"Het is prachtig weer!", verkondigt Rick enthousiast als hij tegen achten boven komt om te douchen. Tijd voor mij om op te staan, want ik wil ook op tijd naar de sportschool. Kai en ik maken eieren als ontbijt, die hij met salsa op brood eet en ik met plakjes tomaat. Het is zowaar koel op het deck met maar 18 graden, ongekend voor augustus.
Na het ontbijt vertrek ik naar Anytime Fitness. Daar doe ik mijn uur op de ARC trainer al Pokémon Go spelend. De klokkenwinkel onder ons is namelijk een Poke Stop. Ik vind het spel met zijn field research en vrienden etc. steeds leuker.
Zonder problemen parkeer ik een half uurtje later onder het stadhuis van het oude stadje. Het is lunchtijd en we willen aan de rivier eten. Bij het eerste restaurant waar we langs lopen zouden we een half uur op een tafeltje in de schaduw moeten wachten.
Kai neemt het broodje met crabcake en zoete aardappelfrietjes erbij. Ik neem een salade met kip, tomaat en uitgebakken spekjes. Van die laatste eet ik alleen genoeg om het smakelijk te maken. Intussen genieten we van het uitzicht op de rivier en de Caribische muziek, die iemand verderop speelt. Ik zou hier uren kunnen zitten!
We hebben echter andere plannen in het stadje. Kai is op zoek naar iets om mee te brengen voor Raquel. We gaan kijken in de America! winkel maar wat een troep verkopen ze daar! Zo teleurstellend! Het enige wel leuke is een pluche adelaar (bald eagle) met een Amerikaans vlagje om, maar Kai ziet dat die in China gemaakt is, niet erg Amerikaans dus!
We lopen door de pittoreske Captain's Row met een aantal van de oudste huisjes in de stad. Bij het Old Presbyterian Meeting House laat ik Kai het graf van de dokter van George Washington zien en dat van de onbekende Revolutionaire soldaat.
Intussen zie ik een Pokémon, die ik nog niet heb, niet ver van de winkel. Kai stemt toe erheen te lopen, maar net voor we er zijn vlucht de Pokémon. Nou ja, we krijgen onze stappen zeker bijeen.
We hebben geluk want er begint net een. We krijgen eerst een film te zien over het leven van de welgestelde Engelse koopman John Carlyle. Er wordt gezegd dat in dit huis de Amerikaanse revolutie begon.
De Engelse generaal Braddock kwam naar Virginia om in de Frans-Indiaanse oorlog te vechten. Braddock maakte Carlyle's huis zijn hoofdkwartier en hij en zijn mannen keken neer op de kolonisten en misdroegen zich bij hun gastheer.
Eigenwijs als Braddock was luisterde hij niet naar het advies van de kolonisten. Hij ging oorlog voeren zoals de Europeanen al eeuwen deden, maar dat ging mis met de Indianen, waar George Washington al voor waarschuwde. De Engelsen werden in de pan gehakt en Braddock moest het met zijn leven bekopen.
Terug naar het Carlyle House, John Carlyle werd langzamerhand een Amerikaan en vocht mee in de Onafhankelijkheidsoorlog. Zijn prive leven was minder succesvol. Hij had twee vrouwen, die beiden in het kraambed stierven. Hij had elf kinderen en slechts drie overleefden hem en maar een werd volwassen, de andere twee overleden in hun tienertijd.
Prachtig houtsnijwerk!
Het is een interessante rondleiding, ook omdat men het huis zo perfect heeft gerestaureerd nadat het helemaal in verval was geraakt. Alleen jammer dat onze gids zo zacht praat en mompelt dat ik mijn oren echt op scherp moet stellen om haar te kunnen volgen terwijl ze nog geen twee meter bij me vandaan staat. Gelukkig had Kai hetzelfde probleem dus het lag niet aan mijn oren.
Via de voordeur van het statige huis staan we weer buiten. We hebben dorst gekregen en bij een gelato en koffie café bestel ik een nitro brew en Kai een flesjes water. We gaan even zitten terwijl we onze dorst lessen.
Daarna lopen we nog wat rond door de gezellige straatjes en kijken af en toe in een winkel. Tegen half vijf zoeken we de van weer op en betaal ik $10 voor het parkeren. Ik vind dat niets voor meer dan vier uur!
Bij Cocoa Vienna gaat Kai een doosje chocolaatjes uitzoeken. Ik zie dat de Pokémon, die ik vanmiddag niet kon vangen, ook hier vlakbij is. Ik loop erheen en hebbes!
Nog steeds zijn de schoonmakers in ons huis en we besluiten in het zwembad te gaan wachten tot ze klaar zijn. Daar zien we allerlei bekenden en Kai ontmoet een van onze nieuwere buren. Dan zien we op onze webcam dat niet alleen de schoonmakers eindelijk klaar zijn, maar Rick is ook thuis.
We laten Orion uit en dan willen de mannen graag naar Chevy's voor Tex-Mex eten. Ik ben daar minder van gecharmeerd, maar vind er vast iets lekkers. Tot onze grote verbazing blijkt Chevy's echter permanent gesloten! Het was er altijd druk en de andere twee restaurants in de omgeving zijn nog open dus geen idee wat de reden hiervan is.
De andere twee restaurants hier zijn zo druk dat we meer dan een uur zouden moeten wachten. Op Open Table zie ik dat Café de Luxe plaats heeft. Zij hebben een leuk terras en daar krijgen we een tafel. Chandler leidt ons erheen en is tevens onze ober.
Tot mijn verbazing zit ik te rillen. Het is nog 25 graden, maar ik ben moe en ook wat verbrand. Rick heeft altijd een sjaal voor mij in zijn auto en die heb ik vanavond nodig. Wij bestellen beiden een aangepaste salade nicoise met zalm en Kai heeft kip met groentes.
Het smaakt allemaal prima, hoewel Rick moeite heeft met alle salades. Hij voelt zich net een geit. Ik heb dat niet, maar ik at altijd al veel salades. Misschien dat het minder aantrekkelijk wordt als het kouder wordt, maar voor nu vind ik ze heerlijk.
Op de terugweg stoppen we nog even bij de mall om een nieuw elektriciteitskoord voor mijn laptop te kopen bij de Microsoft Store. Als we weer buiten komen zien we de maan en vier planeten op een rij! Mars ziet er echt rood uit en dan zijn er Saturnus, Jupiter en Venus, allemaal duidelijk zichtbaar.
Het was een heel leuke dag met Kai. Zulke dagen koester ik echt met alle drie de kinderen. Gelukkig merk ik aan Kai dat hij ook wel weer zin heeft om terug naar Duitsland te gaan en hij weet ook niet zeker of hij met de feestdagen thuis wil komen. Dat laat mij zien dat hij daar op zijn plaats is en dat maakt het afscheid nemen altijd makkelijker.
4 reacties:
Bedankt voor de geschiedisles 😎👍
Wat een heerlijke dag met Kai! En ik geniet elke keer weer met je mee als je naar Alexandria gaat. Wat een ontzettend leuk plaatsje. Ik vind het ook super dat je altijd wat weetjes erbij verteld, heel interessant. Triest trouwens om te lezen dat Carlyle van de elf kinderen er zoveel heeft moeten begraven. Andere tijden....
10 dollar voor 4 uur parkeren is zeker niet duur. Ik betaalde laatst 4 euro voor anderhalf uur.
Bijzonder om de maan en de planeten zo duidelijk op een rij te zien.
Wat jammer voor Kai dat Raquel bijna weggaat naar Engeland. Komt ze daar vandaan of gaat ze daar studeren?
Wat een heerlijke dag! Maar het lijkt me echt niet leuk voor jullie als Kai
niet thuiskomt met de feestdagen.
Wat een leuk plaatsje is Alexandria toch. Het lijkt me zo fijn om daar aan
de rivier te zitten en dat huis lijkt me prachtig. Ik houd erg van dat soort
huizen.
@DVDGuy - Amerikaanse geschiedenis is veel interessanter dan veel mensen denken.
@Petra - Ja, harde tijden ook, die koloniale tijden, wij vragen ons regelmatig af hoe ze door al die wildernis naar het westen kwamen. Raquel gaat een jaar in Engeland studeren en ze gaan de lange afstandsrelatie proberen. We zullen zien.
@Marion - Vorig jaar was hij er ook niet met de feestdagen. Hij krijgt maar ternauwernood twee weken vrij en dan is het bijna de moeite van het dure ticket niet waard. In deze omgeving zijn heel wat van die historische huizen met interessante geschiedenis. Ik houd er ook van.
Een reactie posten