Terug in het gareel raken

Tegenwoordig slaap ik steeds vaker de hele nacht door en word pas wakker als Rick opstaat. Ik blijf nog even liggen, maar nu zitten we in het ritme van voor achten opstaan en dat doe ik dan ook. Het is lekker warm en zonnig buiten en ik drink mijn koffie en eet mijn vlaszaad crackers met blauwe kaas en tomaat op het deck.

We hebben een van bloemstukjes met zonnebloemen meegenomen van de bruiloft, lekker vrolijk

Rick vertrekt naar zijn werk en ik zoek de elliptische machine op. Als ik halverwege ben komt Saskia thuis om haar katten op te halen. Die hebben tijdens onze afwezigheid strepen poep op het tapijt boven achtergelaten en die ga ik er zo goed als het kan uithalen als ik klaar ben met sporten.

Saskia en Kai gaan eerst nog even samen lunchen. Zij zijn dol op acai bowls en gaan die bij South Block eten. Ze hadden mij vast ook meegevraagd, maar a. het is pas elf uur en b. die acai bowls zitten vol suiker en zijn mij sowieso veel te zoet.

Terwijl ik op het deck zit te lezen komt het kolibrietje langs. Kennelijk is ze niet meer bang van mij, want ze blijft lang drinken. Ik blijf dit vogeltje zo bijzonder en schattig vinden en ben blij dat ze ons suikerwater heeft gevonden.

Intussen laat Katja weten dat ze enorme buikpijn aan de rechterkant heeft. Meteen denk ik aan blindedarmontsteking, maar Katja denkt dat niet, want het doet geen pijn bij het aanraken. Het is wel zo erg dat ze naar de Urgent Care gaat. Morgen moet ze een paar ultrasounds laten doen. Hopelijk is het niets ernstigs, want ik maak me wel zorgen, en gelukkig gebeurde dit niet tijdens haar bruiloft!

Bij Whole Foods haal ik spullen voor het avondeten en brood voor Kai. We gaan vanavond worstjes eten en voor mezelf neem ik kipworstjes met paprika er doorheen mee. Ieder worstje heeft 80 calorieen en geen suiker dus helemaal goed. Voor Kai en Rick neem ik verse worsten mee, die mij veel te groot zijn.

Als lunch kies ik dan ook maar gelijk de overheerlijke garnalen, tomaat en basilicum salade. Die eet ik op het deck op. Ik ben best moe, waarschijnlijk een reactie op alle drukte en (al was het over het algemeen positieve) stress van de afgelopen dagen. Dat eist toch ook altijd veel van mij.

Toch willen Kai en ik graag gaan zwemmen, maar als we ons klaar willen maken zie ik op de radar app dat er onweersbuien in aantocht zijn. En inderdaad, zodra ik dat zie dondert het. Jammer genoeg blijft het dat doen, al krijgen wij nauwelijks regen. Dat betekent dat het zwembad iedere keer weer drie kwartier gesloten wordt.

Balen dus, maar ik ben toch moe dus ga lekker lezen. Buiten tot het begint te regenen al stelt dat niet veel voor. De middag gaat zo snel voorbij.

Zaterdag moest Christine weer naar de EHBO, want ze begon weer te bloeden vanwege een hematoma. Gelukkig kregen ze die onder controle en mocht ze vandaag naar huis. Ze baalt dat ze niet naar de bruiloft konden gaan en wil er nu alles over horen over de telefoon. Dat wordt een lang gesprek en ik vind het ook zo naar dat ze er niet bij konden zijn, onze beste vrienden.

Rick grilt onze worstjes, voor hem en Kai chorizo en andouille. We hebben er Mexicaanse koolsla, spinazie en zuurkool bij. Kai heeft zijn worstje ook op brood. Het is een lekker zomerse maaltijd en die Mexicaanse koolsla van Whole Foods is pittig! Mijn mond staat in brand!

De rest van de avond ga ik tv kijken.

En dan nu een paar vragen beantwoorden, die ik overal terug zag komen in de opmerkingen over de bruiloft. De rehearsal is een Amerikaanse gewoonte. Vrijwel iedere traditionele bruiloft heeft die. De onze was in de kerk waar we trouwden en de priester liet de bruidsmeisjes, bruidsjonkers, bloemenmeisjes, mensen, die iets oplazen, en ouders zien waar onze plaatsen waren.

Dat was met Katja en Kevins rehearsal (letterlijk: oefening) net zo. Ik ben blij dat we hem hadden, want er was een heel ritueel omtrent het "weggeven" van Katja. Zo moest ik Katja een zoen geven en dan Kevin een hand geven, dat laatste had ik zeker niet geweten zonder rehearsal. Rick moest ook op een bepaalde manier Katja's hand in die van Kevin leggen.

Het rehearsal dinner is traditioneel het diner de avond voor de bruiloft. In sommige gevallen, zoals bij Katja's vriendin Jess is dat diner niet op dezelfde avond als de rehearsal om het nog wat ingewikkelder te maken. Bijvoorbeeld, de bruiloft op zaterdag kon hun rehearsal niet op vrijdagavond houden omdat Katja's bruiloft er toen was. Hun rehearsal dinner hadden ze waarschijnlijk wel vrijdagavond.

Katja en Kevins rehearsal dinner werd gesponsord door de eigenaar van hun oorspronkelijke locatie en de Mallard Island Yacht Club. Die wilde dat alle paren ruim gecompenseerd werden voor het datum en locatie veranderen voor hun bruiloften. Traditioneel wordt het rehearsal dinner door de ouders van de bruidegom betaald en is het veel kleiner, enkel de bruidsmeisjes, bruidsjonkers en hun eventuele aanhang en de ouders van het paar.

De andere vraag was over hoe de ringen eruit zagen. Laat ik die foto nu vergeten zijn te nemen! Gelukkig Katja niet en zij stuurde me vandaag hun foto van hun ringen samen. Die van Katja is speciaal voor haar gemaakt. Kevin heeft goed geluisterd naar wat zij mooi vindt.