Vandaag is het een feestdag in de Verenigde Staten (en Thanksgiving in Canada), namelijk Columbus Day. De belachelijkste feestdag ooit en Rick heeft er dan ook geen vrij voor. Columbus is nooit in de VS geweest en vermoordde en verkrachtte de bevolking in het Caribisch gebied op zijn reizen deze kant op.
Niet iemand om te eren, maar de kinderen leren hier "In 1492 Columbus sailed the ocean blue". Gelukkig zijn er steeds meer staten en steden, die Indigenous People Day vieren, dus de oorspronkelijke bevolking van dit land.
Het is mistig als we beneden komen, maar belooft weer een zomerse dag te worden. We proberen Snickers weer aan het eten te krijgen, maar hij likt slechts een beetje en loopt dan weg. Ik begin steeds meer te denken dat we hem in leven houden voor onszelf en niet voor hem.
Rick is er echter nog niet aan toe om afscheid te nemen. Ik ben vaak pragmatischer dan hij in dit soort zaken en ik heb een hekel aan dit aftellen. We doen er de kat en onszelf geen dienst mee. Ik merk dat ik hoop dat Snickers morgen niet meer kan lopen of zo, zodat Rick ook inziet dat het echt het einde is.
Tegelijkertijd vertrekken we na ons ontbijt. Rick weer naar zijn werk en ik naar Anytime Fitness. Het is zelden dat het hier zo mistig is, dus ik neem onderweg een foto van de weg achter ons. We hebben nog even zomerse dagen en dan moeten ook wij aan de herfst geloven.
Bij Anytime Fitness doe ik mijn uur op de ARC trainer en dan komt Sharon me halen voor personal training. Het halve uur gaat weer snel voorbij en als ik naar buiten loop komt de zon langzaam tevoorschijn.
Thuis ga ik met Orion in de tuin spelen. Hij mag snoepjes zoeken in het gras. Dan is het tijd om te douchen en Vienna in te gaan met een lijstje boodschappen. Ik geef Orion een botje en laat hem los thuis.
Om te beginnen ga ik lunch eten bij Noodles & Company. Ik snap werkelijk niet waarom iedereen hier in de koude airco binnen eet. Ik ga op het terras zitten en dan wordt mijn salade gebracht. Ik zie dat de feta en olijven vergeten zijn, maar laat het maar zo. De pittige yoghurtslasaus maakt alles goed.
Dan ga ik boodschappen doen. Bij de Giant haal ik ingredienten voor het avondeten, een aantal toiletspullen en meer. Bij Petco ga ik kijken of er meer liquide katteneten is. Ik vind nog het een en ander en neem het mee. Mijn laatste stop is Whole Foods voor nog een paar dingen en dan is het tijd om te ontspannen.
Het is heerlijk op het deck en ik lees verder in mijn boek. Het is wel duidelijk dat het kolibrietje vertrokken is want het niveau van het suikerwater blijft hetzelfde. De monarch vlinders vliegen daarentegen nog vrolijk rond op weg naar Mexico.
Als Snickers weer binnenkomt van waar hij was buiten (ik kon hem niet vinden) geef ik hem een tonijn puree. Hij likt er wat van en dan heeft hij weer genoeg. Dit noem ik geen eten en Snickers ziet er ook uitgemergeld uit, maar zijn geest is nog zo bij en dat is wat Rick moeilijk vindt en ik ook, maar ik weet ook dat we eigenlijk wachten tot Snickers' lichaam zo op is dat het voor ons niet zo moeilijk is, maar is dat in het belang van de kat? Zo moeilijk!
Voor ons avondeten maakt Rick zijn befaamde omeletten. Ze zijn gevuld met gerookte zalm, champignons, ui, paprika en tomaat. We doen er sambal Oelek op en het smaakt werkelijk super!
De rest van de avond kijken we lui tv. Er zijn op het moment allerlei Halloween kookshows en die vind ik altijd heel leuk. Rick moet helaas voor hem nog werken op zijn computer, maar we zijn tenminste gezellig samen.
7 reacties:
Arme Snickers, ik hoop dat hij zich niet buiten gaat verstoppen om dood te gaan want dan vinden jullie hem niet.
Rick z´n omeletten zien er geweldig uit! Ik krijg gewoon zin in een omelet.
Fijne dinsdag!
Oh wat verdrietig om Snickers zo te zien. Sterkte allebei met het komende afscheid.
Ach, die arme Snickers, sterkte met het komende afscheid.
Ook wij genieten hier van heerlijk herfstweer alleen zijn de ochtenden en avonden erg fris.
Zo moeilijk om een dier zo te zien. Heb het ook meerdere malen
mee moeten te maken. Ik reageerde ook zoals Rick. Op een of
andere, niet rationele, manier blijf je toch hopen en je wilt
gewoon geen afscheid nemen (terwijl het voor het dier beter is).
Veel sterkte.
Gelijk heb je, om nog zoveel mogelijk buiten te zien. Hier is het ook uitzonderlijk warm al zijn de nachten koud .
Volgens mij hebben mannen meestal meer moeite met dit soort beslissingen nemen. Voor Snickers is het inderdaad het beste als het gauw voorbij is.
Sterkte ermee!
Wat zielig om Snickers zo te moeten zien. Hopelijk kunnen jullie toch snel een gezamelijke beslissing maken, hoe moeilijk dat ook is.
@Allemaal - Dank jullie wel voor de lieve woorden. Snickers is echt op, maar likt nog een beetje voedsel en wil nog naar buiten waardoor Rick hem nog niet uit zijn lijden wil helpen. Ik zie het met lede ogen aan want volgens mij voelt de kat zich helemaal niet lekker :(.
Een reactie posten