Toch nog happy hour

Als ik opsta moet ik mezelf eraan herinneren het alarm systeem uit te doen. Gek genoeg gebruik ik het alleen als Rick er niet is, maar we zouden het natuurlijk iedere nacht moeten gebruiken.

Het is lekker zonnig weer en met maar twintig graden koel voor wat wij in augustus gewend zijn. Ik bak een paar eieren en snijd een tomaat en eet die met smaak op het deck op. De geraniums staan in volle bloei en de hibiscus ook. Alle regen doet de planten zeker goed, die zijn gewoonlijk in augustus maar zielig.

Dan moet ik weer geloven aan mijn dagelijkse beweging en besluit met dit weer buiten op de plaats te gaan rennen. Dat gaat goed en iets meer dan een uur later ben ik heel blij als mijn Fitbit het vuurwerk dat ik 10000 stappen heb gedaan laat zien. 

Om alles "groen" te krijgen vandaag loop ik nog tien keer de decktrap op en af en ben dan klaar met de officiele cardio. Ik neem Orion mee de tuin in en laat hem springen en door de tunnel gaan. Ik moet duidelijk meer obstakels vinden, want deze vindt hij al snel te saai.

Voor ik ga lunchen ga ik naar de Petco voor wat lekkernijen voor Orion en dan loop ik naar Noodles & Company. Daar zit Riekje al op me te wachten en we bestellen beiden de Med salade met kip. Ook allebei zonder pasta.

Op hun terras genieten we ervan en Riekje overhandigt me een envelop met een kaart en een wit Wereldvrouwen lint erin. Wij hebben elkaar ontmoet via die gezellige Facebook groep. Via de groep werden er witte lintjes verkocht met Wereldvrouwen erop. Ik vind het alleen altijd zo'n gedoe om van hieruit te betalen dus bestelde er geen. Ik ben Riekje dan ook zeer dankbaar en hoop zo op reis andere wereldvrouwen te ontmoeten. Je weet maar nooit!

Jammer genoeg moet ik op tijd weer naar huis voor de tapijtreinigers, die maar een kwartiertje al verschijnen. Ze doen de trap, onze kamer, de overloop, Katja's en Saskia's kamers en de family room. Die laatste neemt het langst, maar ziet er dan ook bijna als nieuw uit! Ik ben zeer tevreden met dit bedrijf en boek de volgende afspraak voor december, net voor de feestdagen.

Eigenlijk zou ik nog tijd hebben voor het zwembad, maar ik heb hoofdpijn en besluit mijn boek uit te lezen. Vanavond is ook ons maandelijkse happy hour, maar Chris sms-t dat haar dochter het in de rug is geschoten door een zware patient en zij haar gaat helpen.

Dat betekent dat er niemand heeft bevestigd dat ze zullen komen. Ik plaats dus een berichtje dat als er niemand komt ik het happy hour aflas en voor september een nieuwe datum zal prikken. Daar reageren Laura en Kirsten op dat ze wel komen, gelukkig kan het dus doorgang vinden, want alleen eten is toch wel saai.

Bij het restaurant herkennen ze ons inmiddels en krijgen we ons gewoonlijke tafeltje. Het wordt gezellig met zijn drieen en ik bestel sashimi wat werkelijk als een kunstwerk wordt geserveerd! Voor we het weten is het zeven uur en nemen we weer afscheid. Iedere maand is het weer leuk dus ik zit nu een datum te prikken voor september.

Rick heeft ook deze reis geen geluk met zijn vluchten. Op de heenweg had hij al vertraging en nu op de terugweg ook. Hij zal pas na middernacht thuiskomen nu. Ik ga er dus niet voor opblijven.