Onze webcam

Cul-de-sac Cam

donderdag, februari 28, 2019

Over nog een gezellig happy hour

Het is prachtig zonnig weer als we opstaan. Ik hoor ons cardinaaltje zingen en die zit inderdaad in een boom vlakbij. Uit volle borst zingt hij zijn lied, een van mijn favoriete dingen van de lente hier.

Zoals bijna iedere ochtend heeft Rick mijn koffie al aan het pruttelen. Ik geef de honden hun gebit schoonmakende botjes en pocheer een ei in de magnetron voor mezelf. Daar heb ik weer een tomaat bij. Deze tomaten zijn in de kas rijp geworden en ik moet zeggen dat hun claim dat ze lekkerder smaken waar is.

Mijn personal training half uur is pas om half elf vandaag. Ik ben al veel eerder klaar om naar de sportschool te gaan. Ik vertrek toch maar, dan is mijn cardio op de ARC trainer eerder gedaan. Achteraf blijkt dit een goed plan want Sharon komt vroeg, precies als ik mijn tienduizend stappen bijeen heb.


Tijdens het halve uur met gewichten bespreken we de nieuwe restaurants, die hier in Vienna komen of net open zijn. Onder de sportschool komt er een nieuw restaurant wat ook ontbijt zal serveren en 's avonds een wijn bar is. Precies waar ik dol op ben dus, ik ben benieuwd.

Op de terugweg naar huis speel ik weer wat Pokémon Go en ga ook op zoek naar de laatste foto voor het thema Zwartwit van de maand februari. Ik vind hem bij een hek waar ik vaak langsrijd wat altijd veel schaduwen geeft. Morgen begint het nieuwe thema Natuur. Ik blijf die dagelijkse foto"jacht" leuk vinden.

Thuis neem ik gauw een douche en intussen blaft Django weer eindeloos. Ik neem de honden mee voor een korte wandeling en doe ze dan in de van. Voor mijn lunch ga ik mijn favoriete Med salade met kip van Noodles & Company eten.

Die smaakt weer heel goed, alleen ben ik blij dat ik voorzichtig ben met in de olijven te bijten. Twee ervan hebben de pit er nog inzitten. Ik zeg daar toch even vriendelijk wat van tegen de manager. Als iemand keihard op zo'n pit bijt kan er zo een kies breken en dan kan het restaurant daarom vervolgd worden.

Zij maakt haar excuses en wil me een gratis maal aanbieden, maar dat was mijn doel niet. Ik sla het af, maar ze staat erop dat ik het aanneem. Nou, vooruit dan maar, ik kom hier toch vaak genoeg eten dus die ene gratis maaltijd kan er wel af.

Het DRAAKJE heeft wel weer eens een flinke slok nodig en bij de Shell gooi ik hem vol. Met de tien cent korting, die ik met Giant boodschappen bijeen heb gespaard, kost de benzine $2,35 per gallon. En laatst klaagde Trump nog dat de benzine te duur werd!
Ik kan het niet laten nog wat krokusjes te fotograferen, vannacht gaat het weer sneeuwen en ik ben klaar met de winter!

Als het tijd is om Orion zijn middagpilletjes te geven geef ik Django er ook een. Hopelijk helpt dat tegen het eindeloze blaffen en ik moet zeggen, hij houdt op als ik dat zeg en dat was de afgelopen dagen niet zo. De beide honden liggen zelfs een uurtje in diepe rust.

Vanavond heb ik met Sara afgesproken bij Clarity voor happy hour. Ik neem er een Uber heen en kom tien minuten voor onze afspraak aan. Tot mijn ongenoegen zit de bar helemaal vol, maar ik kan nog een paar krukken aan een lange tafel bemachtigen. Niet zo gerieflijk, maar we hebben tenminste zitplaatsen.

Dan heb ik enorm geluk want een stel vertrekt en ik krijg twee stoelen aan de bar. Clarity is een sjiek restaurant en ik was dan ook een beetje verbaasd dat Sara dat weer voorstelde. Een aantal maanden geleden waren we hier ook en het erover eens dat je maar weinig krijgt voor de prijs.

Maar goed, altijd leuk om het nog eens te proberen. Zoals altijd hebben Sara en ik meer dan genoeg gesprekstof. We bestellen een voorafje, in mijn geval de pate met rabarber en brioche. Dat is werkelijk twee happen en het is op, maar ik probeer het te verlengen. Het smaakt wel heel erg goed, dat is het probleem niet.

Aangezien ik hier mijn avondeten wil eten bestel ik ook een salade en de zwezeriken met artisjokkenpuree. De salade is normale grootte, maar de zwezerik, want het is er maar een, weer zo'n klein hapje voor veel geld.

Het smaakt allemaal wel heel erg voortreffelijk maar de rekening van $70 (weliswaar met happy hour wijn erbij) doet me bijna steil achterover slaan! Dit restaurant is goed voor bijzondere gelegenheden, maar ik wil hier geen happy hour meer doen. Sara is het daarmee eens want ook haar rekening is heel hoog.

Rick komt me ophalen. Hij had vanavond iemand, die bars ontwerpt, op bezoek. Hij is geinteresseerd in de ideeen van die man, want van de drie waarmee Rick tot nu toe heeft gesproken klonk deze het best. Rick wil graag voor het einde van dit jaar een bar in de basement hebben en dan een feest houden voor zijn zestigste verjaardag.

Katja komt weer online en het gaat gelukkig beter met ze. Ze gaan vandaag zelfs wat rondkijken op het eiland waar ze verblijven. Dit is hun laatste volle dag om te ontspannen en dan beginnen ze aan de lange terugreis. Ik hoop dat ze nog wel iets hebben kunnen genieten ondanks de gezondheidsproblemen.

woensdag, februari 27, 2019

Over een politiek dagje

Ricks wekker gaat altijd om tien over zeven en dat wekt mij ook. Het is echter zo koud in de kamer dat ik nog een tijdje onder ons warme dekbed blijf liggen. 

Intussen vertelt Katja dat het ietsje beter met ze gaat. Ze hebben in ieder geval allebei wat voor het avondeten gegeten. Hopelijk knappen ze genoeg op om zaterdag de lange reis naar Bangkok te maken. 

Beneden staat de koffie al klaar dankzij Rick. Mijn ontbijt bestaat uit een tomaat en gerookte zalm waar Zorro ook graag een hapje van zou willen. Hij is bijna net zo brutaal als Snickers was. 

Eigenlijk heb ik absoluut geen zin om te sporten, maar het is koud en sombertjes buiten en ik weet dat ik er spijt van zal krijgen als ik het niet doe. Het uur op de elliptische machine gaat dan toch eigenlijk vrij snel en zoals altijd voel ik me beter erna. 

Sinds januari zijn de Democraten in de meerderheid in het Huis van Afgevaardigden van de VS. Eindelijk worden de louche praktijken van Trump eens aan de wetten getoetst. Hiervoor worden door de diverse commissies getuigen opgeroepen, die weet hebben van wat er zich allemaal achter de deuren afspeelde.

Deze week is dat Trumps vroegere advocaat en rechterhand, Michael Cohen. Cohen heeft al schuld bekend voor belasting ontduiken, liegen tegen het Congres en meer. Hij kijkt tegen een gevangenisstraf van drie jaar aan. 

Vandaag is de voor het publiek open hoorzitting voor de Overzicht Commissie. Het Congres heeft dezelfde macht als de president (wetgevende en uitvoerende macht respectievelijk). De afgelopen twee jaar hebben de Republikeinen de president de hand boven het hoofd gehouden en nu zijn ze duidelijk geergerd dat de Democraten dat niet doen. 

Om tien uur begint de zitting en ik kijk op mijn laptop mee. Dan zie je toch wel wat een spektakel de Amerikaanse politiek is. Het is gewoon alsof ik naar House Of Cards zit te kijken.

Cohens getuigenis werpt een sterke schijnwerper op allerlei frauduleus gedrag van Trump, maar de Republikeinen in de commissie vallen enkel Cohen aan. Geen van hen verdedigt Trumps gedrag, wat ook opvallend is.

De Democraten daarentegen stellen over het algemeen gerichte vragen en krijgen van Cohen ook nog andere namen om te laten getuigen. Dit gaat allemaal onder ede dus het is strafbaar, zoals Michael Cohen dus uitvond, om te liegen tegen het Congres. 

De hoorzitting duurt de hele dag en als ze lunchpauze houden ga ik ook snel mijn dingen doen in Vienna. Met dit koude weer heb ik natuurlijk zin in pho. Lani weet mijn bestelling al. De soep smaakt weer zo lekker dat ik spijt heb dat het op is. 

Als ik vertrek groet een man, die ik van gezicht ken van Anytime Fitness, me. Hij eet hier ook regelmatig met een vriend. Hij zegt mij  niet gezien te hebben vandaag en ik antwoord dat ik er morgen weer zal zijn. Tot morgen dan, zegt hij. 

Bij de Giant haal ik de kip voor onze maaltijd vanavond en haast me dan weer naar huis. Daar kijk ik verder naar de hoorzitting tot ik naar Lofty Salon moet. Daar kleurt Carmen mijn haar weer mooi bij. 


Terwijl de kleur intrekt introduceert Mona haar nieuwe medewerkster, die wenkbrauwen met draad epileert. Mona laat de mijne gratis doen en ik ben zeer tevreden met het resultaat, al helemaal nadat Carmen ze ook nog bij heeft gekleurd. 

Mona knipt mijn haar bij en foehnt het dan. Het ziet er altijd zo goed uit daarna, maar met mijn steile haar blijft dat niet lang. Iedere keer vraagt Mona of ik niet weer een pony en korter haar wil, maar dit lange haar zonder pony bevalt me veel te goed. 
De zon komt tegen zonsondergang nog even hallo zeggen

Als Rick thuiskomt gaat hij eerst een half uurtje op de loopband rennen. Ik moedig dat erg aan want naast gezond eten is beweging ook heel belangrijk voor hem. Daarvan krijgt hij veel te weinig, zoals zo veel mensen, die de hele dag op kantoor zitten. Ik ben dus blij met deze nieuwe routine van hem. 

Voor ons avondeten hebben we een eenpansmaaltijd met Indiaas gekruide spinazie en kip over bloemkool en broccoli rijst. Dit is een van onze favoriete maaltijden, eenvoudig, maar zo smakelijk!

Hopelijk krijgen we straks als de kinderen in Thailand wakker worden bericht dat het nog weer wat beter gaat. Allemaal heel hartelijk bedankt voor de goede wensen en adviezen op mijn vorige blog. Als ze dichter bij Bangkok waren geweest denk ik dat Katja Kevin wel mee naar het ziekenhuis daar had genomen. 

dinsdag, februari 26, 2019

Over een gewone dinsdag

Rick vertrekt al vroeg naar zijn werk en ik ben ook redelijk op tijd beneden. Katja maakt zich erge zorgen om Kevin, die nog steeds hoge koorts heeft. Bovendien voelt zij zich ook niet lekker. Ik moet zeggen dat Rick en ik ook flink bezorgd zijn.

Na mijn ontbijt van gerookte zalm en tomaat ga ik naar boven voor mijn uur op de elliptische machine. Alleen is er in die kamer een aanhoudende hoge pieptoon te horen. Rick vertelde gisteren dat een of andere batterij leeg is. Die indringende toon houd ik geen uur vol dus ik besluit dan toch maar beneden op de plaats te gaan hardlopen.

Wel gezellig met deze twee (behalve het blaffen)

Intussen houdt Katja me op de hoogte. Ze heeft een tuk tuk naar de apotheek genomen en allerlei medicijnen ingeslagen. Ze staat er versteld van hoeveel dingen je daar zonder recept kunt krijgen, o.a. antibiotica en codeine.

Als ik mijn tienduizend stappen bijeen heb neem ik de honden mee voor een kleine wandeling. Gelukkig komen we niemand tegen en gaat alles goed. Ik vind het toch teveel gedoe om met ieder apart te gaan.

Tot mijn grote vreugde zie ik in sommige tuinen de krokussen al bloeien. Hier bloeien die gewoon in het gras bij mensen. Ik heb weleens geprobeerd ze te planten, maar de eekhoorns vinden de bolletjes iedere keer.  Ik zie Ricks tulpen en narcissen, die hij in de herfst plantte ook niet naar boven komen.



Django is weer in optimale blafstand dus na mijn douche laad ik de honden in de van. Daar blaffen ze tenminste niet. Ik heb via mijn Yelp app een nieuw Aziatisch lunchrestaurant gevonden en ga daarnaar op zoek. Dat valt nog niet mee want als mijn GPS beweert dat ik er ben zie ik het restaurant nergens.

Het blijkt aan de achterkant in een kantoorgebouw te liggen. Ik bestel een chirashi bowl met sla in plaats van rijst. Ik moet zeggen het was het zoeken waard, heerlijk en vers eten is het. Hier ga ik zeker nog eens terug.

We hebben katten eten nodig voor Zorro en dat ga ik bij de Giant halen. Ik neem ook gelijk een nieuwe voorraad bloemkool puree en rijst mee uit de vriezer. Dat eten we zo graag en daarin zijn we kennelijk niet de enigen. Er is nog maar een pakje puree en de rijst van ons favoriete merk is uitverkocht. Dan proberen we maar een ander merk de volgende keer.

Bij Petco haal ik wat snacks voor de honden. Dingen, die ze allebei even snel kunnen op kunnen krijgen want anders steelt Orion dat van Django. Bij de ernaast gelegen Walgreens haal ik wat toiletspullen en rijd dan naar Whole Foods voor mijn laatste boodschappen.

Terwijl ik daar parkeer hoor ik het toontje van Facebook Messenger. Mijn bange vermoeden wordt bewaarheid als het Katja is. Het is daar midden in de nacht en ze werd wakker met koorts. Wat voelen we ons nu machteloos! Gelukkig hebben ze nog een paar dagen voor ze terug naar Bangkok moeten. Hopelijk zijn ze dan beiden weer wat opgeknapt.

Bij Whole Foods neem ik ook een boeket alstroemeria mee. Terwijl ik aan het afrekenen ben overvalt me opeens een vermoeidheid en krijg ik de typische grieperige fibromyalgie pijnen. Gelukkig ben ik klaar met mijn lijstje.

Thuis besluit ik mijn lichaam rust te geven al lukt dat niet echt met Django's geblaf. Deels zijn de Deense doggen van de buren daar debet aan. Iedere keer als zij blaffen begint Django ook weer met een salvo. Grappig genoeg doet Orion helemaal niet mee.

Om kwart over vijf komt Rick tot mijn verrassing al thuis. Hij heeft een enorm boeket rozen voor me mee. Nog voor Valentijnsdag, zegt hij. Ik ben er heel blij mee want er zijn vier kleuren rozen, niet alleen rood. Rick weet dat ik dat veel liever heb.

Rick gaat een nieuwe batterij halen bij Metro Center zodat die pieptoon boven er morgen niet meer zal zijn. Ik ga mee want de grote Michaels ligt daar vlak naast. Tot mijn grote vreugde hebben ze hier een hele rij met lente spulletjes voor mijn feeentuintje.

Er zijn een paar heel leuke bij en die neem ik meteen maar mee. Het is ook halve prijs voor twee van de dingen dus mooi meegenomen. Ik ben er nog niet aan toe om de winterspulletjes op te ruimen, maar met Michaels weet je nooit hoe lang iets er nog is.

Rick maakt weer ons avondeten. We hebben worstjes, voor mij kip met kruiden en champignons en voor Rick een bratwurst en een chorizo. Daarbij eten we spinazie en de bloemkool "tater tots" uit de oven. Het smaakt weer pima.
Wachtend op hun eten

We hopen voor we gaan slapen nog te lezen hoe het in Thailand gaat.  Hopelijk is Kevins koorts naar beneden (die was 40 graden!) en is die van Katja niet erger. Echt zo zielig dat het allemaal zo loopt!

PS: Ze zijn beiden echt ziek. Hopelijk lukt het zaterdag naar Bangkok te gaan. Wat een naar einde van hun huwelijksreis. 





maandag, februari 25, 2019

Over een heel stormachtige dag

Vannacht hebben we de ramen horen kraken vanwege de harde storm, die buiten waaide. Windstoten van bijna 150 kilometer per uur, zo'n zware storm hebben we in tijden niet gehad. Er zijn dan ook heel wat bomen omgewaaid in de omgeving. Gelukkig niet dichtbij ons dus we hebben geen stroomproblemen.

Je zou verwachten dat het bij zo'n storm regenachtig weer zou zijn, maar een staalblauwe lucht lacht ons toe. Ik sta voor mijn doen vroeg op, omdat ik al om kwart voor tien personal training heb.


Katja schrijft in onze Facebook groep dat Kevin zo erg hoest dat ze toch maar naar een kliniek zijn gegaan. Daar kreeg hij antibiotica voorgeschreven. Hopelijk gaan die snel helpen. Ik heb zo met ze te doen, dit is zo balen op reis en dan nog je bijzondere huwelijksreis ook.

Na een ontbijt van gepocheerd ei en tomaat neem ik afscheid van Rick en vertrek naar Anytime Fitness. Daar doe ik mijn uur cardio op de ARC trainer tot Sharon me komt halen voor het halve uur gewichten. Eigenlijk bevalt het me best deze relatief vroege start. Jammer genoeg kan Sharon donderdag pas om half elf.

Op weg naar huis speel ik zoals gewoonlijk wat Pokémon Go. Als ik de garage in kom rijden hoor ik Django al blaffen. Het is goed dat ik de honden de hele middag mee ga nemen, want ik word helemaal tureluurs van dat geblaf!

Na ze even uitgelaten te hebben doe ik Orion en Django in de van en rijd naar het Pan Am Shopping Center. Deze harde wind gaat door merg en been en ik heb enorme zin in iets warms als lunch. Gisteren merkte ik al tegen Rick op dat ik zo'n zin had in Shabu Shabu.

Rick is daar niet dol op dus ik besluit mezelf te trakteren op een lunch bij California Shabu Shabu. Daar ben ik de enige klant en word op mijn wenken bediend. Ik bestel de combo van vier stukjes zalm en vier flinterdunne plakjes biefstuk. Ik vraag hen de noedels te vervangen door enoki paddenstoelen en smullen maar. Het is gezond en perfect met dit weer.

Na het eten ga ik naar de Giant waar ik ingredienten voor het avondeten koop. Ik wilde eigenlijk ook bloemen meenemen, maar bedenk me dat ik dat beter morgen kan doen aangezien ik niet direct naar huis zal gaan.

Opeens voel ik me flink moe en besluit dat een stoot caffeine me goed zal doen. Via mijn Starbucks app bestel ik een nitro brew en drink die zo langzaam mogelijk in het restaurant op. Intussen houd ik via de webcam in de gaten wanneer de schoonmakers aankomen.

Als ik zie dat ze bijna klaar zijn ga ik even langs Michaels om te kijken wat ze voor lente spullen voor feeentuintjes hebben. Dat word een grote teleurstelling want het lijkt erop dat ze niets meer verkopen daarvoor. Morgen of overmorgen wil ik bij de grote Michaels gaan kijken of dat zo is. Dat zou zo jammer zijn!
Ze hebben wel veel leuke Paasspulletjes maar daar ben ik nog niet aan toe

Bij Whole Foods haal ik nog wat spullen en dan zie ik dat de oprit leeg is en de schoonmakers vertrokken. Ik neem de honden weer mee naar huis waar Django prompt zijn plaats voor het raam inneemt en ik weet niet wat voorbij ziet komen om tegen te blaffen. Argh!!!

Als het donker wordt houdt Django eindelijk op. Rick komt thuis en maakt zijn heerlijke omeletten voor ons avondeten. Dit keer heb ik voor de vulling gerookte zalm, tomaat, ui, paprika, champignons en olijven. Het smaakt weer voortreffelijk, maar ik kan het niet helemaal op. Het is wel erg groot!

De wind is eindelijk gaan liggen, duizenden hebben geen elektriciteit, maar wij gelukkig wel. De tv gaat aan en ik ga lekker ontspannen kookshows kijken. Vanavond ook de Kids Baking Championship, ik sta er iedere keer versteld van wat kinderen tussen de acht en twaalf kunnen bakken!

Hopelijk krijgen we straks als ze wakker zijn te lezen dat het iets beter gaat met Kevin. Ik vind het zo zielig voor hen!


zondag, februari 24, 2019

Over een regenachtige zaterdag en een warme zondag

Zaterdag

Midden in de nacht werd ik wakker van de pijn in mijn nek en schouders waardoor ik ook enorme hoofdpijn had. Ik spoot mezelf plat met Icy Hot en na een tijdje lukte het weer in slaap te vallen. Een diepe slaap ook nog want ik word om half negen wakker en naast me is het bed leeg. Ik heb Rick en de honden niet eens horen opstaan.

Rick heeft dan ook al ontbeten, maar wil wel graag koffie van Starbucks. Zoals zo vaak hebben ze de egg bites met ham, cheddar en paprika niet bij ons gewoonlijke filiaal. Dan maar de eiwit egg bites, die zijn ook lekker, tenslotte.

Na het ontbijt loop ik een uur hard op de plaats terwijl ik een paar shows kijk op tv. Dan heb ik mijn tienduizend stappen bijeen en ga nog tien keer de trap op en af lopen. Rick rent intussen op de loopband boven want het regent buiten.

De keuken ruikt lekker naar hyacint

Als we klaar zijn met sporten maken we ons klaar voor de rest van de dag. Zaterdag is het ook wasdag. Heerlijk dat we dat nu maar eens per week hoeven te doen. Dat was vroeger met de kinderen thuis wel anders.

Door de miezerregen rijden we naar het Mosaic District. Daar bestellen we een Indiase salade bij Choolah Indian BBQ. Het smaakt erg lekker, sla, komkommer, tomaat, gemarineerde bloemkool, gepekelde uien en tandoori gegrilde kip.


Het is het soort waterkoud dat door merg en been gaat en ik ben dan ook dankbaar voor de stoelverwarming in Ricks auto. Ik wil er bijna niet uitkomen als we weer thuis zijn! Wij hebben de verwarming ook hoger staan dan de meeste mensen als we thuis zijn, op 22 graden.
Zo grijs en grauw dat het een mooie zwart wit foto maakt

Nadat Rick de honden nog een keer heeft uitgelaten gaan we rond kwart over drie naar Tysons Corner Center. Daar gaan we bij de AMC bioscoop How To Train Your Dragon 3 kijken. Ik vind dit een van de leukste geanimeerde series en ook deze film stelt niet teleur. Ik moet zelfs af en toe een traantje wegpinken en dat bij een tekenfilm. De karakters zijn dan ook zo levensecht.

Voor ons avondeten hebben we na de film gereserveerd bij INCA Social, een nieuw Peruviaans restaurant dichtbij. Zij zijn van dezelfde eigenaar als High Side gisteren. Er is een gezellig ambiance en voor Rick erg leuk dat ze ook hier allerlei bijzondere bieren hebben.

Als voorafje neemt Rick de kippenvleugeltjes op zijn Peruviaans en ik de ceviche. Beiden zijn werkelijk voortreffelijk bereid. Gewoonlijk is Rick niet zo'n vleugeltjes fan, maar hier likt hij zijn vingers bij af. De ceviche is perfect gemarineerd.

Rick neemt de lomo saltado als hoofdgerecht en ik de groente saltado met kip. Het is erg lekker, maar ik vind het wel duur voor wat het is. Natuurlijk hebben wij de rijst en frietjes er niet bij, maar die kosten niets. Al met al zullen we hier vast wel teruggaan, maar niet heel vaak.

Gisteravond lag ik voor mijn doen heel vroeg in bed en ik heb het gevoel dat vanavond te gaan herhalen. De pijnen vermoeien en ik heb ook niet goed geslapen erdoor. Gelukkig wordt er de komende week veel beter weer voorspeld.

Zondag

Inderdaad lag ik er gisteravond vroeg in, maar ben veel wakker gedurende de nacht. Rick staat om acht uur op met de honden en ik volg een kwartiertje later. Het heeft vannacht flink geplensd en de tuin lijkt wel een meer. Daar kunnen de honden voorlopig niet in want dat zou een modderbad worden.

Rick laat ze dan ook even uit en dan gaan we weer naar Starbucks voor ons ontbijt. Op de een of andere manier zijn de ham, cheddar en paprika egg bites nu opeens wel voorradig bij Pan Am Center waar we meestal heengaan. Hier spelen we ook wat Pokémon go.

Dat is niet genoeg voor Rick en hij rijdt Vienna in om even echt te spelen. Grappig is dat ik al veel langer speel, maar Rick fanatieker is dan ik. Zoals we hier zeggen: "I've created a monster". Maar het is wel veel leuker om samen te spelen zo.

Thuis besluit ik op de plaats hard te lopen tot ik 5000 stappen bijeen heb. Alleen blijf ik maar doorgaan en na een uur en drie minuten heb ik zomaar mijn 10000 stappen bijeen. Dan doe ik nog tien trappen op en neer en mijn Fitbit is weer blij. Rick doet hetzelfde.

Intussen worden we gek van Django. Hij gaat gewoon bij het raam staan en blaft zonder oponthoud. Rick vindt een oplossing en doet Django aan de lijn bij hem in de keuken. Zo kan hij niets zien en de rust keert terug. Misschien dat ik dat de komende week ook doe want ik krijg letterlijk hoofdpijn van dat keiharde geblaf, vooral als Orion ook meedoet.

Rick stelt voor om naar Spice 6 te gaan voor nog een Indiase salade. Eerst heb ik daar mijn bedenkingen over maar het menu is heel anders dan van Choolah. We gaan het dus proberen en zijn het erover eens dat deze salade lekkerder is.
 Er is meer keuze aan Indiase groentes, waaronder ook een spinazie kerrie en het smaakt super! Ik neem het met kip en Rick met lamsvlees. Alleen is het weer veel te veel voor mij. Ik zou willen dat er halve salades waren, zoals Panera ze verkoopt.

Intussen is de zon tevoorschijn gekomen en wordt het snel warmer. Thuis neem ik dan ook mijn Kindle mee naar buiten en lees verder in mijn Barbara Freethy boek. Rick werkt aan het audio systeem in ons huis en de middag gaat ontspannen voorbij.

Als Rick klaar is met zijn experimenteren en blij is met het resultaat neemt hij de honden een voor een mee voor een wandeling. Hij begint met Django en dat heeft Orion aan het huilen. Het is echt net een kind! Ik kan hem troosten met veel knuffels.

Django zoekt mij ook op voor knuffels als Rick Orion mee heeft. Zo schattig dat hij tegen me aan komt hangen voor wat liefde. Django weet heel goed dat Orion de alpha is. Toch spelen de honden een aantal keren per dag ook lief met elkaar. De enige keer tot nu toe dat het mis ging is toen ik Django wat water wilde geven. Sindsdien gaat Orion eerst in de wc voor dat gebeurt.

Voor ons avondeten gaan we naar de bar bij Glory Days. Dat is het dichtstbijzijnde restaurant, een echte sportbar hoewel sommige tv's ook het nieuws hebben. We nemen plaats aan de bar en als ik opkijk zie ik Kaylee's moeder Kathy, haar man en zoon zitten. We gaan even hallo zeggen. Zij gaan volgend jaar naar Florida verhuizen en daar een hot dog karretje hebben.

Rick en ik bestellen de bloemkool "wings" in buffalo saus, maar die zijn kennelijk heel populair en uitverkocht. Dan maar de kip spiesjes met diezelfde saus. Dat smaakt ook erg lekker.

De hoofdgerechten zijn niet om over naar huis te schrijven, maar dat is meestal zo hier. Mijn salade met gegrilde zalm is een hele zak met Romaine sla, wat kleine tomaatjes, ui en bacon, maar de zalm is wel erg lekker. Rick heeft kippenborst met krab, maar dat is veel te romig gemaakt. Hij is er dus niet zo over te spreken.

Ach, we verwachten hier ook geen culinaire hoogstandjes. Als je lekker wil eten hier is het heel ongezond. De nacho's, de burgers, de frietjes en dat is taboe voor ons nu (ik mis het ook niet, eerlijk gezegd).  Zo is het meestal in een sportbar hier.

Thuis gaat de tv aan en kijken we naar de Oscars. Dit jaar is het voor het eerst zonder presentator. Het zegt wel iets dat ze die niet konden vinden. Ik ben heel benieuwd hoe het zal zijn zonder. Het begint met Queen en Adam Lambert, passend want een van de meest genomineerde films is Bohemian Rhapsody. Adam Lambert is echter geen Freddie Mercury!

We zijn heel benieuwd wie gaat winnen. Het is altijd een leuke avond. Intussen huilt de wind om het huis, de lente is er nog niet, helaas. En zo eindigt weer een gezellig weekend met zijn tweetjes en de honden.

vrijdag, februari 22, 2019

Over een middagje sauna en jacuzzi

Vanochtend moet ik er voor mijn doen vroeg uit want de personal training is al om kwart voor tien en ik wil daarvoor nog mijn uur cardio doen. Rick is helemaal verbaasd mij voor achten al beneden te zien.

De koffie staat al klaar en zoals bijna iedere ochtend snijd ik een tomaat in plakjes. Die eet ik terwijl ik een ei pocheer in de magnetron. Dat ei vergeet ik bijna, gelukkig piept de magnetron dat er nog wat inzit.

Met vereende krachten lukt het Rick en mij om klokslag half negen te vertrekken. Bij Anytime Fitness lopen een paar mensen hard op de loopband en dat vind ik altijd heel fijn. Ik pas mijn tempo op de ARC trainer erop aan en in iets meer dan een uur heb ik mijn tienduizend stappen bijeen.


Mijn halve uur met Sharon gaat ook lekker snel. Op weg naar huis speel ik wat Pokémon Go en dat leidt me naar het Community Center. Daar stap ik uit een om een foto van het standbeeld daar te maken voor de dagelijkse foto voor het thema zwart wit van deze maand.
Een dame loopt op me af en spreekt me aan. Ze heeft een klembord (dit is een Nederlands woord wat ik op moest zoeken dus hopelijk is het juist) in haar handen en ik denk eerst dat ze iets wil verkopen. Ik begroet haar dan ook een beetje gereserveerd, bereid om nee te zeggen.

Het blijkt echter dat ze mee wil doen aan de verkiezingen voor stadsbestuur. Een van mijn vriendinnen, Tara, is bestuurslid, maar er zijn er zes. Ik teken dus om haar naam toe te voegen. Nieuw bloed is altijd goed, lijkt me.

Terug thuis fris ik mezelf op, laat de honden even uit en doe ze dan in de van. Voor mijn lunch heb ik zin in een poke bowl. Die hebben ze het lekkerst bij Lei'd Poke. Ik neem twee smaken zalm met allerlei groentes en het smaakt weer voortreffelijk.
Thuis maak ik me klaar om naar Lifetime Fitness te gaan. Niet om te sporten maar om van hun sauna en jacuzzi gebruik te maken. Ik neem mijn telefoon en mijn Kindle mee en voor ik het weet zijn er twee en een half uur voorbij met afwisselend bubbelen en af en toe een paar minuten in de sauna. In die laatste houd ik het niet veel langer uit, in de jacuzzi wel makkelijk een kwartier.
Na afloop doe ik droge kleding aan en rijd huiswaarts. Rick volgt niet veel later en laat de honden uit, ik ben blij daar vanaf te zijn. We geven ze eten en gaan dan een nieuw restaurant uitproberen.

Het ligt in het oude gedeelte van Fairfax wat een gezellig studentenstadje is. Veel van de mensen bij High Side, wat meer een bar met een menu is dan een restaurant, zijn dan ook vrij jong. We vinden een tafeltje en bekijken dan het menu.
We beginnen met een komkommersalade, die erg lekker is, maar wat te pittig voor mij. Volgende keer bestel ik het zonder de chiliolie. Ik vind pittig heerlijk, maar mijn ingewanden niet (meer).  Ook hebben we teriyaki biefstuk spiesjes, lekker.

Dan bestellen we meer voorafjes om te delen. De kip sate en de Taiwanese worst met knoflook smaken prima. Als laatste nemen we het garnalengerecht met komkommer. Alles smaakt heel goed en we vinden uit dat ze ook een Peruviaans restaurant vlakbij hebben. Dat reserveren we voor morgenavond.

Het is altijd leuk om nieuwe restaurants te proberen. Rick vindt het bier bij dit restaurant vooral super. Ze hebben ook een van mijn favoriete sauvignon blanc wijnen uit Marlborough, Nieuw Zeeland. We gaan zeker terug.

En zo begint er alweer een weekend. Katja en Kevin zijn bijna een week in Thailand.  Ze hebben geleerd Thais eten te koken en gaan vandaag snorkelen. Het gaat snel, die huwelijksreis. Gelukkig gaat het goed met hun dieren hier, al zou ik wel willen dat Django een uit knop had, want hij blaft de hele dag tegen alles wat beweegt!

donderdag, februari 21, 2019

Over een lentedag en happy hour

Het is nog een witte wereld als we opstaan, maar er worden vandaag bijna lenteachtige temperaturen voorspeld dus hopelijk smelt de sneeuw letterlijk voor de zon weg. Rick vertrekt naar zijn werk en ik blijf weer achter met de twee honden.


Die geef ik hun  kluifje waar mint inzit, zo ruikt hun adem lekker. Beiden vinden het heerlijk en eten het ongeveer even snel op zodat er niet geruzied wordt. Intussen snijd ik voor mezelf een tomaat in plakjes en heb daar wat gerookte zalm bij.

Dan is het weer tijd voor mijn uur op de elliptische machine. Orion gaat mee naar boven, maar Django durft niet. Het is grappig, de honden spelen wel samen, maar Django is verder bang voor Orion.

Na mijn uur sporten neem ik de honden mee voor een korte wandeling. Ik was van plan langer te gaan vanwege het prachtige weer, maar beiden trekken zo erg dat ik al snel weer thuis ben. Ik ben ook blij niemand tegen te zijn gekomen want Rick zei dat hij ze dan bijna niet in bedwang kan houden. Misschien moet ik ze morgen toch maar apart meenemen, hoe erg Orion dat ook vindt.

De honden gaan weer mee in de van als ik naar het centrum van Vienna rijd. Ik heb weer eens enorme zin in pho en Lani hoeft mijn bestelling al niet meer te nemen. "The usual" is voor haar al genoeg om te weten wat ik wil. Het smaakt me zoals altijd weer erg goed.

Nu mag ik van mezelf een uurtje Pokémon Go spelen. Vienna heeft heel wat pokestops. Op weg naar huis breng ik mijn tweede Ebates check naar de bank. Het is maar $12, maar alle beetjes helpen, toch?
Dit historische museum in Vienna is een Pokémon Go gym

Het is inmiddels zo'n dertien graden en in de zon voelt het veel warmer. Ik breng de honden naar binnen en ga dan vitamine D vergaren op het stoepje voor ons huis. Het is er zelfs bijna te warm in mijn winterkleding! Ik geniet van het gezang van de cardinaaltjes, altijd een duidelijk teken dat de lente eraan komt.

Tegen half vijf ga ik naar binnen om me klaar te maken om naar ons maandelijkse happy hour te gaan. Chris komt me om kwart over vijf ophalen en er is vanavond een goede opkomst. Maar liefst zes andere dames komen. Het wordt dan ook weer heel erg gezellig en de sashimi blijft heerlijk.
Iedereen bedankt mij altijd voor het regelen, maar dat is zo simpel. Ik zet het gewoon op de agenda van de Facebookgroep en wie kan komen komt. Het lijkt erop dat meer mensen donderdag kunnen dan dinsdag dus ik houd het voorlopig op die dag van de week.

Rick haalt me op en dan ga ik in mijn luie stoel tv kijken. Ik voelde me vandaag stukken beter dan de afgelopen dagen, maar 's avonds gaat het altijd bergafwaarts. In ieder geval is het weer eens duidelijk dat het weer ook veel bijdraagt aan hoe ik me voel.

woensdag, februari 20, 2019

Over een sneeuwdag

Rick staat op zijn gewoonlijke tijd op, maar ik zie dat het buiten hard sneeuwt en draai me nog een paar keer om. Als ik om half negen beneden kom heeft Rick de sneeuw getrotseerd en een Starbucks ontbijt klaarstaan.

Het sneeuwt hard en zal dat ook de hele ochtend blijven doen. Energie voor de elliptische machine heb ik niet dus ik ga op de pas hardlopen voor een uur. Dan heb ik ook leuk uitzicht op de dwarrelende vlokken, want ik vind het wel mooi terwijl het neerkomt.


Er ligt inmiddels een centimeter of tien en Rick gaat de oprit schoonmaken. Tot mijn verbazing haalt hij daar de sneeuwblazer niet voor op. Die is bij de buren en later zien we Chuck ermee lopen. Rick doet het ouderwets met de sneeuwschep.

Intussen dartelen de honden door de achtertuin. Orion houdt het korter uit dan Django. Op een gegeven moment word ik bezorgd dat het te koud en nat is voor Django. Hij komt niet binnen als we roepen dus Rick haalt hem aan de lijn naar binnen.

Rond het middaguur gaat de sneeuw over in ijsregen en ik ben blij dat we er niet uit hoeven. Rick werkt van huis en doe van alles op de computer. Onder anderen vernieuw ik mijn Global Entry. Daarmee kun je snel door immigratie en douane en krijg je TSA Pre. De huidige kaart verloopt pas in september maar het schijnt lang te duren voor je een nieuwe kaart krijgt en die van Rick is daardoor verlopen.

Als lunch heb ik mini komkommertjes en een blikje sardientjes. Rick gruwelt van die sardines en maak zijn eigen salade met o.a. Poolse worst en Romaine sla. Ik steel ook wat plakjes Poolse worst want die is zo lekker! De Poolse winkel in Vienna krijgt die vers aangeleverd.

Na het eten gaat Rick verder met werken en ik speel spelletjes en lees. Intussen horen we de sneeuwploegen overal, behalve op ons plein. Hopelijk komt die nog want anders vriest het vannacht allemaal weer op (edit: om kwart voor negen wordt ons plein schoongeveegd). Gelukkig hoef ik morgenochtend niet per se ergens heen.

De honden vermaken zich met blaffen tegen alles wat er langskomt en af en toe ook heel lief met elkaar spelen. Ik ben zo blij te zien hoe goed het gaat met die twee! Dat hadden we nooit verwacht. Ook hebben we Django's lievelingseten gevonden en eet hij nu braaf zijn bak leeg (Orion krijgt er ook wat van dus heb geen medelijden met hem).

Als snack maak ik de overgebleven mini komkommers met wat Calve pindakaas. Die heb ik uit Michigan meegenomen en al jaren niet gegeten. Ik blijf het lekkerder vinden dan de Amerikaanse pindakaas, met uitzondering van vers gemaakte.

Rick maakt ons avondeten wat ik gisteren heb ingekocht. Dat werkt goed voor ons, ik doe de boodschappen, hij kookt. Het wordt vandaag een eenpansgerecht met kip, paprika, ui en zwarte olijven gebakken in een tomaat-olijven saus. Daarbij hebben we bloemkool en broccoli "rijst". Het smaakt weer voortreffelijk!

De storm is voorbij en voor morgen wordt warmer weer voorspeld. Hopelijk helpt dat mijn spieren ook. Van mij mag de lente alweer komen!

Intussen genieten we virtueel mee van Katja en Kevins huwelijksreis. Ze hebben vannacht in een super luxe resort geslapen op Koh Lanta met prive zwembad en prachtig uitzicht. Dat was maar voor een nacht want het was super duur. Nu blijven ze nog vier nachten op dat eiland, maar in een goedkoper hotel.

dinsdag, februari 19, 2019

Over een fibro dagje en een winterstorm met mijn naam

Ricks wekker gaat om kwart over zeven en eigenlijk ben ik om de een of andere reden ook klaarwakker. Maar ik heb veel pijn en blijf toch nog een half uurtje liggen. Mijn lichaam werkt weer eens als een barometer want er komt een grote storm aan.

Rick heeft mijn koffie al aan het pruttelen als ik beneden kom. Ik eet wat gerookte zalm en een tomaat als ontbijt. Zodra Rick naar zijn werk is ga ik naar boven om mijn uur cardio op de elliptische machine te doen. Orion komt mee naar boven, Django blijft beneden.

Als ik klaar ben zie ik dat mijn rondleiding voor volgende week helaas niet doorgaat. De klant boekte al maanden geleden en had een rondleiding door het Witte Huis voor hij met mij door de stad zou gaan lopen. Geen idee waarom hij het afzei, maar ik heb er in de winter gemengde gevoelens over. Aan de ene kant hartstikke leuk een wandeling door de stad, aan de andere kant ijskoud voor mijn spieren.

Rust in de tent

Na de honden een korte wandeling gegeven te hebben laad ik ze in de van. Dat gaat prima, ze hebben ieder een stoel achterin. Het is zo fijn dat ze tenminste niet vechten. Ze negeren elkaar eerder.

Voor de lunch ga ik de Med salade met kip eten bij Noodles & Company. Ik zoek online naar een recept voor hun dressing en die is eigenlijk heel simpel, maar zo lekker. Het is Griekse yoghurt met olijfolie, citroen en limoensap en dan sriracha, die het pittig maakt, zoveel als je wil. Wie weet maak ik die ooit zelf.

De honden zitten lief op me te wachten en we rijden naar Giant. Daar is het heel druk. Er wordt sneeuw voorspeld voor morgen en ik verbaas me er altijd over hoeveel mensen in het midden van de dag tijd hebben om boodschappen te doen. Ik heb mijn benodigdheden snel gevonden.

De rest van mijn lijstje werk ik bij Whole Foods af. Eigenlijk moet ik ook nog naar de bank en de dierenarts voor hartworm medicijn voor Orion, maar dat moet maar wachten want ik heb enorme (hoofd)pijn. Mijn energie is op en ik besluit maar weer eens naar mijn lichaam te luisteren en het de rest van middag rust te gunnen.

Dat lukt redelijk, behalve als de honden de Deense doggen van de buren horen. Vooral Django blijft maar blaffen, heel fijn als je een bonkend hoofd hebt. Ik geef ze dan maar een Kong met pindakaas en dat houdt ze een half uur bezig.

Intussen kijk ik achterstallige afleveringen van Victoria. Ik vind ook een website over haar leven en allerlei artikelen. Wat een fascinerende vrouw was zij toch. Ik ben benieuwd hoeveel van haar leven de serie gaat bevatten. Hopelijk is het tot haar dood.

Als Rick thuiskomt maakt hij het avondeten klaar. We hebben de zalm van Whole Foods, een meerkleurige minitomaatjes, augurk en olijfsalade en bloemkoolpuree. Het is lekker maal, een van mijn favorieten van ons thuismaaltijden lijstje.

Vannacht moet het gaan sneeuwen en morgen een vieze natte dag. Volgens het verhaal krijgen we vijftien centimeter en dan moet het overgaan in ijzel en regen. Bah, bah en nog eens bah! Ze hebben de storm ook nog eens Petra genoemd vind ik net uit. Dat terwijl mijn naam hier heel ongewoon is.

maandag, februari 18, 2019

Over bier en wijn

Het is vandaag President's Day en sinds een paar jaar heeft Rick die dag vrij. Toch staan we voor achten op want ik wil om negen uur bij Anytime Fitness zijn. Als ontbijt halen we weer Starbucks en dit keer is alles wel voorradig bij onze gewoonlijke locatie.

Daarna vertrek ik naar de sportschool voor mijn uur cardio. Halverwege komt Rick ook en Sharon merkt op hoeveel hij af is gevallen. Zij heeft hem al een tijdje niet gezien en dan is het inderdaad zeer opvallend.

Na het halve uur personal training is Rick ook klaar met zijn gewichten en achter elkaar aan rijden we naar huis. Onderweg stop ik even voor een foto van een toverhazelaar in iemands tuin. Eindelijk wat kleur, er zijn hier weinig mensen, die sneeuwklokjes in hun tuin hebben, maar die zijn ook uit.


Rick en ik douchen en laten de honden uit. We hebben besloten vanmiddag naar Leesburg te gaan. We gaan lunchen bij het Delirium Tremens Café waar Rick natuurlijk zijn favoriete bier bestelt. Ik probeer de bloody Mary smaak Bols jenever, die ze er hebben. Die is best lekker, maar smaakt niet naar bloody Mary.
Die roze olifantjes zijn zo leuk! 


Voor het eerst dat ik Bols jenever in de VS heb gezien

We delen een plankje met vier soorten kaas van verschillende abdijbieren uit Belgie en drie verschillende soorten charcuterie. Erg lekker allemaal! Intussen komt ook een collega van Rick heel toevallig binnen en daarmee praten we een tijdje.
Het oudste gebouwtje in Leesburg van 1760, dat vind ik zo leuk hier aan de oostkust, meer dan 250 jaar oud. Aan de Westkust is et niet meer dan hondervijftig jaar en dat is dan heel erg oud.

Rick heeft nu zijn bier gehad dus het is tijd voor mijn wijntje. We gaan naar een van onze favoriete wijngaarden, Stone Tower. Daar is het gezellig druk, maar we vinden nog een paar stoelen bij de open haard. Het is koud en er valt af en toe een sneeuwvlok dus dat is wel zo behaaglijk.
Zo'n mooi uitzicht!

Rick houdt het dit keer bij water en ik geniet van een glas rose. Het is lekker warm en ik word er een beetje rozig van. Zou hier zo in slaap kunnen vallen! Maar dat kan niet want we moeten nog wat boodschappen doen in Vienna.

Django heeft de afgelopen paar dagen niet willen eten en dat baart ons zorgen. Sharon bracht me op het idee om wat vers hondenvoer te kopen bij Petco. Met blikjesvoer weet je nooit wat het met de ingewanden doet als ze er niet aan gewend zijn.

In de ijskast daar vind ik een zak met kip en groentes en een "worst" met bison biefstuk en groentes. Ik neem beiden mee. Dan stoppen we nog even bij Whole Foods voor mijn zeewier chips.

Thuis proberen we meteen of Django wil eten. Rick doet Orion met zijn bak avondeten in zijn bench en ik maak een mengsel van droogvoer en dat kipmengsel voor Django. Tot onze grote vreugde gaat dat allemaal op! Ik moest er toch niet aan denken dat hij twee weken lang niets zou eten!

Voor ons avondeten haalt Rick Peruviaanse gegrilde kip van Don Pollo, een nieuw restaurant vlakbij. We hebben het met gestoomde groentes (broccoli, wortel en witte kool) en komkommer en tomaat salade. Ik moet zeggen het smaakt heerlijk, de kip is goed gekruid en het vlees mals. Het is voor herhaling vatbaar.

Na deze gezellige dag samen doen we de voeten omhoog in onze luie stoelen en kijken wat tv. Intussen krijg ik het gevoel dat Django wat rustiger wordt, hij speelt zelfs met een van zijn speeltjes. Orion lijkt het ook beter te doen met Django dan de vorige keren. We hadden nooit gedacht dat de twee honden zo samen zouden kunnen zijn. Laten we hopen dat het zo blijft.