Onze webcam

Cul-de-sac Cam

woensdag, oktober 10, 2018

Weer een leuke (laatste dit jaar?) rondleiding

Rick is er weer vroeg uit om naar Columbia, Maryland te rijden. Ik ben lui en blijf tot acht uur liggen. Het is zo vroeg al 23 graden en ik besluit buiten te ontbijten en te sporten. Wie weet wanneer dat weer kan want morgen krijgen we de overblijfselen van orkaan Michael over ons heen en dan wordt het opeens een heel stuk koeler.

Na mijn gerookte zalm en tomaat ontbijt doe ik dus een uur hardlopen op de plaats op het deck. Ik zie nog steeds monarch vlinders rondfladderen en het is moeilijk voor te stellen dat het al tegen half oktober loopt.


Als ik klaar ben maak ik me klaar om de stad in te gaan. Ik parkeer de van in de garage bij het metrostation want na tien uur zijn er met gemak plaatsen te vinden. De trein rijdt net weg dus ik wacht twaalf minuten op de volgende.

Eenmaal in de stad ga ik op zoek naar lunch. Ik kijk wat de food trucks te bieden hebben, maar ben daar niet van onder de indruk (had op een Indonesische gehoopt, maar er staat alleen Grieks, hot dogs en gefrituurde kip). Dat wordt hem dus niet.

Dan bedenk ik dat ik wel zin heb in een salade van Le Pain Quotidien. Maar dat restaurant blijkt geen stroom te hebben en is dus gesloten. Dan ga ik eens op zoek naar een keten waar ik nog nooit heb gegeten en vind Roti. Daar kun je je salade zelf samenstellen zoals bij zoveel ketens hier.

Mijn keuze valt op de gekruide kip als proteine en aan een tafeltje op hun terras smaakt het me heel goed. Dit is wel een keten waar ik vaker zou willen eten.  Jammer dat wij er nog geen restaurant van in de buurt hebben.

Om twee uur heb ik afgesproken met E. en haar dochter M. voor een rondleiding langs het Witte Huis en de monumenten. E. is een collega van een bloglezeres dus heel leuk dat zij mijn rondleiding aanraadde.

Het wordt weer een gezellige wandeling met een zeer geinteresseerd gezelschap. We beginnen met de voorkant van het Witte Huis en dan de achterkant. Dit keer worden we niet omgeleid. Trump gaat kennelijk nergens heen.

We steken over naar het Washington Monument en de geschiedenis daarvan is altijd weer leuk om te vertellen. Dan lopen we langs het huisje van de sluiswachter uit begin 19e eeuw. Dat wordt binnenkort geopend als een klein museumpje.

Het Tweede Wereldoorlog Monument is altijd indrukwekkend in zijn bijna bombastische grootheid. Daarentegen maakt het Vietnam Veteranen Monument juist indruk vanwege de eenvoud van de zwart granieten muur.


Bij het Lincoln Memorial is het zoals altijd het drukst. Het uitzicht vanaf hier vind ik nog altijd prachtig. Na het Koreaanse Oorlogsmonument willen E. en M. wat te drinken kopen en ik vind een koud flesje water ook wel erg lekker.



We vinden nog een vrij tafeltje tussen alle Honor Flight veteranen. We bespreken de rest van de rondleiding en zij besluiten niet helemaal rond het Tidal Basin te lopen. We bekijken het Martin Luther King Jr. Memorial en ik vertel van verre over het Jefferson Memorial.

Dan lopen we al kletsend terug naar het Smithsonian metrostation. Dat gaat sneller dan verwacht omdat het gesprek zo leuk is. Bij het station nemen we afscheid want zij moeten de blauwe lijn hebben en mijn oranje lijn komt eerst. Het was weer een leuke middag en ik vind het jammer dat er in de wintermaanden zo weinig rondleidingen zijn, hoe begrijpelijk ook.

Tegelijkertijd met Rick kom ik thuis. Onze klusjesman is er ook want onze raamkozijnen zijn hard aan een verfbeurt toe. Jose is ontzettend vriendelijk en goed. Als we terugkomen van vakantie zullen ze eraan beginnen. Het zal een uitdaging worden om Orion rustig te houden die dagen!

Als avondeten laten we Thais eten bezorgen. Vanavond hebben we ook de kinderen laten weten dat we Snickers vrijdagavond zullen laten inslapen. Hij gaat steeds meer achteruit en het is nu egoistisch hem niet uit zijn lijden te helpen. Katja is de enige, die tegengas geeft, zoals verwacht, maar Rick en ik zien hoe de kat aftakelt en willen niet wachten tot hij echt lijdt.

We zijn beiden moe en de televisie gaat aan. Ik kijk een aantal afleveringen van American Housewife, een heel leuke sitcom. Ik zal het zomerse weer missen, maar het is niet anders. Ik heb er in ieder geval flink van genoten.


9 reacties:

Anoniem zei

Fijn dat jullie zo een gezellige middag hebben gehad.
Ik zal alle verhalen wel horen als ik zelf terug ben uit Orlando.
Groetjes, Bea

Anja L. zei

Wat goed dat jullie de beslissing hebben genomen, hoe moeilijk die ook is.

Sylvia zei

Wat goed dat jullie de beslissing genomen hebben. Heel veel sterkte de komende dagen.
Dikke knuffel
Sylvia

Sonja zei

Sterkte vrijdag, moeilijke tijden.

Petr@ zei

Fijn om je gedachten even te verzetten tijdens de gezellige rondleiding.
Geniet nog even volop van die lieve Snickers!

Marion2 zei

Wat een moedig besluit hebben jullie genomen.
Het lijkt me heel verdrieitg nu om naar hem
te kijken.

Gelukkig dat je nog even een rondleiding had
(en wat een schitterend weer ook!). Dat leidt
dan ook af.

Veel sterkte!

Nel zei

Wat fijn hé dat mooie weer nog, terwijl het half oktober is. Gisteren(woensdag) was het hier ook zulk fijn weer, het leek wel zomer... Maar het kan zo omslaan.

Was alweer een hele gezellige rondleiding las ik. Blijf je nog steeds nieuwe dingen of wetenswaardigheden ontdekken na zoveel rondleidingen ?

Wat zal het een zware vrijdag worden voor jullie, maar je kan hem niet langer laten lijden. Het belang van Snickers gaat voor...het is heel erg moeilijk, weet er alles van na 46 jaar huisdieren te hebben gehad.

Heel veel sterkte hoor.

Anja zei

Geniet nog even van Snickers, veel sterkte vrijdag!

Petra zei

@Bea - Het was erg gezellig!

@Anja - Snickers is gewoon op, hij is niet de kat die hij was en eigenlijk heeft hij al afscheid genomen volgens mij

@Sylvia - Dank je, ik denk dat het voor mij moeilijker is om hem zo te zien, maar er zullen zeker wat traantjes vloeien.

@Sonja - Dank je!

@Petra - Hij is zo miserabel, hij is echt op.

@Marion - Het is verdrietig maar zo duidelijk zijn tijd dat ik misschien zelfs wel opgelucht zal zijn.

@Nel - Nee, nieuwe dingen vind ik niet meer, sommige weetjes wel. Maar ik moet uitkijken mensen niet te overweldigen met teveel feitjes. Voor mezelf vind ik die echter wel erg leuk. Voor mij is het een opluchting om Snickers uit zijn lijden te helpen hoewel we hem natuurlijk wel erg zullen missen.

@Anja - Dank je!