tuckers Tavern en daar is nog plaats.

Met zijn allen achter elkaar rijden we erheen. Het is wel redelijk ver aan de zuidkant van het eiland, maar het is ook een leuk ritje om te zien wat hier allemaal te doen is. Er zijn een paar permanente kermissen, midget golf banen en allerlei winkeltjes.

We krijgen een ronde tafel bij Tuckers Tavern en zetten Kai en mijn nichtje naast elkaar, Katja en Kevin daarnaast, mijn broer en schoonzus aan beide kanten van mij en Rick naast BJ. Omdat het een ronde tafel is gaat het gesprek met de hele groep makkelijk.

Katja en ik en BJ en AM delen ieder een dozijn oesters. Er komen ook gefrituurde augurken op tafel maar daar houd ik me ver van. Als hoofdgerecht bestellen de meesten de crabcakes of de crabcake sandwich, maar ik ben eigenwijs en neem de tonijn. Voor $32 verwacht ik een lekkere sushi kwaliteit tonijnbiefstuk.

Als ik het voorgezet krijg vind ik het er al niet lekker uitzien. En als ik in de tonijn snijd blijkt die bevroren te zijn geweest. Dat merk je meteen aan de waterige smaak die eraan zit. Ook de groentes erbij smaken naar niks. Ik kan het niet door mijn keel krijgen en wil hier geen $32 voor betalen.

De serveerster komt langs om te vragen hoe alles is en ik verontschuldig me dat ik mijn gerecht echt helemaal niet lekker vind! Gelukkig neemt ze dat goed op en vraagt of ik iets anders wil. Die crabcakes van Rick en Katja zien er wel erg lekker uit dus die bestel ik met asperges. Dat is inderdaad een goede keus!

Het loopt al tegen tienen als we afscheid nemen. Dit keer weer voor onbepaalde tijd van Katja en Kevin, al wil Katja een keer hier komen terwijl Kai er nog is. Zij kon vandaag komen omdat ze morgen opgeroepen kon worden om in een jury bij een rechtszaak te zitten. Morgen hoeft ze niet te komen weet ze al en of ze dinsdag moet komen hoort ze morgenmiddag om half zes (uiteindelijk hoeft ze niet te komen, maar heeft daardoor wel vrij van haar werk).

Vanavond is het voor iedereen te laat om nog naar het strand te gaan en we spreken af elkaar morgenochtend weer voor het ontbijt te treffen. Ondanks dat ik bijna de hele dag op het strand heb geluierd ben ik toch flink moe en val als de lichten uitgaan meteen in slaap.