Katja en Kai thuis

Rick kwam vannacht ver na middernacht thuis en ik probeerde tegen beter weten in toch voor hem op te blijven. Dat lukte niet, maar ik hoorde hem wel thuiskomen en sliep daarna heel slecht.

Mijn plan om om negen uur bij de sportschool te zijn laat ik dan ook varen en blijf tot half negen liggen in de hoop nog wat extra rust te krijgen. Het helpt ook niet dat mijn lichaam compleet in de knoop zit.

Als ik opsta neem ik ibuprofen in de hoop dat dat ietsje zal helpen. Dan zet ik koffie en ga met een mok op het deck zitten. Het is weer prachtig weer en het is verleidelijk hier maar te blijven zitten. Ik besmeer wat Flackers met roquefort en snijd een tomaat als ontbijt.

Rick is net op als ik er van mezelf toch op uit moet naar Anytime Fitness. Uit ervaring weet ik dat beweging gaat helpen al is het het laatste waar ik zin in heb. Op de ARC trainer doe ik een half uur tot Sharon me komt halen.

Het is de tijd dat de studenten weer terug naar school gaan en Sharon moet morgen met haar dochter naar Kentucky, dus ons personal training halve uur is vandaag. Dat komt mij ook goed uit want de kinderen zullen morgen thuis zijn en dan wil ik mijn dag open houden.

Na het halve uur personal training doe ik nog een half uur cardio en voel me dan wel ietsje minder in de knoop, met de nadruk op ietsje. Thuis doe ik nog mijn tien trappen op en neer en zijg dan neer in een stoel op het deck.

Het is al gauw lunchtijd en ik wil ook de van zijn jaarlijkse keuring geven. Ik zou ook nog graag gaan zwemmen, maar bedenk me dat ik mijn spieren beter wat rust kan geven. Soms krijg ik deze pijnen als ik teveel wil doen.

Bij de Sunoco laat ik de van testen en zie dan net als de monteur dat mijn banden wel heel erg aan vervanging toe zijn. Gelukkig keurt hij de van verder goed, niet gek voor een bijna elf jaar oud karos. Voor de volgende langere reis wil ik zeker de banden vervangen, vooral achter zijn ze flink versleten.

Mijn lunch haal ik bij Whole Foods. Hun garnalen, tomaat en basilicum salade is zo lekker! Op het deck geniet ik ervan en het is alweer twee uur als ik klaar ben. Ik ga nog even naar de buren om te vragen of ze op Orion kunnen passen als wij naar Las Vegas gaan en dat kan gelukkig.

Het koliebrietje komt weer lekker drinken

Dan is het tijd om naar National Airport te rijden om Kai op te halen. Orion springt in de van dus ik neem hem mee.  Ik kom er tien minuten voor zijn aankomst aan. Vroeger moest je dan door blijven rijden vanwege veiligheidsredenen, maar er is geen politie te bekennen dus ik blijf gewoon wachten.

Als Kai's vlucht geland is (zie ik op Flight Aware) sms ik hem waar ik ben. Het duurt nog zeker een half uur voor Kai naar buiten komt. Orion herkent hem meteen en kont allerlei hondenknuffels geven. Inmiddels is het verkeer terug heel slecht en ik probeer de snelste weg te nemen, niet naar Waze luisterend.

Dat komt me duur te staan want we komen in een flinke file terecht. Dan raak ik de weg kwijt in mijn eigenwijsheid en komen we opeens in een mooie historische buurt in Arlington terecht. Ik woon al decennia in dit gebied en heb wel wat richtingsgevoel dus vind ook wel vrij snel Lee Highway (een controversiele naam want uit de Burgeroorlog) weer terug.

Die leidt vrijwel direct naar ons huis dus ik heb de GPS niet meer nodig. Inmiddels rijdt Katja ook hierheen, maar komt net als ons in heel wat verkeer terecht. Een half uurtje nadat Kai en ik terug zijn arriveren Katja en Django eindelijk.

Saskia zou vandaag komen, maar had opeens wat gaande en komt nu morgenochtend. Rick is vroeg thuis en we bedenken waar we willen gaan eten. De keuze valt op Mad Fox Brewery en ik reserveer op Open Table. Dat hoeft niet echt, maar ik krijg er punten voor en na 2000 punten krijg je $20 korting op een maaltijd.

Ze hebben het perfecte maal voor mij in hun voorafjes lijst staan, pittige garnalen op bloemkoolpuree en met knapperige boerenkool. Kai en Katja nemen die om te delen en ik neem de gemengde paddenstoelen met knoflook als voorafje. Alles smaakt ons heel goed en dit menu bevalt ons veel beter dan het vorige. Hier kan ik nu weer vaker eten!

Thuis kijken we weer foto's van de bruiloft. Katja ziet nu ook foto's en filmpjes die mijn familie heeft gemaakt. Er zijn zoveel foto's en er is zoveel nagenieten. Er waren een paar dingen, die niet goed gingen, vooral dat de kaarten van Kevins vrienden, die op de een of andere manier verloren raakten, maar het was een magische dag om nog heel lang van na te genieten.