Een rondleiding, interessante discussie en een Pokemon Go zondag

Zaterdag

Alweer heb ik de hele nacht doorgeslapen en als Rick om kwart voor acht opstaat laat mijn blaas me weten dat het tijd is dat ook te doen. Ik voel me tegenwoordig weer veel meer mezelf en ik dank daar de hormoontherapie voor. Ik zie mijn gewicht ook naar beneden gaan, eindelijk!

We halen koffies van Starbucks en voor mij de egg bites. Rick heeft thuis al zijn "omelet" gegeten. We rijden naar het Community Center en gaan naar het wekelijkse marktje daar. Rick koopt wat komkommers en paarse uien en ik gele tomaten.

Mary en David zijn er ook en natuurlijk wordt er weer gevraagd hoe de bruiloft was. Onvoorstelbaar dat die alweer meer dan een week geleden was! Ik kijk nog iedere dag de foto's en kan me bijna niet voorstellen dat die prachtige bruid onze dochter is.

We spelen intussen ook wat Pokémon Go en vangen van alles. Dan doe ik 5000 stappen op het deck terwijl Rick de achtertuin maait en het gras langs de stoep achter ons huis. De rest van mijn stappen ga ik tijdens mijn rondleiding vanmiddag krijgen.

Als ik klaar ben doe ik mijn bikini aan en ga naar het zwembad. Rick gaat een stuk fietsen, maar ik vind mijn vertier met deze hitte veel fijner. De banen zijn bezet, maar het zwembad is heel leeg, dus ik zwem gewoon naast de banen mijn kilometer.

27 kilometers totaal

Roxanne, de moeder van Raffi, Katja's goede vriend, die ook bij de bruiloft was, komt nog even praten over hoe leuk Raffi de bruiloft vond. Het was heel fijn voor Katja dat haar high school vrienden er waren. 

Thuis was ik mijn haar en kleed me in de turquoise kleren waaraan mijn groepje me vanmiddag moet herkennen. Dan rijden Rick en ik naar Panera en halen onze halve salades op. Die van mij is met pindasaus en zo lekker!

Dan is het tijd om naar de stad te gaan. Rick zet me dichtbij het Witte Huis af. Ik had afgesproken met mijn groepje op de hoek van Pennsylvania Avenue en 15th Street. Alleen realiseer ik me nu dat dat op 3 plaatsen zou kunnen zijn, zo ingewikkeld is Washington hier.

Gelukkig heb ik een telefoonnummer en bel E. om te zeggen dat we elkaar beter bij het Lafayette standbeeld voor het Witte Huis kunnen ontmoeten. Al gauw zie ik iemand met een oranje sjaal aan komen lopen en ik maak kennis met E., L. en hun volwassen kinderen S. en J.

We gaan voor het Witte Huis langs waar ik over de geschiedenis daarvan vertel. Gelukkig is er van de neo-Nazi's, die dit weekend Washington onveilig komen maken niets te merken. Dan lopen we naar de achterkant en ik neem een foto van hun vieren. Het Washington Monument volgt en de geschiedenis daarvan vindt men altijd leuk.

Het is nog steeds droog, maar ik kijk angstvallig op de buienradar. We lopen door het Tweede Wereldoorlog Monument en het Vietnam Veteranen Monument. In het Lincoln Memorial zie ik dat de regen heel dichtbij is.

Zelfportret

Het blijft echter nog droog en zo zien we het indrukwekkende Koreaanse Oorlogsmonument. Daar wordt ook een ceremonie voor veteranen gehouden en de taptoe gespeeld op de trumpet en dan worden alle namen van de vermiste soldaten van die oorlog opgenoemd. Dat zijn er heel wat want als wij alles bekeken hebben is het nog bezig.

We steken over naar het Tidal Basin en ik vertel over het Martin Luther King Jr Memorial. Dan vraagt E. of het de bedoeling is om langs het meer te lopen. Ik antwoord beamend en haar antwoord is "nee".

Natuurlijk vind ik dat nooit erg. Ik vertel over het Jefferson Memorial aan de overkant en Thomas Jefferson zelf. Zij missen nu het Franklink Roosevelt Memorial, maar vinden dat prima. Het begint nu ook te plenzen en ik wijs waar ze kunnen schuilen.

We nemen afscheid en ik neem een taxi naar het nieuwe Hilton hotel aan de Wharf waar Rick al aan de bar zit. Het duurt even voor ik het hotel vind, maar zie Rick dan meteen aan de bar. Helaas kunnen ze geen bloody Mary maken, maar een dirty martini is ook lekker.

Naast ons zit een Indiase, die door Trump niet haar Amerikaanse nationaliteit kan krijgen. Terecht is zij boos op een lesbische vrouw uit West Virginia, die niet wil stemmen. Er volgt een hele discussie over waarom stemmen zo belangrijk is, zeker nu. De vriendin van de lesbische vrouw en de vriend van de Indiase vrouw mengen zich af en toe in de discussie.

Rick en ik ook en ik kan het niet helpen af en toe de Indiase vrouw bij te vallen. Amerikanen hebben geen idee wat erbij komt kijken een legale immigrant hier te zijn (zelfde voor Nederlanders, maar dat terzijde). Rick vind het zo'n mooie discussie dat hij betaalt voor een rondje voor de vier jongeren.

We bestellen de pittige gegrilde calamari als voorafje en dan heb ik de scallops met asperges.  Rick heeft de zalm met spinazie. De conversatie gaat intussen verder en maakt dat we ons goed voelen over de toekomst van dit land. De nieuwe generaties gaan het bepalen, daar ben ik van overtuigd.

We nemen afscheid van onze nieuwe "vrienden" en ik hoop echt dat de Indiase dame op tijd Amerikaans wordt. Wij zoeken Ricks auto weer op en rijden zonder oponthoud terug naar huis,

Daar gaat Rick nog met de buren kletsen, maar ik ben te moe. Het was een heel leuke dag. die weer omvloog. De rondleiding was stukken makkelijker dan verwacht en ik hoop dat ze niet te nat zijn geworden op de terugweg!

Zondag

Ook vandaag halen we weer koffies van Starbucks. De nitro brew is zo lekker! Hij gaat altijd te snel op. Mijn ontbijt haal ik van Panera en dan spelen we op de terugweg weer wat Pokémon Go. Het is zoveel leuker nu Rick ook speelt!

Als ik mijn ontbijt opheb moet ik aan mijn uur cardio op de elliptische machine geloven. Rick gaat verder aan de tuin en is blij dat de beloofde regen nog even wegblijft. Het is wel erg somber buiten en we besluiten kaartjes voor een film vanmiddag te kopen.

Tegen lunchtijd begint het echter op te klaren. Voor ons middageten maken Rick en ik beiden een salade, die van mij verschillende groentes van de salade bar bij Whole Foods. Rick heeft er een chocolade shake bij (verschrikkelijk!) en ik gerookte zalm (heerlijk!).

Inmiddels loopt het tegen tween en we rijden naar het Mosaic District om Pokémon Go te spelen. Daarin zijn we niet de enigen! Het is gewoon druk met groepen spelers. Erg gezellig en we vangen de ene Eevee na de andere en ook een paar shiny (Rick meer dan ik).

Het ziet er al een tijdje dreigend uit in het westen en opeens is er snelle bliksemschicht gevolgd door vervaarlijk gedonder. Er is hier zo'n speelfonteintje voor kinderen en dat wordt meteen gesloten. Ik vind dat echt belachelijk! Een zwembad kan ik me nog voorstellen, maar dit zijn minieme waterstraaltjes. Alsof de bliksem die zal opzoeken!

Het is voor ons toch tijd om naar de bioscoop te gaan dus we zorgen dat we nog droog in de auto geraken. We hebben kaartjes voor de Christopher Robin film. En wat een leuke film is dat! Echt heel goed gedaan met Winnie de Poeh en alle vroegere pluche vrienden van Christopher. Een heel hartverwarmend verhaal!

Inmiddels rommelen onze magen en we besluiten naar de andere mall aan de overkant te rijden. Eerst denken we Cheesecake Factory, maar daar is niet veel te krijgen wat in onze dieten past. Bij de Lebanese Taverna daarentegen smullen we!

We bestellen een voorafje van kafta harra wat kleine worstjes in tomatensaus blijkt te zijn. Heel smakelijk! Dan nemen we beiden de shawarma salade met de dressing apart. Rick neemt de lam/rundvlees combinatie en ik kip. Het is allemaal zeer smakelijk!

Orion heeft dit keer los op ons gewacht. Ik maakte me er al geen zorgen over, maar Rick wel een beetje. Maar na vijf uur alleen is er niets kapot of wat ook. Ik denk dat Orion gewoon lekker geslapen heeft terwijl we weg waren.

Cheers!

En zo is er weer een weekend voorbij. De zomer gaat mij veel te snel! Gelukkig zijn er nog een aantal weken voor we begin september weer in het niet zomerse leven moeten overgaan.

Kai heeft het intussen leuk met zijn 82-jarige grandpa