Een reunie voor Rick en zijn oud-collega's

Voor Rick breekt de laatste dag van vroeg opstaan en naar Maryland rijden aan. Hij staat om kwart voor zeven op en eigenlijk ben ik dan ook al wakker. Ik blijf nog een klein uurtje liggen en ga dan naar beneden.

Het is somber buiten, maar droog en warm. Dit zal de laatste warme dag worden voorlopig. Ik pocheer een ei in de magnetron en snijd een tomaat op voor mijn ontbijt. Ondanks dat hij haast had heeft Rick toch koffie gezet voor mij. Zo lief, hij weet dat ik op dagen als deze meer pijn heb.

Na mijn ontbijt vertrek ik naar Anytime Fitness. Daar parkeer ik in de garage zodat ik niet nat geregend word. Het uur op de ARC trainer zorgt ervoor dat ik mijn 10000 stappen bijeen krijg. Dan heeft Sharon ook weer een intensief gewichten half uur voor me.

Op weg naar huis valt me op dat weer meer mensen voor Halloween versierd hebben. Ik blijf dat zo'n leuke traditie vinden! Wij doen dan ook, zoals jullie weten, met enthousiasme mee.

Thuis ga ik met Orion de tuin in en laat hem snoepjes zoeken. Altijd een favoriete bezigheid voor hem, al heeft hij vandaag meer interesse in de blaffende hondjes van de nieuwe buren. Irritante keffertjes zijn het.

Dan maak ik me klaar om Vienna in te gaan. Alleen kan ik Snickers nergens vinden. Rick liet hem vanochtend naar buiten, maar ik zoek de hele tuin af en vind hem niet. Ik laat dan maar de garagedeur een beetje open, hopend dat Snickers daar zal schuilen als het gaat regenen.

Met dit sombere weer heb ik, ondanks de warmte, zin in pho. Bij Viet Aroma bestel ik hun heerlijke groente en kip pho zonder noedels. De serveerster weet zelfs nog dat ik graag extra limoen daarbij heb. Het smaakt weer verrukkelijk.

Bij Walgreens haal ik nog wat dingen, die ik mee wil nemen op vakantie volgende week. Ook moet ik extra meenemen van een medicijn want wat ik nu heb is niet voldoende tot begin november. Nu hebben we volgens mij alles bijeen voor de cruise.

De van heeft inmiddels flinke dorst en ik heb 30 cent per gallon korting van de Giant. Dat scheelt een slok op een borrel want de van heeft 13 gallons nodig om op te vullen. Nu kan het DRAAKJE er weer even tegenaan.

Die neemt me ook mee naar Falls Church waar ik bij Dominion Camera Ricks verlate huwelijksverjaardagscadeau ga kopen. Hij wilde de Canon 80D en die hebben ze gelukkig en de prijs is hetzelfde als op Amazon.com. Dit is een van de weinige overlevende fotowinkels en ik wil ze in leven houden. Ik koop de camera dus om vanavond aan Rick te geven.

Bij de $1 winkel in Vienna koop ik nog even een mooie tas om de camera in te doen en ga dan weer huiswaarts. Tot mijn opluchting ligt Snickers inderdaad in de garage, want intussen regent het. De arme kat voelt zich duidelijk vreselijk. Hij heeft ook helemaal geen interesse meer in knuffelen.

Dit vind ik moeilijker dan wat ook om te zien. In feite heeft Snickers al afscheid genomen. Ik bied hem toch weer wat voer aan, maar een paar likjes en dan is hij klaar. Orion lijkt te weten dat het niet goed gaat want hij likt Snickers schoon, iets wat de kat zelf al een week niet meer doet.

Rick komt vroeg uit zijn werk want hij heeft vanavond een reunie met huidige en vroegere collega's. Een aantal daarvan ken ik ook, dus ik ga mee. Het is bij Earls Kitchen in Tysons Corner en het plenst heel hard!

Gelukkig hebben we onze regenjassen aan en komen redelijk droog in het restaurant aan. Veel anderen zijn niet zo fortuinlijk en binnen een paar minuten doorweekt. De overblijfselen van orkaan Michael brengen ons een bezoek. Dat ding racete door dit land en liet enorm veel schade achter. Vooral in Florida waar een heel stadje met de grond gelijk werd gemaakt erdoor.

Het wordt gezellig, maar natuurlijk meer voor Rick dan voor mij. Op een gegeven moment laat ik hem gewoon lekker praten met zijn oude bekenden want ik kan niet zo lang staan. Heel aardig komen er terwijl ik alleen zit toch een paar mannen, die ik allang ken, ook met mij praten.

Natuurlijk heb ik weer een bloody Mary en deze is heel lekker!

Tegen zevenen krijgen we wel veel trek. Er zijn wat hapjes aan de bar, maar die passen niet in ons dieet. We krijgen een tafel in het restaurant en ik bestel de tonijn sashimi als voorafje. Rick gaat intussen terug om nog wat mensen te spreken.

Als het hoofdgerecht wordt bezorgd sms ik hem. Alleen merk ik dat ik wel een heel mooi bord groentes heb, maar geen kip. Met veel excuses neemt de ober het mee terug en niet veel later heb ik een bord met kip en groentes voor mijn neus.

Het smaakt me super in de lekkere soya saus. Ricks zalm ziet er ook prima uit. Dit is dus ook een restaurant waar we vaker kunnen gaan eten. Rick gaat weer terug naar de groep en ik reken af. Dan nemen we afscheid van iedereen en gaan weer huiswaarts.

Onze laatste avond met Snickers, maar die moet niets van onze knuffels hebben. Ik probeer het even, maar laat hem dan met rust. Rick probeert het een paar keer, maar Snickers trekt zich meteen terug. Dat alleen al laat ons zien dat hij lijdt. Morgenmiddag is het echt tijd hem uit zijn lijden te helpen.