Een dag Washington voor ons allen en een rustigere zondag

We staan vanochtend allemaal tegelijk op rond acht uur. Rick en Kai eten ontbijt thuis en Saskia en ik halen het onze. Dat van mij op weg naar de stad bij Starbucks. In de auto eet ik mijn egg bites en geniet van de nitro brew.

Eenmaal in de stad vindt Rick een parkeerplaats voor het Smithsonian kasteel. Daar nemen we afscheid want ik ga water kopen in het kasteel en dan op mijn groepje van vandaag wachten. Rick, Kai en Saskia gaan de Air and Space en Natural History Musea bezoeken.

Zoals gewoonlijk heb ik geen idee wie ik vandaag ga rondleiden. Ik weet alleen dat een persoon E. heet en dat er drie mensen zullen zijn. Ik ga in de schaduw wachten en zie drie mannen aankomen. Voor de verandering zien ze er niet heel Europees uit en een man draagt een t-shirt met Connecticut erop.

Even denk ik dat het dan vast Amerikanen zijn, maar dat is niet het geval. Aarzelend vraagt E. of ik Petra ben en dat beantwoord ik natuurlijk bevestigend. Ik maak kennis met de tweeling M. en E., en met hun vriend, die ook E. heet.

Er wordt vandaag regen voorspeld, maar voorlopig ziet de radar er goed uit. Het is zelfs best zonnig. De vochtigheidsgraad is wel enorm en ik ben blij met mijn haarband en paardenstaart, die voorkomen dat het zweet in mijn ogen druipt.

We lopen langs het Washington Monument naar het Tweede Wereldoorlog Monument. Daar zien we een enorme groep Marine kadetten, die langs de monumenten gaan. Ze rennen ertussenin en dan zien we bij het Vietnam Veteranen Monument dat ze ook dingen leren over de monumenten die ze bezoeken.

Bij het Lincoln Memorial is het zoals altijd druk en heel vochtig. We lopen trouwens kennelijk op een flink tempo en, al wordt er zeker gefotografeerd, we lopen flink voor op mijn gewoonlijke schema.

Na het Koreaanse Oorlogsmonument steken we over naar het Tidal Basin. Toen we de stad in reden zag ik al dat er een boom neer werd gehaald langs de gewoonlijke stoep, die we lopen, dus we steken eerder over.

Er staat hier dichter bij de rivier een verfrissend briesje en dat is hard nodig. We bekijken de drie monumenten langs dit meertje en lopen dan terug naar de bewoonde wereld. Onderweg komen we nog langs het Bureau of Engraving and Printing waar alle dollars worden gedrukt.

We bekijken de achterkant van het Witte Huis en daarna vertel ik over de geschiedenis ervan aan de voorkant. Een half uur voor onze reservering komen we aan bij de Old Ebbitt Grill. Daar krijg ik een pieper in mijn handen en wordt er gezegd dat we misschien wel een half uur moeten wachten. Dat valt alles mee want tien minuten later worden we al naar onze tafel gebracht.

De mannen nemen burgers en ik de "little gem" salade met geiten blauwe kaas. Het is een kleine portie en perfect voor mijn lunch. We praten over van alles en nog wat tijdens het eten en dan is het tijd onze wandeling voort te zetten.

Langs Pennsylvania Avenue en o.a. via de National Archives en het FBI gebouw lopen we naar het Capitool. Daar klimmen we Capitol Hill op langs de achterkant van het gebouw. Van hieruit heb je ongeveer hetzelfde uitzicht als de nieuwe presidenten wanneer ze ingezworen worden.

Aan de voorkant van het gebouw wordt er nog gefotografeerd en dan lopen we naar de Library of Congress. Daar geef ik mijn gewoonlijke rondleiding en ben nog steeds verliefd op dit gebouw. Na het bekijken van de oudste kaart van de VS leid ik ze weer naar beneden.

Hier geef ik ze de optie de tunnel naar het Capitool te nemen om daar nog de rondleiding te doen. Dat gaan ze graag doen dus we nemen afscheid. M. betaalt mij en ik krijg zo'n grote fooi dat mijn ogen er bijna uitvallen! Super aardig! Meestal krijg ik geen fooi en ik begrijp dat vanuit Nederlands/Belgisch oogpunt, dus als mensen het wel op de Amerikaanse manier doen vind ik dat helemaal fantastisch.

Rick komt me ophalen en deponeert me op het terras van de Occidental Grill. Dan gaat hij terug naar het Natuurhistorisch Museum om daar met Kai en Saskia nog rond te kijken. Ik ben blij dat ik in de makkelijke stoel op het terras kan neerzijgen want mijn voeten doen ontzettend veel pijn.

Dit restaurant is heel luxe en behoort bij het historische Willard Intercontinental hotel. Maar op hun terras hebben ze happy hour waardoor drankjes stukken goedkoper zijn. Ik bestel een bloody Mary en geniet daar in alle rust van.

Tegen zessen halen Rick en de kinderen me op en rijden we huiswaarts. Gelukkig kon Lorraine Orion halverwege de middag uitlaten. Thuis zijn we allemaal te moe om nog ergens heen te gaan. We bestellen dus avondeten van verscheidene restaurants.

Kai en Saskia van Sunflower, veganistisch, ik van Yama, sashimi en Rick haalt kabobs van Vienna Kabobs. Rick gaat het allemaal ophalen en dan eten we samen. Het is gezellig zo met zijn viertjes, zo jammer dat Katja er niet bij kan zijn. Vooral omdat haar schoonzusjes haar nergens bij betrekken en ze daar vanavond verdrietig om was. Het wordt tijd dat Katja en Kevin naar hun eigen huis verhuizen.

Zondag

Voor ons doen slapen we uit en staan pas tegen half negen op. Het is lekker zonnig buiten ondanks de voorspelling van regen. Die lijkt net als gisteren tenminste vanochtend niet te komen. Toch raar hoe voorspellingen zo vaak verkeerd kunnen zijn de zomer. Mij hoor je niet klagen.

Het boeket rozen is zo prachtig! 

Het is ook wat koeler dan de afgelopen dagen. Saskia is al vertrokken naar haar geliefde Caffe Amouri en Kai heeft al ontbeten. Rick en ik halen koffies van Starbucks en dan mijn ham, kaas en ei boterham van Panera.

We werken nog even een kort boodschappenlijstje af bij de Giant en dan is het weer sporttijd. Rick gaat het gras maaien en maakt dan een kort fietstochtje. Saskia sport door de mall om herfstkleding te zoeken en Kai neemt Orion mee voor een ellenlange wandeling. Ik doe mijn gewoonlijke uur op de elliptische machine en tien trappen.

Rick vertrekt naar de mall en Saskia is daar ook nog steeds. Kai blijft lang weg dus ik ga alleen lunch halen, een kleine salade van Panera. Twee deuren verderop van daar is Just $1 waar ik een vrolijke tas voor Ricks cadeautje morgen koop.

Het is nog steeds heerlijk weer en ik begin op het deck aan de ellenlange lijst van vragen van de Katholieke Kerk voor Chris's teniet verklaring van haar huwelijk. Om de een of andere reden gaan idioot veel vragen over pornografie. Het lijkt wel of ze daar een obsessie mee hebben!

Hoezeer ik ook probeer te begrijpen waarom een kerk na het voor de wet ontbinden van een huwelijk nog zoveel intieme vragen beantwoord moet krijgen voordat het kerkelijk ontbinden goedgekeurd wordt, het lukt me niet. Maar ik beantwoord alles naar mijn beste weten en hopelijk is dat genoeg voor Chris.

Dan belt mijn zus en we kletsen gezellig meer dan een uur. Ik ben zo blij met de goede relatie met mijn broers en zus. Dat merkten we weer tijdens en na de bruiloft. Misschien juist omdat we allemaal een moeilijke relatie met onze ouders hebben.

Moeilijk te filmen, maar intussen ruzieen twee kolibrietjes boven mijn hoofd over onze nectar

Nu de regen echt uit lijkt te blijven ga ik in mijn hangmatstoel liggen lezen. De anderen doen hun ding en het wordt een ontspannen zondagmiddag.

Opeens beginnen de magen te knorren en vraagt Saskia of we bij True Food Kitchen kunnen gaan eten. Het lukt me via Open Table een reservering te krijgen daar en ik weet al wat ik van het menu wil proberen.

De spaghetti squash casserole smaakt me zo goed dat dit mijn nieuwe favoriet wordt. Kai en Saskia genieten van de TLT, een veganistische BLT. Rick heeft de Marokkaanse kip, die er ook goed uitziet. Aangezien Rick niet van spaghetti squash houdt, ga ik dat voortaan hier bestellen!

Op weg naar huis zien we een prachtige zonsondergang. De anderen gaan thuis in de basement X-Box spelletjes spelen en ik blijf boven mijn blog schrijven. Op die spelletjes kan ik me 's avonds niet concentreren om de een of andere reden. Zo eindigt weer een heel leuk weekend! 

In mijn afwezigheid vindt Flapjack mijn stoel ook erg lekker