Het is weer maandag dus Ricks wekker gaat om kwart over zeven. Ik blijf nog een half uurtje liggen en ga dan ook naar beneden. Het lijkt wel wat mistig buiten, maar is lekker warm met 24 graden. Als ontbijt eet ik een opgesneden gele tomaat en wat prosciutto en kaas, overgebleven van vrijdagavond.
Dan vertrek ik naar de sportschool. Rick blijft vandaag thuis want hij moet vanmiddag op reis en wil studeren voor zijn presentatie. Daar heeft hij mij dus niet bij nodig en ik doe eerst een uur cardio op de ARC trainer en dan een half uur gewichten met Sharon.
Zij is goed voor mijn ego want zegt dat ik er zo goed uitzie, voor haar is mijn gewichtsverlies goed zichtbaar. Er moeten van mij nog heel wat ponden af, maar ik ben zo blij de weegschaal eindelijk weer naar beneden te zien gaan! Ik voelde me gewoon mezelf niet meer.
Op weg naar huis speel ik nog wat Pokémon Go. Rick is blij dat ik uit zijn haar ben gebleven, zoals we hier zeggen. Hij is wel opgeschoten, maar moet vanmiddag nog verder leren. Maar eerst gaan we samen lunchen bij Chopt.
Rick heeft hier nog nooit een salade gehaald en is er maar matig over te spreken. Ik vind het juist erg lekker dat door elkaar gehutselde waardoor je veel smaken in een hap krijgt. Dat is hij wel met me eens en vindt het lekkerder dan andere salade restaurants, maar hij is gewoon niet zo van de salade. Ik ben blij dat ik dat wel ben.
Om Rick meer rust te geven om te studeren en om te profiteren van het nu zonnige weer ga ik naar het zwembad. Ik vind het ook altijd heel vervelend om maar ijdel te wachten tot iemand vertrekt, zelfs al is het, zoals in dit geval, maar voor een nacht.
Er is een zwemles gaande in "mijn" zwembaan en dezelfde lerares heeft een kind in de andere baan. Ik vraag dus of ik er een kan gebruiken en nog voor ik mijn vraag uit mijn mond heb zijn beide kinderen in de andere baan, heel netjes!
Het water is heerlijk en ik geniet van het zwemmen. Na mijn kilometer droog ik even op en ga dan huiswaarts om afscheid van Rick te nemen. Ik laat mijn spullen liggen, want ik wil terug voor het gaat onweren.
We nemen afscheid en Rick vertrekt naar Columbia, South Carolina, al wordt zijn vlucht flink vertraagd door onweersbuien. In het zwembad tref ik Chris, die zaterdag plotseling afscheid moest nemen van haar dertienjarige golden retriever. PJ was Cosmo's grote vriendin en we praten over hoe we beiden missen.
Opeens begint het vervaarlijk te donderen en wordt het zwembad gesloten. Chris baalt want zij heeft nu geen kans haar baantjes te trekken. Gelukkig heb ik mijn kilometer er al opzitten. We nemen voor een paar uur afscheid want gaan vanavond ook samen eten.
Een uur lang dondert en bliksemt het vervaarlijk, maar echt hard regenen doet het niet. Wel genoeg dat ik morgen de planten buiten geen water hoef te geven. Orion is zo anders dan Cosmo wat dit betreft, hij slaapt gewoon door.
Chris komt me om zes uur halen en we rijden naar California Shabu Shabu. Daar word ik herkend als een oude bekende, maar Chris is hier voor het eerst. Het wordt weer smullen en zonder rijst of noedels past het perfect in mijn dieet. Chris smult duidelijk ook en we praten nog een tijdje door als we klaar zijn.
Dan zet zij mij weer thuis af en daar schrijf ik dit blog met een half oog op de tv. Rick vindt het altijd ergerlijk dat ik me programma's niet woord voor woord kan herinneren, maar dat komt omdat ik me 's avonds meer concentreer op het herleven van de dag voor dit blog. Het helpt mij ook bewuster genieten van het leven. Over iets meer dan een halve maand is dit blog 15 jaar oud!
8 reacties:
Ik kijk ook vaak maar met een half oog naar de tv, tenzij het echt interessant is.
Fijn dat je de tuin niet hoeft te sproeien.
Tjee, dan volg ik je ook al heel lang zeg. Knap hoor dat je het nog steeds volhoud, maar ik hoop dat je het nog lang blijft doen want ik vind het zo leuk om te lezen.
Ik moet altijd een beetje lachen over het zwemmen, had je hier maar een baan voor je zelf om baantjes te trekken!
Gezellig zo'n avond met een vriendin, sneu dat ze haar hond moest laten inslapen, dat blijft altijd verdrietig.
Fijne dinsdag!
Lekker he dat shabu shabu, daar zat ik vroeger ook vaak. Hier in SP nog niet (in de buurt) gevonden. Ook ik kijk altijd met half oog tv , kijk daarom weinig hele speelfilms omdat ik er dan bij moet blijven voor de verhaallijn.
15 jaar alweer bloggen en dat dan vrijwel iedere dag, top!
Wow, al bijna 15 jaar aan het bloggen. Dat vind ik echt een behoorlijke prestatie hoor! Ik weet niet meer wanneer ik je blog voor het eerst ben gaan lezen, maar dat is wel al een hele tijd terug. Blijft superleuk om te lezen trouwens, echt even een moment van ontspanning voor mij s'avonds :)
Gezellig zo op een maandagavond een hapje eten met een vriendin, leuke start van de week:)
En minder leuk dat je vriendin afscheid heeft moeten nemen van haar huisdier:(
Knap om al 15 jaar te bloggen. Ik begon in 2007 met bloggen, met veel plezier typte ik iedere dag mijn verhaal. Lang heb ik het volgehouden maar na onze terugkeer in Nederland ben ik er mee gestopt. Ik heb het idee dat mijn leven nu niet meer interessant genoeg is om over te schrijven. Even iets anders: Ik kijk ook maar met een half oog naar TV.
@Petra - Ja, dat is een voordeel van de onweersbuien
@Anja - Het is wel een prive zwembad en we betalen er een flinke duit voor dus mijn eigen zwembaan eis ik dan ook ;)
@Sally - Die Shabu Shabu is denk ik mijn favoriete eten op het moment
@Angela - Ik vind het nog steeds leuk om te schrijven. Het is ook heel goed voor mijn Nederlands.
@Anja - Ik zou willen dat je nog blogde! Ik denk dat ik je leven zeker nog interessant zou vinden.
Een reactie posten