Een luie middag op het deck

Dat Orion toch wel aan Ricks ritme gewend is merk ik als hij om half acht eens komt kijken wanneer ik nu eindelijk wakker word. Ik probeer me van hem weg te draaien, maar hij is net een peuter en er is geen slapen meer aan voor mij. 

Nog in pajama laat ik hem in de tuin waar hij zo te zien inderdaad wel nodig moet. Ik zet intussen koffie en doe mijn sportplunje aan. Op mijn gemak ontbijt ik met tomaat en oude kaas en sta dan vroeger dan gewoonlijk op de elliptische machine.

Als ik met mijn uur cardio klaar ben is het nog voor tienen. De zon schijnt weer uitbundig en het is een graad of 23. Ik ga in het zonnetje zitten lezen, zo krijg ik mijn dagelijkse portie vitamine D wel. Het kolibrietje is er nog steeds, ik verwacht iedere dag dat ze vertrokken zal zijn. 

Orion heeft een heerlijke ochtend in de tuin. Hij rent met Mia en langs het hek voor de Deense doggen van de buren. Hij krijgt daar wel heel modderige poten van, maar wast die af door weer eens in ons vijvertje te springen. Dit keer vind ik het niet zo erg, want die modderpoten schoonmaken is bijna onmogelijk.

Tegen lunchtijd rijd ik Vienna in. Ik haal een aantal medicijnen op van Walgreens en koop nieuwe kluifjes voor Orion bij Petco. Dan haal ik een salade van de salad bar van Whole Foods en ga huiswaarts.

Daar smul ik van mijn lunch van de salade en een blikje sardientjes. Die kleine visjes zijn werkelijk als snoepjes voor mij. Ik vind het iedere keer zo jammer als ze weer op zijn!

Vandaag staat er helemaal niets in mijn agenda en ik ben best moe. Ik besluit dus van het zomerse weer te genieten op het deck. In mijn hangmatstoel lees ik, in gezelschap van een grote beker ijswater, in mijn derde boek van de trilogie over drie mensen, die aan het begin van het ontstaan van dit land "leefden". 

Deze gaat over een mulat, die er meer blank dan zwart uitziet en probeert tijdens de slaventijd zijn geheim te bewaren en tussen de blanken te leven. Ik ben heel benieuwd want ik heb het gevoel dat hij op een gegeven moment uitgevonden zal worden. Een aan te raden trilogie van Jodi Daynard is het.

Verder heb ik Scattergories ontdekt op mijn telefoon. Je moet dan woorden in categorieen met een bepaalde letter bedenken.  Een van mijn favoriete spellen om met de familie te spelen, maar ik won altijd en dat was niet leuk. Dit is veel moeilijker met andere goede spelers en is dus enigszins verslavend. 

Voor ik het weet is het tijd om te gaan eten. Ik geef Orion zijn eten en rijd dan naar Viet Aroma. Ik moet nu wel vroeg gaan eten wil ik nog voor donker naar huis kunnen rijden. Natuurlijk ben ik hier al bekend en ik bestel weer de heerlijke Fantastic Four.

Dat zijn vier stokjes met drie verschillende soorten gegrild vlees en eentje met garnalen. Die komen met groentes en rijstpapier waar je alles in kunt rollen. Het smaakt me weer opperbest. Als ik naar huis rijd, zie ik een prachtige zonsondergang waar ik natuurlijk ook een foto van moet maken. 

Saskia laat zien dat ze twee aanbiedingen voor scheikundige banen via LinkedIn kreeg vandaag. Zij is nog bezig met haar studie, maar onderscheidt zich nu al van de andere studenten. Ik ben zo trots op haar! Ze heeft helemaal haar interesse gevonden en daarmee ook een heel goede toekomst.