Fossielen zoeken en vinden

Zaterdag

Na heel veel nare dromen over een heel zieke Rick en eigenlijk ook slecht slapen sta ik toch maar tegelijk met Rick om acht uur op. We hebben grootse plannen voor vandaag en dan is het maar beter om ietwat vroeg te beginnen. Rick eet een van zijn dieet ontbijten en dan halen we ontbijt van Starbucks voor Kai en mij.

Thuis pakken we de zeven en schep in en wat handdoeken en water. Dan rijden we naar Calvert County, Maryland. Daar gaan we naar fossielen zoeken in het Calvert Cliffs State Park wat bijna twee uur bij ons vandaan is, omdat we natuurlijk ook nog in een file terechtkomen. Voor we het park binnengaan gaan we bij een dichtbije Giant lunch halen.

Kai neemt een broodje en een beker met appels en pindakaas. Rick en ik scheppen een bakje vol van de salad bar. Daar vind ik van alles lekkers wat ook in mijn dieet past. In tegenstelling tot Rick vind ik salades prima, zolang ze maar verschillenden smaken hebben.

Bij de ingang van het State Park betalen we $7 als entree. Dan nemen we onze lunch mee naar een van de picknicktafels onder een boom en genieten er daar van. Dit park heeft geen vuilnisbakken dus Rick doet de afval terug in de auto om thuis weg te gooien of recyclen.

Dan nemen we het rode pad naar het strand. Dat is een ongeveer drie kilometer lange wandeling, die door prachtige natuur loopt. Onderweg nemen we dus al een aantal foto's. Na zo'n veertig minuten komen we bij het strand aan en daar staan al allemaal mensen zand te zeven.

Er hangen informatie posters met waarom er hier zoveel fossielen worden gevonden en hoe die eruit zien. Ik heb de zeef van het nichtje van de buren geleend en Rick en Kai hebben de professionele zeven, die Rick van Amazon bestelde.

Ten eerste ben ik helemaal verrast door de prachtige kliffen! Daar moet ik foto's van nemen, jammer dat je er niet langs mag lopen vanwege erosiegevaar. Deze kliffen zijn de reden van de fossielen, die uit het Mioceen en Eoceen stammen, miljoenen jaren geleden dus.

Destijds was waar wij nu aan de Chesapeake Baai staan deel van de oceaan. Er zijn dus allerlei haaientanden en andere delen van de skeletten van zeedieren te vinden. Wij zijn wat skeptisch, maar een medewerker, die heel veel informatie heeft, garandeert ons dat we dingen gaan vinden.

Het water is lekker warm en ik heb eigenlijk spijt mijn bikini niet aan te hebben. We hebben heerlijk weer uitgekozen, tegen de dertig graden en weinig vochtigheid. Tot onze knieen staan we in het water en zeven erop los.

Tot mijn verbazing ben ik de eerste, die een haaientand vindt. Dat wordt verder de enige voor mij al vind ik ook nog een krabklauw uit het Mioceen! Kai heeft het meeste succes met een heel aantal haaientanden van superklein tot ietsje groter. Rick vindt er ook een aantal.

Na een paar uur begint mijn rug pijn te doen van het constant voorover buigen. Ik besluit lekker te gaan lezen want het is hier zo rustgevend met het kabbelen van de kleine golfjes van de baai. Er zijn veel families met kleintjes, die ook schattig eindeloos zeven zonder enig idee waar ze naar zoeken.

Er komt zelfs een bald eagle overvliegen

Op een gegeven moment komt er ook een stel met een Australian Shepherd. Deze is rood merle en heeft een prachtige staart. Ik vraag hoe ze hebben voorkomen dat zijn staart gecoupeerd werd en dat weten ze niet want hij is een rescue. De hond geniet zo van het water en ik weet dat Orion dat ook zou doen. Zo jammer dat hij gewoon te paniekerig zou zijn met zoveel mensen.

De mannen houden het nog zeker een uur vol en dan moet Rick van zijn rug ook ophouden. Kai kan er geen genoeg van krijgen! Als ik hem zeg dat we om vier uur gaan vertrekken weet hij het nog met drie pannen te rekken. Daarin vindt hij nog wel twee haaientandjes!

Wat een leuke middag was dit en hoe hebben wij nooit geweten dat dit mooie park in onze omgeving bestond (okay, het is anderhalf uur rijden, maar dat is voor ons doen niet zoveel).  We lopen terug langs het mooie pad en het licht is nu heel mooi dus meer foto's volgen.

  

Kai wordt vrienden met een krekel, die tot aan de auto met hem meereist. Het "gezang" van de krekels en andere insecten plus de enkele kikker begeleidt ons op onze weg. Eenmaal terug bij de auto zijn we dorstig en het meegebrachte water is lauw tot warm te noemen.

We rijden terug naar het winkelcentrum met de Giant en bij een benzinestation kopen we flesjes lekker koud water. Dan gaan we nog even kijken bij de Cove Point vuurtoren, maar jammer genoeg ging die om vier uur dicht. Je kunt ook niet alles hebben.

Met een klein oponthoud vanwege een onverklaarbare file voor de grens tussen Maryland en Virginia komen we rond half acht weer thuis. Orion is goed verzorgd en heeft zelfs al eten gehad. Hij heeft duidelijk genoeg beweging gehad want is heel rustig.

Rick gaat ons avondeten halen bij Plaka Grill. We stellen allemaal onze eigen salade bowl samen en het smaakt prima. Dan gaan Rick en Kai de gevonden fossielen onder een microscoopje bekijken en dat is helemaal interessant! We zien zo de Snaggletooth haaientand met zijn "zaag" aan een kant.

Al met al was het een super interessante dag, iets heel anders dan anders. En we hebben een nieuw strand langs de Chesapeake Bay gevonden, dichterbij dan de Atlantische Oceaan stranden. Volgende keer neem ik zeker zwemspullen mee!

Zondag

Gelukkig heb ik vannacht stukken beter geslapen. Ik wil mijn leuke dromen dan ook niet verlaten en blijf nog liggen als Rick tegen achten opstaat. Het is weer schitterend weer dus niet veel later sta ik toch maar op.

Kai wil vanochtend graag crepes als ontbijt en die hebben we alweer een tijdje niet gehad dus lekker! Eerst halen we koffies bij Starbucks en bestellen dan onze crepes bij Crepe Amour. Ik neem de mijne met zalm, rucola en citroensap, de mascarpone laat ik weg. Het zijn boekweit crepes en die hebben minder koolhydraten, maar toch eet ik maar de helft van het deeg.

We gooien de van nog vol op de terugweg en dan vertrekt Kai naar Richmond om de dag met Saskia door te brengen. Rick gaat het gras maaien en ik doe mijn uur cardio op de elliptische machine.

Daarmee ben ik lekker vroeg klaar en ga op het deck verder lezen in mijn spannende boek. Rick gaat nog een stukje fietsen en dan is het alweer lunchtijd. We halen ingredienten voor een salade bij Whole Foods en voor mij gerookte zalm erbij. Rick heeft een van zijn dieet shakes.

Als ik klaar ben heb ik dubbele hulp om mijn bord schoon te maken

Aan Rick is goed te zien dat hij gewicht kwijt is. Voor mij gaat het nu langzamer, ongeveer een pond per week, maar ik ben dan ook dichtbij een normaal gewicht voor mijn lengte. Zolang de weegschaal nog steeds lagere nummers laat zien is het prima. Bovendien voel ik me stukken energieker nu ik de meeste koolhydraten en vooral suikers uit mijn dieet heb geschrapt.

Na het eten kleden we ons in badkleding en lopen naar het zwembad. Daar laat ik Rick het water testen en hij komt er rillend uit. Aangezien ik vandaag weinig pijn heb wil ik niet riskeren dat mijn spieren verkrampen erdoor. Ik ga dus wel in het ondiepe gedeelte om af te koelen, maar alleen met mijn benen in het water.

Verder lees ik mijn boek weer eens uit. Tijd voor de volgende Nora Roberts. Zij is echt een bewonderenswaardige schrijfster. Haar boeken hebben wel een bepaalde "stem", maar ieder verhaal is zo anders dat de verhalen interessant blijven.

Tegen half vijf gaan we huiswaarts en zien tot onze verbazing een paar tweedehands Disney boeken bij de voordeur. We kunnen niet goed zien wie de man is, die ze achterliet. Zo vreemd dat er geen briefje of wat ook bij zit.

Dan maken we ons klaar erop uit te gaan. We hopen bij Matchbox een tafeltje op hun terras te krijgen en we hebben geluk dat er net een stel weggaat. Hier kunnen we ook Pokémon Go spelen. Helaas verliezen we de raid, maar het telt voor onze speciale research.

We bestellen een cocktail en een voorafje van twee mini hamburgertjes en mini krabcakejes. We nemen onze tijd om ervan te genieten en pas als het op is bestellen we onze hoofdgerechten. Rick neemt de gegrilde zalm met asperges en een mini salade. Ik de sushi tonijn salade met venkel en veel sla.

Het smaakt ons goed en het is heerlijk buiten. Op het grasveld voor het restaurant komen allemaal families met kleine kinderen zitten. Het blijkt dat de film Coco op het enorme scherm daar gespeeld gaat worden. Wij halen herinneringen op aan 2014 toen wij daar de World Cup op keken terwijl we in het hotel woonden.

Thuis gaan de voeten omhoog en de tv aan. Kai komt eerder terug dan wij gedacht hadden en heeft nog niet gegeten, oeps! Wij dachten zeker dat hij met Saskia zou eten. Gelukkig zijn er meer dan genoeg mogelijkheden in Vienna, maar als we dit geweten hadden hadden we natuurlijk gewacht.

Morgen is de laatste volle dag dat Kai hier is. Zijn maand hier is zo snel gegaan! Hij heeft ook wel weer zin om terug te gaan en vooral zijn vriendin weer te zien. Het zal moeilijk worden afscheid van haar te nemen half september, maar tegenwoordig is reizen binnen Europa to goedkoop dat ze elkaar hopelijk wel regelmatig kunnen zien.

En zo eindigt weer een heerlijk zomers weekend. Langzaamaan zijn er wel kleine tekens van de aankomende herfst te bekennen. Zo zijn de dogwoods al een beetje aan het verkleuren. Ook een mooi seizoen als het maar niet zou leiden tot de door mij zo gevreesde winter!