Dagje shoppen met Saskia in Richmond

Al om zes uur ben ik eigenlijk klaarwakker. Wetend dat zo vroeg opstaan me zal opbreken houd ik het nog tot half acht uit in bed. Saskia sms-t dat ze al om half elf klaar zal zijn met haar klassen (eerst dacht ze kwart voor twaalf) dus ik beloof haar na mijn ontbijt te vertrekken.

Om half negen ben ik klaar. Het is mooi zonnig weer en ik ben blij dat ik gisteren niet hoefde te gaan. De rit naar Richmond gaat zonder oponthoud en ik parkeer in een van de parkeergarages van VCU. Na meer dan 160 kilometer is het fijn weer even te lopen. Die is vier blokken van Saskia's appartement.

Saskia is al thuis als ik om half elf bij haar appartement kom. Ik word nieuwsgierig begroet door haar katten en zie voor het eerst wat ze van haar appartement gemaakt heeft. Het ziet er goed uit, maar we zijn het erover eens dat er nog wat gezellige accenten bij kunnen. Daar gaan we vandaag dus voor shoppen.

Mooie herfstkleuren hier nog!

Saskia rijdt zodat ik mijn van gewoon in de garage kan laten staan. We gaan naar Short Pump, het gedeelte van Richmond waar werkelijk elke keten in de VS te vinden is. Het is zo'n twintig minuten rijden en we beginnen met de openlucht mall.

Daar kijken we bij Urban Outfitters en Saskia vindt er een wierook houdertje in de vorm van een poes. Daarna ruiken we ongeveer alle kaarsen bij Bath & Body Works, maar Saskia vindt ze duur en niet zo lekker ruiken. Ook bij Anthropology en Sephora slagen we niet.

Saskia geeft aan dat ze zo'n honger heeft dat ze eerst wil eten voor we verder gaan. Ik kan me daarin vinden want mijn maag knort ook. We besluiten naar de Silver Diner te gaan. Daar hebben ze veganistische gerechten en tot Saskia's genot veganistische milk shakes.

Grappig weetje is dat de hoofd chef van deze keten, Ype van Hengst, Nederlands is. Dat voor zo'n typisch Amerikaans restaurant met juke boxes bij iedere tafel (al is die van ons stuk). Hun menu is klassiek Diner met ook heel veel gezondere gerechten. Saskia neemt een veganistische burger en ik een salade met veel groentes, olijven en feta.

Het smaakt allemaal goed en gesterkt gaan we verder. De volgende stop is Target waar Saskia heel goed slaagt voor leuke dingen voor haar appartement. We hebben een kar vol als we bij de kassa komen. Ik vrees dus het ergste, maar het kost maar de helft van wat ik had ingeschat.

Leuke kerstjurken bij Target, wie wil er een?

Nu is het tijd voor boodschappen. We beginnen bij Trader Joe's waar Saskia ook weer een karretje vol maakt. Gelukkig zijn zij een van de goedkoopste supermarkten en ik hoop dat Saskia de komende dagen goed zal eten. Bij het afrekenen maakt de machine het geluid van een kalkoen als ik mijn kaart eruit kan halen, zo grappig.

Onze laatste stop is Whole Foods. Na alles was Saskia bij Trader Joe's vond wordt het hier maar een kleine buit. Ik bedenk me wel dat ik weer eens naar de grote Whole Foods moet want ik zie hier veel dingen, die onze Vienna winkel niet heeft.

We rijden terug naar Saskia's appartement en ik help haar de spullen naar boven te brengen. Jammer genoeg heb ik geen tijd om te helpen alles uit te pakken en neer te zetten. Het is al drie uur en ik wil liefst niet in het donker rijden. Ik neem dus afscheid van Saskia (die ik volgende week weer zal zien) en loop terug naar de parkeergarage.

Tegelijkertijd dat ik er binnen wil lopen komt er een brandweerwagen, die bij de garage stopt. Ik probeer mijn kaartje te betalen, maar de machine neemt geen credit cards aan zegt een andere klant. Hij weet niet waar nu te betalen en ik ook niet. Gelukkig heb ik ook contant geld. De liften werken vanwege het brandalarm niet dus ik neem de trap.

Wat er nu precies aan de hand was zal ik nooit weten want zonder problemen rijd ik daarna de parkeergarage uit. Ik heb Waze ingesteld op thuis en om te beginnen geeft de app een uur en 52 minuten aan. Niet slecht rond het spitsuur dus ik begin vol goede moed aan de terugweg.

Een van de vele leuke muurschilderingen in Richmond

Niet veel later geeft de app aan dat er een ongeluk is vele mijlen verderop wat een half uur aan mijn rit zal toevoegen. Dan vindt hij twee keer een alternatieve route, maar nog steeds zal ik na donker thuiskomen op deze manier.

Rijden in het donker vind ik heel moeilijk, maar er zit niets anders op. De rit, die gewoonlijk een uur en veertig minuten duurt, wordt vanavond tweeeneenhalf uur. Onderweg luister ik via satelliet naar MSNBC, een van mijn favoriete nieuwszenders.

Tijdens deze rit gebruik ik zoals gewoonlijk Waze. Zelfs verkeersinformatie maakt gebruik van informatie van Wazers, want die zitten er tenslotte middenin. Op een gegeven moment word ik gewaarschuwd over "animals near road" en inderdaad zie ik een groepje herten grazen. Hopelijk gaan die niet proberen over te steken!

Wat ben ik blij als ik eindelijk bij onze afslag van de I-66 ben! In het donker rijden met mijn nachtblindheid is zo stressvol! En het is zo druk op deze tijd van de dag. Uiterst vermoeid parkeer ik de van in de garage.

Gelukkig is daar mijn lieve hond om me te begroeten. Er gaat toch niets boven een blij dier dat je weer terug bent! Rick volgt niet veel later en is dan wel geen dier, maar ook heel opgelucht dat ik heelhuids terug ben.

Hij vraagt of ik Thais of Vietnamees wil gaan eten. Nou, daar hoef ik niet over na te denken, Vietnamees is mijn absolute favoriet. Bij Viet Aroma is er gelukkig nog een tafel over.

Rick en ik delen wat summer rolls en dan heb ik mijn favoriete gerecht hier, vier spiesjes met garnalen, kip, rundvlees en varkensvlees. Die rol ik in rijstpapier, zo lekker! Rick heeft een gerecht waar hij ook zeer van gecharmeerd is.

Dan is het tijd om ons te ontspannen voor de tv. Ik ben heel moe van vandaag. In de zomer zou dat niet zo zijn. Om de een of andere reden heb ik veel minder energie nu. Op tijd naar bed dus!